Παρασκευή 18 Μαΐου 2007

0318. Πολύ μου Αρέσουν


Μέχρι τώρα έλεγα τι δεν μου αρέσει. Μίζερο ακουγότανε και, ίσως, ήταν. Ας αντιστρέψουμε, λοιπόν, και ας δώσουμε μια ευχάριστη νότα για όλα εκείνα τα οποία χρωματίζουν τη ζωή στην πόλη και αποδεικνύουν το υψηλότατο πολιτιστικό μας επίπεδο. Λέμε, λοιπόν, και έχουμε:

1. Η φροντίδα με την οποία, τα κεντρικά δισκοπωλεία, επιλέγουν το πανεύκολα και δίχως να αφήσει κανένα ίχνος αφαιρούμενο υλικό με το οποίο “σφραγίζουν” τα CD τους. Αλλά και η, εξίσου λεπτή, φροντίδα για το θαυμάσιο υλικό και τη θέση στην οποία επικολλούν ετικέτες τιμής, αντικλεπτικής προστασίας και άλλο ότι χρειάζεται για να προωθήσουν τα πεντακάθαρα προϊόντα τους.

2. Οι χαριτωμενέστατοι, νεαροί κύριοι συνήθως, οι οποίοι στα ΜΜΜ φροντίζουν για την μουσική διασκέδαση και ενημέρωσή μας προσφέροντας αφιλοκερδώς ότι περισσεύει από τα ψείρες ακουστικά τους. Μια πραγματική μουσική πανδαισία!

3. Οι άνετοι, νεαροί κύριοι συνήθως και πάλι, οι οποίοι με το πεντακάθαρο και κομψό σακίδιο πλάτης τους φροντίζουν για την αφύπνιση των συνεπιβατών τους που ίσως κοιμούνται ή απλώς χαζεύουν. Ένα “γδαρσιματάκι” στο μάγουλο ή το σακίδιο στα μούτρα ή το σώμα είναι ότι ακριβώς χρειάζονται οι απαράδεκτοι αυτοί συμπολίτες μας για να κατανοήσουν, επιτέλους, σε ποια χώρα και ποιον αιώνα ζουν.

4. Οι οδηγοί οι οποίοι δεν το έχουν πάρει απάνω τους επειδή έχουν αυτοκίνητο, μηχανή, μηχανάκι ή παπάκι αλλά καταδεκτικότατοι μοιράζονται το πράσινο των πεζών στις διαβάσεις και συναγελάζονται μαζί τους.

5. Οι συμπολίτες μας οι οποίοι, καμαρωτοί – καμαρωτοί, στέκονται, βράχοι σωστοί, στα αριστερά των κυλιόμενων κλιμάκων των σταθμών του Μετρό αποδεικνύοντας ότι έχουν κάνει κτήμα τους την κουλτούρα του μέσου.

6. Όλοι οι δικυκλιστές οι οποίοι, έχοντας κάτι από την λεβεντιά των ηρώων του 1821 [“Καβάλα παν στην εκκλησιά, Καβάλα προσκυνάνε. . . ” που μαθαίναμε στο σχολείο], αρνούνται να “ξεπεζέψουν” μέχρι να αφήσουν το άτι τους, μπαρδόν τη μηχανή τους, στο στάβλο του πεζόδρομου ή του πεζοδρομίου.

Αυτά τα έξη, λοιπόν, αλλά και αρκετά άλλα, μικρά και κομψά ομοίως, πολύ μου αρέσουν!


Ακούγεται η σύνθεση του Diego Modena “Song of Ocarina”.


