Σε πρόσφατη συζήτηση και μιλώντας
για την ανάγκη τακτοποίησης των συλλογών (βιβλίων, δίσκων και ταινιών)
χρησιμοποίησα τον όρο “ενθεμίωση” ο οποίος ήταν άγνωστος στη συνομιλήτρια μου. Εξήγησα,
φυσικά, τι σημαίνει ο συγκεκριμένος όρος αλλά όταν ρωτήθηκα για την ετυμολογία
της λέξης δήλωσα άγνοια και υποσχέθηκα να το κοιτάξω. Το έπραξα. Αναζήτησα τη
λέξη στα λεξικά που διαθέτω. Δεν τη βρήκα. Όμως εντόπισα το από πού προέρχεται.
Την αναζήτησα, φυσικά, και στο διαδίκτυο. Η αναζήτησή της στο Google απέφερε το ισχνότατο αποτέλεσμα των τριών
εγγραφών.
Ενθεμίωση, λοιπόν, είναι η “αποθήκευση των υλικών σε διακριτούς χώρους” όπως εμφανίζεται
και στην τρίτη εγγραφή που έφερε η αναζήτησή μας. Με αυτή την έννοια χρησιμοποίησα
και εγώ τη συγκεκριμένη λέξη. Για να εκφράσω την επιθυμία μου να προσθέσω στις ηλεκτρονικές
βάσεις των συλλογών μου ένα πεδίο στο οποίο θα καταχωρίζω τη θέση στην οποία
βρίσκεται το συγκεκριμένο αντικείμενο, βιβλίο, δίσκος ή DVD, προκειμένου να μην αντιμετωπίζω κανένα πρόβλημα
στον εντοπισμό του.
Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου
τυχαίο που ακριβώς με αυτή την έννοια, της καταχώρισης τού που έχει τοποθετηθεί
κάποιο αντικείμενο, υλικό, ανταλλακτικό ή ότι άλλο, ο συγκεκριμένος όρος χρησιμοποιείται σε προγράμματα Διαχείρισης
Αποθηκών όπως π.χ. στη συνιστώσα “Διαχείριση
Αποθηκών” του SAP ERP (πρώτη εγγραφή της πιο πάνω αναζήτησης).
Όμως, ας μην σας ταλαιπωρώ
άλλο. Η λέξη “ενθεμίωση” προέρχεται
από την αρχαία Ελληνική λέξη “ενθέμιον” για την οποία, από τη σελίδα 338 του Τέταρτου
Τόμου του Λεξικού Της Ελληνικής Γλώσσας του Πάπυρου (2013), αντιγράφω:
Ενθέμιο το (Α ενθέμιον)·
(νεοελλ.) (Ναυτ.) ειδικό μέρος στο κύτος του πλοίου όπου αποθηκεύονται τρόφιμα
και άλλα υλικά· || (αρχ.) 1. θάλαμος στην πρύμνη του πλοίου, το μέσα μέρος της πρύμνης·
2. κοίλο σκεύος (δοχείο, κύπελλο, ποτήρι κ.λ.π.) όπου τοποθετείται λύχνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. Από το (εν)τίθημι
(προβλ. Θεμός, θεμέλιον κ.ά.)].
Να είσαστε όλες και όλοι
Καλά,
Καλό Σαββατοκύριακο.
Ένα κλικ μακριά η Χάρις Αλεξίου
τραγουδά “Κίτρινη Πόλη” σε μουσική Γιάννη Σπανού και στίχους του Λευτέρη
Παπαδόπουλου:
11/07/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου