Παρασκευή 25 Μαΐου 2007

0321. Λα Ροσφουκώ

Δεκαετία του 70. Αρχές. Μια εποχή που υπάρχουν, και κυκλοφορούν, “Λευκώματα”. Από τσάντα σε τσάντα. Χέρι με χέρι. Ο Κτήτωρ συνήθως είναι η, κορίτσι. Τα περισσότερα έχουν συγκεκριμένα ερωτήματα. “Τι είναι έρωτας”, “Τι είναι φιλία” και τέτοια άλλα αβάσταχτα. Υπάρχουν, βέβαια, και κάποια όπου μπορείς να γράψεις ότι επιθυμείς. Αρκεί να αφήσεις το ίχνος σου. Ένα τέτοιο λεύκωμα, λοιπόν, φτάνει και στα χέρια μου. Βασική παράμετρος για τη λειτουργία του πράγματος είναι το με τι ψευδώνυμο θα υπογράψεις. Το ψευδώνυμο αυτό θα σε ακολουθεί και θα σε χαρακτηρίζει. Δίλημμα, λοιπόν. Γράφουμε, αλλά με τι όνομα;

Στο σπίτι υπάρχει ένα κλασσικό βιβλίο των χρόνων εκείνων. Το περίφημο “Θησαυρός 10.000 Γνωμικών και Αποφθεγμάτων”. Εκεί βρίσκεται και η λύση του προβλήματος. Το ξεφυλλίζω και σταματώ σ’ ένα όνομα: Λα Ροσφουκώ.

Μου κάνει! Το βρίσκω αρκετά βαρύγδουπο και εξωτικό για να το βάλω κάτω από τα γραφόμενά μου. Το ποιος ήταν ο άνθρωπος ή το τι είπε πότε και πως ουδόλως με απασχόλησε. Θυμάμαι ότι χρησιμοποίησα το όνομά του σε περισσότερα από ένα λευκώματα. Σε δύο, ίσως και τρία.

Πριν από μερικούς μήνες αντάμωσα και πάλι με τον Λα Ροσφουκώ. Ήταν σε ένα βιβλιοπωλείο που ξεφύλλισα ένα βιβλίο με τα αποφθέγματά του. Προχθές, υπακούοντας στην έμπνευση της στιγμής, πήγα και το αγόρασα. Πρόκειται για το:

“Αξιώματα ή Αφορισμοί και Αξιώματα Ηθικής”

των Εκδόσεων Ερατώ [ISBN 960-229-135-4] σε μετάφραση του Γιώργου – Ίκαρου Μπαμπασάκη. Το διαβάζω και μου αρέσει. Δεν είχα κάνει λάθος τότε. Ήταν ο σωστός άνθρωπος. 

Στον 37ο τόμο της εγκυκλοπαίδειας Πάπυρος – Λαρούς – Μπριτάννικα, Έκδοση 1989, και στην σελίδα 351 διαβάζουμε:

Λα Ροσφουκώ, Φρανσουά ΣΤ΄, δούκας του, πρίγκιπας του Μαρσιγιάκ (ως το 1650)(La Rochefoucauld, Francois VI, duc de, prince de Marcillac). Γάλλος κλασσικός συγγραφέας, υπήρξε ένας από τους δραστηριότερους επαναστάτες της «Σφενδόνης», προτού καταστεί ο κυριότερος αντιπρόσωπος του λογοτεχνικού είδους των Αφορισμών, δηλαδή αποφθεγματικών επιγραμμάτων που εκφράζουν μια σκληρή ή παράδοξη αλήθεια με συντομία και ακρίβεια (Παρίσι 1613-1680). . .

Από το βιβλίο αυτό και τα, ενδεικτικά, δέκα αποφθέγματα που ακολουθούν:

19
Όλοι μας σθένος ικανό διαθέτουμε τα βάσανα των άλλων για ν’ αντέχουμε.

31
Αν δεν είχαμε ελαττώματα, δεν θα μας προξενούσε ηδονή τόσο πολύ να εντοπίζουμε ελαττώματα στους άλλους.

89
Όλοι για τη μνήμη τους παραπονιούνται· κανένας για την κρίση του.

103
Είναι τόσο εύκολο να εξαπατήσουμε τον εαυτό μας δίχως να το καταλάβουμε όσο είναι δύσκολο να εξαπατήσουμε τους άλλους χωρίς να το αντιληφθούν.

135
Μερικές φορές είναι κανείς τόσο πιο διαφορετικός από τον εαυτό του όσο και από τους άλλους.

192
Όταν κάποιο βίτσιο μας εγκαταλείπει, κολακευόμαστε να πιστεύουμε πως εμείς το εγκαταλείψαμε.

218
Η υποκρισία είναι ο φόρος τιμής που αποτίει η κακία προς την αρετή.

228
Η Έπαρση αρνείται να οφείλει· η Φιλαυτία να πληρώνει.

372
Οι περισσότεροι νέοι νομίζουν πως είναι αεράτοι, ενώ δεν είναι παρά αναιδέστατοι και άξεστοι.

423
Λίγοι ξέρουν να γερνούν.


Ακούμε το “Apres La Pluie” του συμπατριώτη του Λα Ροσφουκώ Rene Aubry


25/05/2007

12 σχόλια:

  1. Aχ ! Το ίδιο βιβλίο - το "Θησαυρός 10.000 Γνωμικών και Αποφθευγμάτων" μου είχε κάνει δώρο ο παππούς μου στο Γυμνάσιο "για να γράφω καλύτερες εκθέσεις" όπως είχε πει. Τι απογοήτευση όμως δοκίμασα όταν, προσπαθώντας να "πουλήσω" μια μέρα τις γνώσεις μου στην τάξη , βρέθηκα να κοιτάζω μουγγή τον καθηγητή που με ρωτούσε σε ποιό έργο του, ο Σέξπηρ είχε αναφέρει την έκφραση που χρησιμοποίησα. Ακόμα θυμάμαι τη ντροπή που ένοιωσα. Γύρισα σπίτι και ζήτησα από τη μαμά να μου αγοράσει το "Άμλετ". Δεν θα άφηνα τον εαυτό μου να ρεζιλευτει με τον ίδιο τρόπο ξανα.
    Καλημέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οχι ότι το Apres la pluie είναι από τα πλέον αγαπημένα μου.. όοοχι..

    καληΜέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...Όλοι μας σθένος ικανό διαθέτουμε τα βάσανα των άλλων για ν’ αντέχουμε...

    Μα φυσικά... τα βάσανα των άλλων τα αντέχουμε γιατί/όσο δεν είναι δικά μας... Καλησπέρα και ευχαριστώ για μουσική και κείμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αποστάγματα σοφίας είναι οι αφορισμοί του, απ΄όσους διαβάζουμε! Σοφή επιλογή, Αείποτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πριν το ξεχάσω... το κομμάτι δε μου θυμίζει την στιγμή μετά τη βροχή, αντίθετα νεροποντή. Ή καλύτερα ταξίδι με τρένο όπου καταβροχθίζονται τα χιλιόμετρα με ιλιγγιώδη ταχύτητες, σε μοναχικές διαδρομές κατά μήκος πυκνών δασών, σκοτεινών τούνελ ή πάνω από ψηλές σιδερένιες γέφυρες...
    Καληνύχτα. Σε εμάς μαίνεται η καταιγίδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η αποφθεγματική διατύπωση ήταν πάντα μία τέχνη. Η μόρφωση ιδιαίτερα εκείνη την εποχή στρεφόταν στην ανάπτυξη αυτής της ικανότητας -που αργότερα στο Διαφωτισμό αντικαταστάθηκε από την πολυλογία του τίποτα και του πανεπιστήμονα- μια και ήταν μόδα που στηρίζονταν στα αρχαία γνωμικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όλα τους βροντοφωνάζουν το ατελές τ΄ανθρώπου.

    Βήμα μεγάλο η αποδοχή της άγνοιας.
    Καταπίνουμε βιβλία για να τ' αναγνωρίσουμε.

    Φιλιά ολάνθιστα αγαπητέ.
    Ταιριαστά με τις έξοχες μουσικές σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Lupa:

    Επικίνδυνο το μονοπάτι και επώδυνη η πορεία που διαλέξατε. Δεν είναι κακό να μην γνωρίζουμε επακριβώς το ποιος, πότε και που. Αρκεί το που θα αναφέρουμε να είναι επί της ουσίας και στην ώρα του. . .

    isis:

    Σας έπιασα! Ποιο, λοιπόν, του κ. Aubry θα μου προτείνατε είχατε έργο;

    An-Lu:

    Με προβληματίζεται. . .

    ViSta:

    Ευχαρίστησή μου. . . Η μουσική μας ταξιδεύει όπου η συνισταμένη της στιγμής δείχνει. . .

    renata:

    Είναι πραγματικά καλός αν και θέλει προσοχή στα συμπεράσματα του . . .

    ο δείμος του πολίτη:

    Λατρεύω τα πλήρη και σύντομα. . .

    Καπετάνισσα:

    Όλα! Κι εμείς κωφεύουμε και καμαρωτοί – καμαρωτοί βαδίζουμε και δεν που πάμε γνωρίζουμε και κατανοούμε. . .

    Καλή Εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Eftixos katafera kai ksanagirisa ...
    mono pou ta pliri kai sindoma legonde i grafonde apo Sofous!!!
    Diladi emeis pou den eimaste tetioi den mas latreveis ligoulaki toulaxiston?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευτυχώς, σίγουρα. Αλλά από που;
    Είμαι φιλάνθρωπος, με την αρχική έννοια, και όσο πάω χειροτερεύω.
    Αγαπάω όλον τον κόσμο!

    Καλό Μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. to computer mas ta eixe paiksei kai den akouge kamoia ma kamoia endoli oute afti gia na kleisei...alla me tin voitheia mias poliagapimenis filis...to computer mas ksanadoulepse opos palia kai etsi kai ego epestrepsa ston kosmo tou blog me megali xara...
    kalo mina kai se sas...

    ΑπάντησηΔιαγραφή