18/05/2007

10 σχόλια:

  1. To aperando ble tou Aigaiou Pelagous, to analafro galano tou ellinikou ouranou, i liti kai aperiti omorfia tis morfologias ton nision tou Aigaiou, i zesti kardia ton anthropon pou ergazonde tin gi kai tin thalassa eidika ton megalon se ilikia...me liga logia i mi epitidevmeni zoi se ena mi epitidevmeno perivalon...afta einai pou mou aresoun....
    kali sas imera aiepote...
    kali mera se olous tous anagnostes sas...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ καλό. Ευτυχώς τουλάχιστον που βλέπει τη θετική πλευρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άκρως ειρωνικό το ποστ αυτό, αν κατάλαβα το πνεύμα σας! Δυστυχώς η καφρίλα είναι μεταδοτική, Αείποτε!
    Καλό Σαββατοκύριακο! :)

    Πετυχημένη η εκλογή της μουσικής! (Τώρα πια μπορώ)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μου θύμησες κάτι που νομίζω είχε πεί ο Καζαντζάκης
    "αν δεν μπορεί να αλλάξει κάποιος την πραγματικότητα, μπορεί να αλλάξει τη ματιά, την οπτική, μέσα από την οποία βλέπει την πραγματικότητα"
    Κι οι ματιές σου τουλάχιστον μας κάνουν να χαμογελάμε .
    Καλό σου Βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ερώτηση. Στο μπαμπάκι έμειναν αίματα ή τα απορρόφησε όλα; :) :)

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα σου.
    LOL... που λένε οι γνωρίζοντες την λιτή αυτή γλώσσα.
    Και Καλό Διήμερο
    :Ο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Eγώ πάλι ουδόλως ασχολούμαι με το τί κάνουν οι άλλοι εκτός αν είναι αγενείς και φωνασκούν. Ούτε καν προσέχω. Ναι, τόσο έχω αδιαφορήσει πλέον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όλα όσα περιγράφεις τα βλέπουμε καθημερινά και πλέον δεν μας αγγίζουν. Δεν βρίσκουμε σε αυτά το κάτι διαφορετικό. Δυστυχώς ή ευτυχώς. Και για τα καλά και για τα άσχημα. Τι να κάνει άλλωστε μια εξαίρεση όταν ο κανόνας είναι τόσο βαρύς και μεγάλος;
    Καλησπέρες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εμένα πάλι... μου άρεσε η μουσική επιλογή, αντίθετα υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα και μεγάλα επίκαιρα προβλήματα που δεν μου αρέσουν καθόλου μα καθόλου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. propetis:

    Τα που σας αρέσουν ωραιότατα! Να πάντα εύχομαι έτσι είναι. . .

    ο δείμος του πολίτη:

    Προσπαθώ να βλέπω την θετική πλευρά αλλά, συνήθως, τα σπυράκια δεν τα αποφεύγω. . .

    renata:

    Όντως. Η ειρωνεία αποτελεί αμυντική γραμμή. Ή θα ειρωνευτείς ή θα σκάσεις. Χαίρομαι που, πλέον, ακούτε τα τραγούδια. Ευχαριστώ για την ενθάρρυνση.

    aqua:

    Σωστός ο συνονόματος! Χαίρομαι για τα χαμόγελα που σας “κλέβω”. . .

    Markos:

    Μπααα δεν καταλαβαίνουν αυτοί από μπαμπάκι. Κλωτσιές θέλουνε αλλά που θα βρεθεί ο δικαστής να σε αθωώσει. . .

    simon says:

    Αγαπητέ Μάκη δε χρειάζεται να δίνεις το “παρόν”. Κοίταξε να περνάς καλά. Τα υπόλοιπα “εν καιρώ”. . .

    ellinida:

    Έχετε κάνει ένα σημαντικό βήμα για την σωτηρία της ψυχής σας. Εγώ, δυστυχώς, πολλάκις υποπίπτω στο θανάσιμο αμάρτημα, αν δεν λάθος κάνω, της οργής. Προσπαθώ, πάντως, να μην. . .

    BeBe:

    Ναι αλλά το “Δώσε θάρρος στο χωριάτη. . . ”; Εμείς επιτρέπουμε τέτοιες συμπεριφορές, τελικά, με το να μην μιλάμε, να μην αντιδρούμε. Αποτέλεσμα; Η εξαίρεση έγινε κανόνας. Εμένα και με πονάει και με οργίζει. . .

    ViSta:

    Ευτυχώς, λοιπόν, που υπάρχει και η μουσική και ξεφεύγουμε. . .


    Καλημέρα, Καλή Εβδομάδα, Χρόνια Πολλά σε όσους σήμερα γιορτάζουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή