0473. Απόγευμα Στην Αθήνα

Αυξημένες υπηρεσιακές υποχρεώσεις. Έφυγα από το γραφείο απογευματάκι. Περπάτησα στους δρόμους του κέντρου. Μια άλλη πόλη. Τα ίδια κτίρια αλλαγμένα κάτω από το φως ενός ήλιου που πλησιάζει τη δύση. Διαφορετικοί οι άνθρωποι, οι ενδυμασίες, τα πρόσωπα. Νεαρόκοσμος. Κοπέλες πολλές. Κοπέλες δυο – δυο που τιτιβίζουν. Αγκαλιασμένα ζευγάρια. Ντυσίματα που δηλώνουν ένα καλοκαίρι προ των πυλών. Τραπεζάκια έξω. Θαμώνες που πίνουν καφέ, τρώνε παγωτά, τσιμπάνε και συζητάνε. Μια κυρία περιμένει και κοιτά το ρολογάκι της. Ένας νεαρός ακούει μουσική και, προφανώς αργοπορημένος, πλέει με όλα τα πανιά ανοιχτά. Κίνηση στα εμπορικά. Κοπέλες μπροστά από προθήκες και από “σταντ” με ενδύματα να ψάχνουν “με δάχτυλα μακριά, νευρικά”. Η κίνηση των τροχοφόρων σχετικά μειωμένη. Τα φανάρια στη θέση και τη δουλειά τους. Πράσινο – πορτοκαλί – κόκκινο. Και πάλι από την αρχή. Βαδίζω και χάνομαι. Γυρίζω πίσω. Αναπολώ διαδρομές, συναντήσεις, πρόσωπα, καταστάσεις. Αναθυμάμαι. Την έχω ζήσει αυτή την πόλη. Το έχω περπατήσει το κέντρο της. Θυμάμαι λεπτομέρειες. Κτήρια που άλλαξαν πρόσωπο και χρήση. Δισκοπωλεία που έκλεισαν. Ανθοπωλεία από τα οποία αγόραζα μονά κόκκινα τριαντάφυλλα. Περίπτερα που εξαφανίστηκαν. Στοές που μαράζωσαν και άλλες που άνθισαν. Η πόλη ανασαίνει. Ζει. Υπάρχει. Είδα προχθές την ταινία του Αντώνη Καφετζόπουλου “H Γυναίκα Είναι Σκληρός Άνθρωπος”. Μου άρεσε το πώς παρουσίαζε τη νυχτωμένη Αθήνα, το κέντρο. Βαδίζω. Ανακαλύπτω καινούργια καταστήματα, όμορφες γωνιές, αλλαγές. Ηλιακό σύστημα, πλανήτης Γη, Ελλάδα, πρωτεύουσα, κέντρο. Απόγευμα Τρίτης, 20 Μαΐου 2008. Κόκκος άμμου, σταγόνα στον ωκεανό. Το σύμπαν μου κι εγώ. 

Ακούγεται η “Ανεμοβλογιά” [Chicken Pox] από τους αγαπημένους Booker T. & The M.G’.s και το άλμπουμ τους “Melting Pot”.

Υ.Γ. Έτη Πολλά σε όσες και όσους σήμερα γιορτάζουν.

21/05/2008