1242. Εις Πόρνας

5.43 ΡΟΥΦΙΝΟΥ

Ἐκβάλλει γυμνήν τις, ἐπὴν εὕρῃ ποτὲ μοιχόν,
ὡς μὴ μοιχεύσας, ὡς ἀπὸ Πυθαγόρου;
εἶτα, τέκνον, κλαίουσα καταδρύψεις τὸ πρόσωπον
καὶ παραριγώσεις μαινομένου προθύροις;
ἔκμαξαι, μὴ κλαῖε, τέκνον· χεὐρήσομεν ἄλλον,
τὸν μὴ καὶ τὸ βλέπειν εἰδότα καὶ τὸ δέρειν.

Έξω γυμνή τηνε πετάει, αν κάποιος βρει μέσα μοιχό.
  σαν να μη μοίχεψε ποτέ του, σαν να βγαίνει από του
    Πυθαγόρα

κι ύστερα, κλαίγοντας, παιδί μου, το πρόσωπό σου, θα χα-
      λάσεις
 και θα πουντιάσεις σ' αυτού του μανιακού τα πρόθυρα;
Τα δάκρυα σκούπισε, παιδί μου, και μην κλαις· άλλον θα
     βρούμε,
  που να μην ξέρει να βλέπει και να δέρνει. 

Η μετάφραση είναι από το βιβλίο «ΡΟΥΦΙΝΟΥ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ» [Πατάκης, Αύγουστος 2000, ISBN: 960-378-640-3] με Εισαγωγή, Μετάφραση, Σχόλια του Κώστα Χωρεάνθη.

Το πιο πάνω επίγραμμα είναι το τεσσαρακοστό τρίτο του πέμπτου βιβλίου της Παλατινής Ανθολογίας. Κατά σύμπτωση η παρούσα ανάρτηση είναι, ομοίως, η τεσσαρακοστή τρίτη του ιστολογίου με ετικέτα «ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ».

Όμως, «Των φρονίμων ολίγα».

Καλό Σεπτέμβριο.

Ένα κλικ μακριά η Χάρις Αλεξίου στο τραγούδι, των Σταύρου Κουγιουμτζή – Λευτέρη Παπαδόπουλου, «Τα Σκούρα Μάτια» από το εξαιρετικό άλμπουμ «Λαϊκές Κυριακές» του 1976:

31/08/2019