0647. Το Πάθος Χιλιάδες Φορές – Ζυράννα Ζατέλη

Το περίμενα εδώ και καιρό. Είχα τις πληροφορίες μου. “Είναι σχεδόν έτοιμο. Σε λίγο βγαίνει!”. Και δεν έβγαινε. Απογοητεύτηκα. “Πάει!” σκέφτηκα, “Τώρα πια καλά Χριστούγεννα. . .”.

Σήμερα επισκέφθηκα ένα βιβλιοπωλείο με μία φίλη. Δεν το είδα αμέσως. Έψαχνα το βιβλίο “Επιστολαί” του Αλκίφρονα σε μετάφραση Τάσου Βουρνά, εκδόσεις “Πατάκη”. Δεν το βρήκα. Το παράγγειλα. Παράγγειλα επίσης το βιβλίο “Η Έρημος Της Αγάπης” του Φρανσουά Μοριάκ, εκδόσεις “Εμπειρία Εκδοτική”.

Τελικώς, το είδα! Τουλάχιστον 20 αντίτυπά του βρισκόντουσαν, σε δυο στοίβες, σ’ ένα πάγκο στην είσοδο του βιβλιοπωλείου. Χάρηκα, χαρά μεγάλη! Το καινούργιο και πολυαναμενόμενο βιβλίο της Ζυράννας Ζατέλη. Τίτλος; “Το Πάθος Χιλιάδες Φορές”. Ένιωσα ευτυχής! Πήρα ευθύς ένα αντίτυπο στα χέρια μου και δεν το άφηνα, λες και φοβόμουν ότι δεν θα το ξαναβρώ. Ήρθαν έτσι τα πράγματα που το βιβλίο μου το δώρισε η φίλη που συνόδευα. Έτσι, και με την αφιέρωση που κοσμεί πλέον το αντίτυπό μου, το έργο απέκτησε ακόμα μεγαλύτερη αξία.

“Το Πάθος Χιλιάδες Φορές”, λοιπόν. Η συνέχεια του εξαιρετικού και επικού “Ο Θάνατος Ήρθε Τελευταίος”. Υπέρτιτλος, αν αυτή είναι η σωστή έκφραση, και στα δύο έργα: “Με Το Παράξενο Όνομα Ραμάνθις Ερέβους”. Πρόκειται για ένα, σχετικά, ογκώδες βιβλίο 768 σελίδων των εκδόσεων “Καστανιώτη” με ISBN SET 978-960-03-3199-8.

Το εκνευριστικό είναι ότι το “Πάθος” είναι 3 – 4 χιλιοστά πιο κοντό από το “Θάνατο”. Ίσως αυτό να είναι και το λογικό. Ο θάνατος, τελικώς, υπερισχύει!

Ένα άλλο εκνευριστικό είναι ότι στο βιβλίο, που κυκλοφόρησε εχθές όπως μου είπαν, υπάρχει ήδη, δεξιά κάτω από τον τίτλο, η επισήμανση “Τρίτη Έκδοση”. Εύχομαι, και πιστεύω, το βιβλίο να αξίζει και να επιτύχει πλήθος εκδόσεων μέγα· αλλά όχι έτσι!

Το βιβλίο “Ο Θάνατος Ήρθε Τελευταίος” εκδόθηκε το 2001 και το πλήθος των σελίδων του αγγίζει τις 719. Μεγάλο, επικό, όπως ήδη είπαμε, πολυπρόσωπο μυθιστόρημα το οποίο δεν εξαντλείται με μία ανάγνωση. Για να βοηθηθεί ο αναγνώστης, αλλά και να δηλωθεί η συνέχεια πιστεύω, στις εισαγωγικές σελίδες του “Πάθους” παρατίθεται το γενεαλογικό δέντρο του Βασίλη και της Δωροθέας. Τα οκτώ έτη που χωρίζουν τα δύο μυθιστορήματα αποτελούν ικανό χρονικό διάστημα και η μνήμη, η δική μου τουλάχιστον, δυσκολεύεται να διατηρήσει τις γέφυρες.

Θυμάμαι ότι έκανα κι εγώ μια προσπάθεια να σχηματίσω το γενεαλογικό δέντρο των ηρώων του πρώτου βιβλίου. Μια προσπάθεια που αποτυπώθηκε σε ένα αρχείο MS Excel η “εικόνα” του οποίου ακολουθεί:

 

Μη με ρωτήσετε τίποτα σχετικό με το κατασκεύασμα μου. Το δήλωσα. Δε θυμάμαι!

Μετά από όλα αυτά, σκέφτομαι ότι ίσως δεν είναι άσχημη ιδέα να διαβάσω και πάλι το πρώτο της σειράς, “με χαρτί και με μολύβι” όπως έχω αποφασίσει να διαβάζω πλέον, και στη συνέχεια να διαβάσω το δεύτερο προσδοκώντας, έτσι, μέγιστη χαρά και ευχαρίστηση.

Θα σκεφτώ. Θα αποφασίσω. Θα διαβάσω.

Καλό Ιούλιο φίλες και φίλοι του παρόντος αναγνώστες!

Bert Kaempfert - Caravan.

01/07/2009