0517. Τ47 - Υπόγειο

Απόγευμα Κυριακής στο υπόγειο της Τ47. Ακούω το άλμπουμ: “The Top 20 Of Soul”. Candi Staton, “Young Hearts Run Free”. Μου αρέσει (κι ας μην soul είναι μα disco!). Δεν το έχω ξανακούσει. Αγνοώ, συνεπώς, το πως ακούγεται η πρώτη του εκτέλεση και αυτό γιατί στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ το γράφει, έστω και με μικρά γράμματα, καθαρά: “Please note, these tracks have been re-recorded by the original artist or one or more members of the original group”. Ακόμα μια φορά, λοιπόν, που την “πάτησα”. Ήταν ο συνδυασμός προσφοράς και κόστους, 2,99 Ευρώ για 20 κλασσικά κομμάτια, που με “στράβωσε”. Αγόρασα δίχως να προσέξω κι ας γνωρίζω της φτήνιας τις παγίδες. Ας πρόσεχα!

Το υπόγειο, εδώ, πάει να μαραζώσει. Ήρθα μόνο και μόνο για να φέρω ένα τανκ, συλλεκτική μινιατούρα, κάποιους δίσκους και χαρτιά και να ανοίξω τα παράθυρα να αεριστεί ο χώρος. Πέρασαν οι εποχές που καθόμουνα τρεις και τέσσερις ώρες τη φορά. Τώρα, με τα προβλήματα υγείας της μητέρας μου, ίσα – ίσα για δέκα λεπτά έρχομαι. Να αποθέσω, να πάρω κάποια CD για την Α29 και ν’ ανοίξω λίγο τα παράθυρα. Ούτε το στερεοφωνικό ευχαριστιέμαι πλέον, ούτε τίποτα. Κάνω υπομονή. “Θα έλθουν καλύτερες ημέρες· όλα θα γίνουν όπως πρέπει” συλλογίζομαι. Θέλω, πάντοτε, να οργανώσω καλύτερα το χώρο, να απαλλαγώ από τα περιττά, να τακτοποιήσω τα χαρτιά και τις συλλογές μου. Κάποτε θα το κάνω.

Πάει, πέρασε, και ο Αύγουστος. Δύσκολος μήνας που παραδίδει τη σκυτάλη στον επόμενο. Μάλλον τελείωσαν και τα μπάνια. Όσα έκανα, έκανα. Σήμερα που προγραμμάτιζα να κάνω, ίσως, το τελευταίο ο καιρός με απέτρεψε. Καλή καρδιά! Και του χρόνου θα υπάρχει, ελπίζω, θάλασσα και άμμος, ήλιος και χαρά.

Καλό Φιθινόπωρο!

Candi Staton - “Young Hearts Run Free”, τι άλλο;

01/09/2008