1328. Βιβλία, Τα Αναγνωσμένα

Αν θυμάμαι καλά βιβλία άρχισα να διαβάζω από την Τετάρτη, Πέμπτη Δημοτικού. Τα παιδικά, βεβαίως. Ιούλιο Βερν, Ιβανόη, Ελ Σίντ, Ο Μικρός Λόρδος, Ο Μεγάλος Ψαράς και άλλα παρόμοια πολλά. Από τότε μεγάλωσα, δεν  εγκατέλειψα το διάβασμα και τα βιβλία, σαν αντικείμενα, τα αγάπησα.

Μεγάλωνα. Αποκτούσα βιβλία. Διάβαζα. Κάποια στιγμή, στα διαβάσματά μου αυτά, άρχισα να χρησιμοποιώ και ένα μολυβάκι (συνήθως Faber Castell HB). Θυμάμαι ότι κάποια στιγμή η Φ. μου είχε αναφέρει ότι πάντοτε διαβάζει με ένα μολύβι στο χέρι, για να σημειώνει, και το είχα στραβοπάρει. Δίκιο είχε η κοπέλα. Το μολυβάκι βοηθάει πολλαπλώς.

Διάβαζα, λοιπόν, υπογράμμιζα και σημείωνα. Στο περιθώριο του υπογραμμισμένου κειμένου ένα θαυμαστικό (!) και κατόπιν, όταν σε ένα μεταχειρισμένο βιβλίο βρήκα υπογραμμισμένα κείμενα να σημειώνονται επίσης με θαυμαστικό, με ένα νι (Ν). Τις άγνωστες λέξεις τις υπογράμμιζα, έγραφα ένα καλλιγραφικό «λ» στο περιθώριο της αράδας που τις συναντούσα και κύκλωνα τον αριθμό της αντίστοιχης σελίδας (για να μπορώ να εντοπίσω τη σελίδα και να ψάξω την άγνωστη λέξη).  Από ένα σημείο και πέρα άρχισα να υπογραμμίζω και να σημειώνω και ένα «i» στο περιθώριο και ένα «🗸», δίπλα στον αριθμό της αντίστοιχης σελίδας, για τις λέξεις για τις οποίες ήθελα να ψάξω σχετικές πληροφορίες (το «i», συνεπώς, από το «information»).

Έτσι έπραττα, διαβάζοντας, και έτσι εξακολουθώ να πράττω. Έχοντας όμως το μολυβάκι μου δεν παρέλειπα να σημειώνω και την ημερομηνία, καθώς και την ώρα (;!) που άνοιγα το βιβλίο για να διαβάσω. Ακατανόητες πρακτικές για κάποιους, ίσως, αλλά ο καθένας έχει την φτιάξη του κι αν δεν ενοχλούν τα σουσούμια του ας τον αφήσουμε να τα έχει. Και επειδή (και) εγώ έχω τα δικά μου γνωρίσματα, ή και κολλήματα, αν θέλετε, από κάποιο σημείο και πέρα άρχισα να σημειώνω και τον τόπο που διάβαζα το βιβλίο (Α29, Τ47, τέτοια).

Κάποια στιγμή, τον προηγούμενο μήνα, έκανα τη σκέψη:

Από πότε, άραγε, άρχισα να μολυβοσημειώνω στα βιβλία που διαβάζω;

Το έχω ξαναγράψει, θα το γράψω και θα το ξαναγράψω:

Στα, ως ανωτέρω, τοιαύτα, είμαι επιρρεπής!

Το σκέφτηκα; Το έβαλα μπροστά! Τελικά, ήταν πιο δύσκολο από ότι περίμενα.

Άρχισα να ανοίγω βιβλία και να ψάχνω μολυβοσημειώσεις. Για να καταχωρίσω τα ευρήματά μου δημιούργησα ένα αρχείο MS Excel με στήλες:

Για να εκμεταλλευτώ τη βάση δεδομένων που συντηρώ για τα βιβλία μου, σε MS Access, μετέφερα το περιεχόμενο της σε MS Excel και, με χρήση κατάλληλων συναρτήσεων (VLOOKUP), οι στήλες «ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ», «ΠΛ. ΣΕΛ» και «Α/Α ACCESS» (ο μοναδικός αριθμός του κάθε βιβλίου στην βάση MS Access) συμπληρωνόντουσαν αυτομάτως, με το που πληκτρολογούσα τον τίτλο του βιβλίου,  όπως και αυτή με επικεφαλίδα «ΗΜΕΡΕΣ» (με μία απλή αφαίρεση [«ΕΩΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ» - «ΑΠΟ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ» +1] ).

