Τετάρτη 4 Απριλίου 2007

0299. Μεγάλη Εβδομάδα

Ξεκίνησα να γράψω για την Μεγάλη Εβδομάδα. Για το πόσο τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πόσο πιο άχαρα βιώνουμε πια τις ημέρες αυτές. Έγραψα τρεις παραγράφους. Σταμάτησα. Δεν μου άρεσαν αυτά που είχα γράψει. Το θέμα με ξεπερνούσε. Δεν υπήρχε ούτε ο χρόνος, ούτε η διάθεση, ούτε η γνώση. Στο νου το: “Μη εική περί των μεγίστων συμβαλλώμεθα” [“Μην αποφαινόμαστε στην τύχη για τα σπουδαία”] του Ηράκλειτου.
Μονάχα για τον εαυτό μου μπορούσα να μιλήσω. Και αυτό το είχα ήδη κάνει πριν από τριάντα χρόνια. Ήταν σε μια επιστολή που έχω ήδη κοινοποιήσει εδώ. Για λόγους ευκολίας, δικής σας αλλά και δικής μου, ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα:
. . . . .

010477, Παρασκευή

Πια η άνοιξη μπήκε για τα καλά και στον αέρα μπορεί κανείς να υποψιαστεί το μεγάλο σώμα του Χριστού που σε λίγο θα νεκρωθεί για ν’ αναστηθεί. Απέχω πολύ από το να είμαι Χριστιανός σύμφωνα με τους, αν υπάρχουν, εκκλησιαστικούς ορισμούς. Όμως είμαι κοντά στο Χριστιανισμό στο μέτρο που η ανθρώπινη φύση μου τον συμμερίζεται και τον αποζητά. Χριστιανός στο μέτρο που η ψυχή μου έχει αυτές τις παλιές συνιστώσες που κατόρθωσαν στην παιδική μας ηλικία να μας δώσουν στιγμές ευτυχίας. Μονάχα που τώρα αυτές οι στιγμές ευτυχίας, ή καλύτερα ευδαιμονίας, εντονότερα συνειδητές βιώνονται μέσα στη μοναξιά μας μακριά από το πλήθος των περιβόλων των εκκλησιών.
Κάτι στην ατμόσφαιρα άμεσα συνδεμένο μ’ αυτές τις συνιστώσες, τις ίσως βαλμένες από την τάξη των πραγμάτων, που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά σε ειδοποιεί για το γεγονός της ανάστασης. Χθες νυχτερινός περίπατος στους έρημους δρόμους της Τ. και βαθιές ανάσες σ’ αυτή την ατμόσφαιρα. Η άνοιξη στον ερχομό της έχει μια απροσδιόριστη συγκεκριμένη σκληρότητα ίσως γιατί το ξεχείλισμα της καρδιάς και της ψυχής μας δυναστεύεται από το πεπερασμένο της σωματικής μας υπόστασης. Η άνοιξη είναι κοντά στην ανάσταση επειδή είναι κοντά στην ψυχολογία του θάνατου. Στο νου:
April is the cruelest month, breeding
Lilacs out of the dead land, mixing
Memory and desire, stirring
Dull roots with spring rain
(T.S. Eliot, The Waste Land, The Burial of the Dead)
. . . . .


Στο πνεύμα των ημερών ακούγεται το “I Dont Know How to Love Him” με την Yvonne Elliman από την Rock όπερα των Andrew Lloyd Webber και Tim Rice Jesus Christ Superstar” [πάντοτε στην Studio εκτέλεση. . .]



04/04/2007

9 σχόλια:

  1. Από τα πιο όμορφα, τα πιο τρυφερά και πιο αγαπημένα μου τραγούδια.
    Και τρομερή εκτέλεση.
    Να είστε καλά.
    Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλη Ανασταση...
    Καλο Πασχα...
    Αναγεννηση σε ο,τι επιθυμειτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Oi apopseis sou gia ton Christianismo kai ton Christiano (apo sinidisi) me vriskoun simfoni...Ta teleftea xronia zo me tin oikogeneia mou se ena kateksoxin Christianiko nisi....Den to dialeksa gia afton ton logo para gia tin omorfia tou, oson afora ta eksoterika geografika xaraktiristika tou kai gia tin monaksia tou kata tous xeimerinous mines...(opos les kai esi mesa se aftin kati anakaliptoume pou einai simandiko gia ton kathena mas)...
    Orea i mousiki sou epilogi...(S'efxaristoume)
    Omofroi kai oi sisxetismoi sou tis Anoiksis me tin Anastasi...(ipermetra dramatikoi...eksou kai o T.S. Eliot...
    kai na fandastei kaneis oti genithika Aprilio....
    Kalo Pasxa se sena Aeipote kai se olous osous se diavazoun ande kai se aftous pou den se diavazoun.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Kαλή Ανάσταση! Με χαρά και αγάπη για τους δικούς μας και ξένους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό σκεφτόμουν και εγώ σήμερα. Μεγάλη Τετάρτη και δεν έχω καταλάβει τίποτα. Δεν έχω καν συνηδητοποιήσει ότι το Πάσχα είναι σε 4 μέρες. Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κι εγώ ετοιμαζόμουν να γράψω κάτι ανάλογο. Δεν έχει σημασία αν γεννήθηκε ποτέ -αν υπήρξε δηλαδή- ο Ιησούς, ούτε αν πέθανε και αναστήθηκε. Σημασία έχει ότι σε κάθε περίπτωση το Πάσχα θα έπεφτε την άνοιξη. Είναι μία γιορτή που από την αρχαιότητα ακόμα τη χρησιμοποιούσαν σε άλλη μορφή γιατί αναπαριστούσε την αναγέννηση της φύσης και την ελπίδα του ανθρώπου και τη γονιμότητας. Πολλά θα λέγαμε ακόμα, αλλά θα βαρύνει πολύ ένα ωραίο κλίμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλή Ανάσταση και να περάσεις καλά.
    (Πανέμορφο το τραγούδι)
    :Ο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. elmelissa:

    Και εμένα είναι από τα αγαπημένα μου. Ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω.

    Βασιλική:

    Ευχαριστώ και ανταποδίδω.

    propetis:

    Ευχαριστώ για τα καλά λόγια και τις ευχές. Ανταποδίδω.

    Katerina ante portas:

    Kαλή Ανάσταση! Και είναι μια καλή ευκαιρία να σκεφτούμε και το πόσο “χριστιανικά” αντιμετωπίζουμε τους ξένους. . .

    Ίριδα:

    Δυστυχώς, κάθε πέρυσι και καλύτερα. Επίσης!

    ο δείμος του πολίτη:

    Τελικά ο πυρήνας παραμένει. Κάθε θρησκεία επέχει θέση κληρονόμου αυτών που προηγήθηκαν. Στο κέντρο ο άνθρωπος. Η μοίρα και το πεπρωμένο του.

    simon says:

    Ευχαριστώ και επίσης. [ :Ο)]

    Markos:

    Επίσης!


    Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση, Καλή Καρδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή