1280. Μία Γωνία

Ένα δωμάτιο, στην Τ47, το έχω κάνει γραφείο. Σε αυτό έχω μεταφέρει τα έπιπλα, της NEOSET, που βρισκόντουσαν, μέχρι πριν λίγα χρόνια, στο υπόγειο (της Τ47, πάντα). Ένα έπιπλο- γραφείο, μια καρέκλα γραφείου, δύο βιβλιοθήκες, μια καρέκλα, μια πολυθρόνα, τρία τραπεζάκια, ένα καλάθι γραφείου, δύο πίνακες, ένα ρολόι τοίχου, δύο κρεμάστρες (η μία επίτοιχη), ένας Η/Υ (mini tower, με πληκτρολόγιο και monitor), έναs σαρωτής και, τον χειμώνα, ένα καλοριφέρ λαδιού. Αυτά!

Οι βιβλιοθήκες βρίσκονται απέναντι από το γραφείο. Όπως κάθομαι βλέπω ότι δεν μου κρύβει το monitor και το έπιπλο του γραφείου. Οι βιβλιοθήκες, με τζάμια, τέσσερα ράφια και ένα ντουλάπι στο κάτω μέρος η κάθε μία, εκτός από βιβλία φιλοξενούν και Lego, Playmobil, αυτοκινητάκια . . . και άλλα. Κάποιες φορές, για να βολέψω καινούργια αντικείμενα ή καινούργιες αγάπες, κάνω ανακατατάξεις στο περιεχόμενο των βιβλιοθηκών αυτών. Αυτό συμβαίνει σπανιότερα με τα βιβλία, υπάρχουν και άλλες βιβλιοθήκες στην Τ47, και συχνότερα με όλα τα άλλα.

Πριν από λίγες μέρες έκανα ακόμα μια ανακατάταξη σε αυτά τα άλλα (θυμηθείτε: Lego, Playmobil κ.λ.π) για να διαθέσω ένα από τα ράφια, της δεξιά βιβλιοθήκης, στα επτά (7) αυτοκινητάκια της σειράς  Lego Speed Champions 2020. Αναγκάστηκα, για το λόγο αυτό, να ανακατατάξω το σύνολο των εκτός βιβλίων αντικειμένων των οκτώ (8) ραφιών των δύο βιβλιοθηκών.

Προέκυψε έτσι μια καινούργια εικόνα για τις βιβλιοθήκες αυτές. Τα επτά Lego Speed Champions 2020 καταλαμβάνουν το δεύτερο, αριθμώντας από κάτω προς τα επάνω, ράφι της δεξιά βιβλιοθήκης. Είναι όντως πανέμορφα! Την ματιά μου όμως αιχμαλώτισε η γωνία που δημιουργήθηκε στη δεξιά άκρη του τρίτου ραφιού, πάνω από τα Lego του 2020.

Μια γωνία στην οποία τοποθέτησα, ή στρίμωξα ακριβέστερα, τα παραφερνάλια από τα είκοσι (20) Lego αυτοκινητάκια Speed Champions προηγούμενων ετών που έχω συναρμολογήσει, έναν κιτρίνη (αν δεν κάνω λάθος) στην από πλεξιγκλάς βάση του (δώρο της Κ. από το Παρίσι) και δύο μικρά βαζάκια, ας τα πούμε έτσι, που έφερα από το 306 γραφείο μου της Χ22.

Μου αρέσει αυτή γωνία, δεν γνωρίζω να σας πω για ποιο ακριβώς λόγο, και συχνά την κοιτώ. Ευχαρίστηση που την έχω ακόμα και τώρα που πληκτρολογώ μιας και βρίσκεται απέναντι μου, δεξιά από το monitor του Η/Υ. Σηκώθηκα και τη φωτογράφισα. Είναι αυτή που βλέπετε στην φωτογραφία που ακολουθεί:

Θα μείνει όσο μείνει. Κάποια στιγμή θα ανακατατάξω και πάλι το περιεχόμενο των βιβλιοθηκών και η εικόνα της συγκεκριμένης εικόνας θα χαθεί. Έτσι δεν συμβαίνει συνήθως; Έχουμε, τέτοιες, αγαπημένες γωνίες που κρατάνε όσο κρατήσουν. Μετά έρχονται άλλες και άλλα και οι αγάπες αυτές περνάνε στο περιθώριο.

Είναι φωτογραφίες παλιές, κυρίως, που μας θυμίζουν τέτοιες διατάξεις (πραγμάτων) που παλιά ξεκούραζαν τη ματιά μας. Στις φωτογραφίες μου, λοιπόν, βλέπω κι εγώ τέτοιες παλιές και αγαπημένες διατάξεις, βιβλίων ή και αντικειμένων, και αναθυμούμαι, και κάποτε νοσταλγώ, και συλλογίζομαι εποχές που πέρασαν και πάνε. . .

Να προσέχετε και να είσαστε τυχεροί και Καλά!

Ένα κλικ μακριά Diana Ross και «Upside Down»:

21/04/2020