Όλα ξεκίνησαν όταν άρχισαν (ή και το αντίθετο). Για να βγει άνοιξε την πόρτα. “Θα βγω για λίγο” είπε στην ιδιαιτέρα του “και όσο λείπω θα απουσιάζω”. “Μάλιστα”, αποκρίθηκε εκείνη χαμογελώντας. Μετά από τρεις μήνες είχε αρχίσει να μαθαίνει. Εκείνος βγήκε.
Όντας απέραντα λογικός επέστρεψε όταν γύρισε. Κοίταξε το ρολόι του. “Καθυστέρησα γιατί άργησα” σκέφτηκε φωναχτά. “Είχα κανένα τηλεφώνημα;”, ρώτησε την ιδιαιτέρα του. “Ναι. Σας τηλεφώνησε μια κυρία Δ.”, “Α! Και τι ήθελε;”, “Εσάς”, “Με βρήκε;” “Με πειράζετε; Αφού λείπατε.” “Δεν το έκανα επίτηδες. Λοιπόν, τι της είπατε;”, “Ότι απουσιάζετε και να σας τηλεφωνήσει αργότερα”, “Καλώς, ευχαριστώ. Πάω στο γραφείο τώρα να κάνω ένα τηλέφωνο”.
Μπήκε. Κάθισε στο γραφείο. Ακούμπησε τα πόδια του στην περιστρεφόμενη καρέκλα και με το δεξί χέρι άνοιξε το πάνω συρτάρι στα αριστερά του. Ήταν η αγαπημένη του άσκηση. Έβγαλε μια συσκευή τηλεφώνου και ένα κουτάκι με εργαλεία. Ήταν μια συσκευή που είχε παρουσιάσει προβλήματα και την είχαν προσφάτως επισκευάσει. Έβγαλε τα κατσαβίδια του και βάλθηκε να αποκαταστήσει τη βλάβη. Μπορεί να μην είχε άπλετο χρόνο αλλά τον έτρωγε η περιέργεια για το τι είχε προκαλέσει το πρόβλημα στη συσκευή.
Βίδωνε, ή ξεβίδωνε, μια βίδα όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Σήκωσε το ακουστικό. “Σας ακούω” είπε. “Ο κύριος Τάδε;” ακούστηκε μια όμορφη γυναικεία φωνή. “Ατυχώς είμαι ο δείνα” αποκρίθηκε “Ο αριθμός πάντως πραγματικά ανήκε παλαιότερα στον συνάδελφο κ. Τάδε”. “Αχ! Τότε θα είχατε την καλοσύνη να μου δώσετε το τηλέφωνο του;”. “Πολύ θα το ήθελα αλλά δεν το έχω”. “Μα είπατε πως ήταν συνάδελφος σας. Δεν το έχετε;”. “Πως θα ήταν δυνατό; Το τηλέφωνο το έχει ο κ. Τάδε και υποθέτω το χρησιμοποιεί. Τέλος πάντων θα σας δώσω τον αριθμό. . .”. “Α! Τώρα κατάλαβα!”. Της είπε τον αριθμό και έκλεισε.
Τελικά δεν είχε καταφέρει να αποκαταστήσει τη βλάβη της τηλεφωνικής συσκευής. Το διαπίστωσε όταν τη σύνδεσε στο δίκτυο και τη χρησιμοποίησε. “Ανεξαρτήτου αποτελέσματος, προσπάθησα” συλλογίστηκε (και έβγαλε τη γλώσσα στον εαυτό του). Από πρόθεση του ήρθε να σκοτώσει και μία πρόθεση. “Συνοδευόμενος με. Αμέ!”, άρθρωσε και μάζεψε τα εργαλεία.
Κατέβηκε από το γραφείο, κάθισε στην περιστρεφόμενη πολυθρόνα. Ακούστηκε χτύπημα στην πόρτα και μπήκε η ιδιαιτέρα του. “Λησμόνησα να σας πω” του είπε “ότι τηλεφώνησε και ο κ. Πεσπές και μου είπε να σας μεταβιβάσω ότι όσον αφορά στο ζήτημα της μετάθεσης της κας Κ. δεν υπάρχει πρόβλημα”. “Τώρα, συμπληρώσαμε!” συλλογίστηκε. Ευχαρίστησε την ιδιαιτέρα του. Μάζεψε τα πράγματά του και βγήκε. . .
Υ.Γ. Εδώ και καιρό ήθελα να γράψω κάτι τέτοιο. Κυρίως η αρχή, “Όλα ξεκίνησαν όταν άρχισαν”, μου είχε γίνει έμμονη ιδέα. Ίσως δεν είναι το καλύτερο κείμενο που θα μπορούσα να γράψω για όσα θίγονται αλλά, τουλάχιστον, το έγραψα. . .
Καλό Νοέμβριο!
Όντας απέραντα λογικός επέστρεψε όταν γύρισε. Κοίταξε το ρολόι του. “Καθυστέρησα γιατί άργησα” σκέφτηκε φωναχτά. “Είχα κανένα τηλεφώνημα;”, ρώτησε την ιδιαιτέρα του. “Ναι. Σας τηλεφώνησε μια κυρία Δ.”, “Α! Και τι ήθελε;”, “Εσάς”, “Με βρήκε;” “Με πειράζετε; Αφού λείπατε.” “Δεν το έκανα επίτηδες. Λοιπόν, τι της είπατε;”, “Ότι απουσιάζετε και να σας τηλεφωνήσει αργότερα”, “Καλώς, ευχαριστώ. Πάω στο γραφείο τώρα να κάνω ένα τηλέφωνο”.
Μπήκε. Κάθισε στο γραφείο. Ακούμπησε τα πόδια του στην περιστρεφόμενη καρέκλα και με το δεξί χέρι άνοιξε το πάνω συρτάρι στα αριστερά του. Ήταν η αγαπημένη του άσκηση. Έβγαλε μια συσκευή τηλεφώνου και ένα κουτάκι με εργαλεία. Ήταν μια συσκευή που είχε παρουσιάσει προβλήματα και την είχαν προσφάτως επισκευάσει. Έβγαλε τα κατσαβίδια του και βάλθηκε να αποκαταστήσει τη βλάβη. Μπορεί να μην είχε άπλετο χρόνο αλλά τον έτρωγε η περιέργεια για το τι είχε προκαλέσει το πρόβλημα στη συσκευή.
Βίδωνε, ή ξεβίδωνε, μια βίδα όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Σήκωσε το ακουστικό. “Σας ακούω” είπε. “Ο κύριος Τάδε;” ακούστηκε μια όμορφη γυναικεία φωνή. “Ατυχώς είμαι ο δείνα” αποκρίθηκε “Ο αριθμός πάντως πραγματικά ανήκε παλαιότερα στον συνάδελφο κ. Τάδε”. “Αχ! Τότε θα είχατε την καλοσύνη να μου δώσετε το τηλέφωνο του;”. “Πολύ θα το ήθελα αλλά δεν το έχω”. “Μα είπατε πως ήταν συνάδελφος σας. Δεν το έχετε;”. “Πως θα ήταν δυνατό; Το τηλέφωνο το έχει ο κ. Τάδε και υποθέτω το χρησιμοποιεί. Τέλος πάντων θα σας δώσω τον αριθμό. . .”. “Α! Τώρα κατάλαβα!”. Της είπε τον αριθμό και έκλεισε.
Τελικά δεν είχε καταφέρει να αποκαταστήσει τη βλάβη της τηλεφωνικής συσκευής. Το διαπίστωσε όταν τη σύνδεσε στο δίκτυο και τη χρησιμοποίησε. “Ανεξαρτήτου αποτελέσματος, προσπάθησα” συλλογίστηκε (και έβγαλε τη γλώσσα στον εαυτό του). Από πρόθεση του ήρθε να σκοτώσει και μία πρόθεση. “Συνοδευόμενος με. Αμέ!”, άρθρωσε και μάζεψε τα εργαλεία.
Κατέβηκε από το γραφείο, κάθισε στην περιστρεφόμενη πολυθρόνα. Ακούστηκε χτύπημα στην πόρτα και μπήκε η ιδιαιτέρα του. “Λησμόνησα να σας πω” του είπε “ότι τηλεφώνησε και ο κ. Πεσπές και μου είπε να σας μεταβιβάσω ότι όσον αφορά στο ζήτημα της μετάθεσης της κας Κ. δεν υπάρχει πρόβλημα”. “Τώρα, συμπληρώσαμε!” συλλογίστηκε. Ευχαρίστησε την ιδιαιτέρα του. Μάζεψε τα πράγματά του και βγήκε. . .
Υ.Γ. Εδώ και καιρό ήθελα να γράψω κάτι τέτοιο. Κυρίως η αρχή, “Όλα ξεκίνησαν όταν άρχισαν”, μου είχε γίνει έμμονη ιδέα. Ίσως δεν είναι το καλύτερο κείμενο που θα μπορούσα να γράψω για όσα θίγονται αλλά, τουλάχιστον, το έγραψα. . .
Καλό Νοέμβριο!
Ακούγεται το τραγούδι “Quando L' Amore Diventa Poesia” με το συγκρότημα των Aphrodite’s Child.
01/11/2009
όσον αφορά στο θέμα σας, πολύ μου ήρεσε, ειλικρινώς κι ανεξαρτήτου προθέσεως ωραιοποίησης... διαθέτοντας δε κι άπλετον χρόνο, αφοσιώθηκα ως του έπρεπε
ΑπάντησηΔιαγραφήκύριε Αείποτε, εμένα μυ άρεσε αυτή η γραφή σας, πολύ!!
έκανα και την επανάληψή μου στα προηγούμενά σας κι ευχαριστήθηκα
μόνο που έμεινα με την απορία
τελικά, "αφορά στο" ή πως αλλιώς;
καλό σας βράδυ
Χαίρομαι που σας άρεσε το πόνημά μου. Όσο για το "αφορά το" και το "αφορά στο" προσωπικά είμαι φανατικά υπέρ του πρώτου. Μπορεί να μη μπορώ να το δικαιολογήσω επιστημονικά αλλά η, όποια, αίσθηση έχω για τη γλώσσα με κάνει και αντιδρώ, ενίοτε και βιαίως!, στο "αφορά στο". Αφήστε που, αν δεν κάνω λάθος, αποτελεί και αυτό "νέο φρούτο" (όπως κάτι ανεξαρτήτου, βυτιοφορείς κ.λ.π.). Πέντε - δέκα χρόνια πριν πόσοι έλεγαν ή έγραφαν "αφορά στο"; Όλα αυτά μοιάζει να τα ξεκίνησαν κάποιοι ανελλήνιστοι πολιτικοί και μεγαλοδημοσιογράφοι. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεμπιπτόντως, και αν αυτό σημαίνει κάτι, δίνοντας στο Google "αφορά το" έχουμε 842.000 παραπομπές ενώ στο "αφορά το" 160.000 . . .
Καλό σας βράδυ
:)
Καλημέρα και καλή εβδομάδα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο διασκεδάζει και διαβάζεται πολύ ευχάριστα. Ξεχώρισα το ... όσο λείπω θα απουσιάζω... υπέροχο.
Χαιρετίσματα :-)
Χαίρομαι που σας άρεσε. Το αστείο είναι το ότι το "Όσο λείπω θα απουσιάζω" πραγματικά το λέω στα κορίτσια του γραφείου. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαστε Καλά.
:))
καλό, ίσως να μπορώ να το υιοθετήσω... ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαρίστησή μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Καλημέρα από ένα ηλιόλουστο της Αθήνας Κέντρο!
Πέμπτη, 12 Νοέμβριος, 2009