Και έτσι ξεκίνησε το κυνήγι των συγκεκριμένων βιβλίων στις τέσσερεις (4) βιβλιοθήκες και τα δεκαέξι (16) ντουλάπια της Τ47 που φιλοξενούν βιβλία, έντυπα και περιοδικά. Μου πήρε μέρες. Δεν ήταν εύκολα. Η αναζήτηση αποκάλυψε, σιγά να μην δεν, και ατέλειες και παραλείψεις στη βάση δεδομένων των βιβλίων. Έξι από τα βιβλία που είχα διαβάσει δεν τα είχα καν καταχωρίσει στη βάση. Για κάποια βιβλία έλειπε η πληροφορία του πλήθους σελίδων. Σε κάποια άλλα πληροφορίες άλλες. Διόρθωσα ότι λανθασμένο υπέπιπτε στην αντίληψή μου και το μόνο σίγουρο ότι ακόμα υπάρχουν λάθη που προσμένουν να αποκαλυφθούν.

Πήγαινα. Ερχόμουνα. Κουβαλούσα βιβλία. Πληκτρολογούσα. Διόρθωνα. Θυμόμουνα. Περνούσα καλά. Κάποια στιγμή το πράγμα ήλθε σε λογαριασμό. Οι βάσεις δεδομένων περιέχουν πληροφορία, παρέχουν πληροφόρηση. Η γνώση, που προκύπτει από την πληροφορία/πληροφόρηση είναι άλλο πράγμα. Ας είναι καλά οι  συναρτήσεις του MS Excel.

Συμπεράσματα. Το πρώτο βιβλίο στο οποίο σημείωσα με μολύβι, μιας και είχαν προηγηθεί άλλα, στα οποία υπογράμμιζα με χάρακα και στυλό, ήταν ο πέμπτος τόμος της βιβλιοσειράς «Ιστορία Του Ευρωπαϊκού Πνεύματος», του Παναγιώτη Κανελλόπουλου. Το άνοιξα την Πέμπτη, 15 Ιουλίου 2010, και ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του εννέα μέρες μετά, το Σάββατο, 24 Ιουλίου του ίδιου έτους. Από το επόμενο κιόλας βιβλίο άρχισα να σημειώνω και την ώρα που ξεκίνησα την ανάγνωση. Από κάποιο σημείο και πέρα, και συστηματικά από το 2020 και μετά, άρχισα να σημειώνω και την ώρα που τελείωνα την ανάγνωση του κάθε βιβλίου.

Παιδεύτηκα, για όσο και όπως παιδεύτηκα, για να καταλήξω σε ένα πλήθος διακοσίων εξήντα οκτώ βιβλίων (268) τα οποία διάβασα από την 15 Ιουλίου 2010 μέχρι σήμερα με την ανάγνωση τριών από αυτά να είναι σε εξέλιξη. Επεξεργασία των πιο πάνω στοιχείων οδήγησε στον σχηματισμό του Πίνακα που ακολουθεί:

Εντυπωσιακό, για εμένα τουλάχιστον, το μικρό πλήθος βιβλίων που, μοιάζει, να ανέγνωσα την, έτσι κι αλλιώς μεταβατική για εμένα, τριετία 2012 -2014. Σε κάθε περίπτωση υπήρχαν και υπάρχουν και σκόρπια διαβάσματα, όπως π.χ. βιβλίων ποίησης ή άλλων γενικού ενδιαφέροντος, για τα οποία δεν υπάρχει σχετική καταγραφή.

Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη έφτιαξα έναν παρόμοιο πίνακα με κατανομή του πλήθους των διαβασμένων βιβλίων κατά μήνα δίχως, ωστόσο, να περιλάβω και το πλήθος σελίδων. Τώρα που το σχετικό αρχείο είναι έτοιμο, και το Excel παρέχει τη δυνατότητα αυτόματης ενημέρωσης, το μόνο εύκολο είναι να το συντηρήσω σημειώνοντας, την κάθε φορά, τίτλο και ημερομηνίες / ώρες έναρξης – πέρατος για το κάθε βιβλίο που διαβάζω.

Αν φτάσατε μέχρι εδώ, εύγε σας!

Να είσαστε Καλά και να Προσέχετε!

Οι καλύτερες μέρες έρχονται!

Ένα κλικ μακριά ο Μανώλης Μητσιάς στο «Άδικα Μου Κλέψαν Τη Ζωή» των Βασίλη Δημητρίου, Γιάννη Κακουλίδη:

Υ.Γ. Και, βεβαίως, ο βλαμμένος επεξεργαστής κειμένου του blogger κάνει τα δικά του και το κείμενο καταλήγει σαν τα μούτρα του. Δεν θα σπαταλήσω τον χρόνο μου. Όμως, πραγματικά είναι κρίμα. . .

Υ.Γ. 2: Κάτι άλλαξε στον βλαμμένο. Πλέον οι Πίνακες Excel ενσωματώνονται στο κείμενο σαν εικόνες. Αυτό έχει τα καλά του και τα άσχημά του. Το εκμεταλλεύτηκα, πάντως, και θαρρώ η συνολική εικόνα είναι καλύτερη από την αρχική. . . (Πέμπτη, 18 Φεβρουαρίου 2021)

05/02/2021