Άρχισα πάλι, τις τελευταίες ημέρες, να μεταγράφω το ημερολόγιο μου σε ηλεκτρονική μορφή. Είναι μια διαδικασία που κρατά χρόνια μιας και το ημερολόγιο αυτό ξεκινά από το 1973 και συνεχίζεται ακόμη. Ήδη έχω φτάσει στο 1995 και ευελπιστώ, κάποια στιγμή, η ηλεκτρονική του μορφή να υπολείπεται μονοψήφιου αριθμού εγγραφών αυτής του χειρόγραφου. Ξεφυλλίζοντας το τετράδιο που περιέχει [και] το 1995 “έπεσα” πάνω στην εγγραφή που ακολουθεί:
Μερικά πράγματα στρογγύλεψαν, μέσα στον καιρό, και φθάρθηκαν τόσο πολύ από την σκέψη που δεν γνωρίζεις, πια, από πού (χώρια το πώς) να τ’ αγγίξεις. Και ακόμα:
Αν οι ευθύνες αρχίζουν από τα όνειρα αλλοίμονο! Εσχάτως είμαι (εντελώς) ανεύθυνος κατ’ επανάληψη. Και πληρώνω.
Έτσι:
25/01/2008
"που δεν γνωρίζεις, πια, από πού (χώρια το πώς) να τ’ αγγίξεις."
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχα με νυστέρι! Στέλνω νυστέρι, στείλε χαρτομάντηλα!:PPP
"Αν οι ευθύνες αρχίζουν από τα όνειρα αλλοίμονο! Εσχάτως είμαι (εντελώς) ανεύθυνος κατ’ επανάληψη. Και πληρώνω."
Οχι οι ευθύνες δεν αρχίζουν από τα όνειρα. Δεν είναι ευθύνες τα όνειρα, είναι όραμα και υπέρβαση. Είναι το μέσον που θα χαρτογραφήσει το εσωτερικό μας Σύμπαν.
Τίποτα δεν μας δίδεται δωρεάν. Δυστυχώς...
Αντε και καλό μας Π/Σ/Κ. Εχω μιά επείγουσα εγχείρηση. :PPP
Δόκτωρ, τα σέβη μου.
Καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ παραμένω με τον Ηράκλειτο και τον Σεφέρη. Και λατρεύω τα ενύπνια για την επιπλέον διάσταση που στον βίο μου δίνουν. Για το χρώμα και το απρόβλεπτο, για την διαδρομή και την αφετηρία. . .
Ελπίζω, ωστόσο, να η εγχείρηση πέτυχε. . .