0380. Μία, Μια και Μία

Δύσκολη, κατά μία έννοια, η χθεσινή μέρα. Από τις 17:00 έως τις 22:00 περίπου ο χρόνος μου καταναλώθηκε στο να συνεφέρω τον Η/Υ της Α29. Είχε παραγίνει το κακό του. Σκληρά εργαζόμενος ο καημενούλης απαύδησε και άρχισε να σέρνεται. Είκοσι λεπτά έκανε να κλείσει, αν έκλινε, κι άλλα τόσα να ξεκινήσει. Ευτυχώς που ο σκληρός δίσκος στον οποίο ήταν εγκατεστημένο το λειτουργικό ήταν διαφορετικός από αυτόν των δεδομένων. Διαμόρφωση, λοιπόν, για τον ένα μόνο και η ζωή συνεχίζεται. Πιστεύω σε δυο – τρεις μέρες να έχει έρθει, και πάλι, στα ίσα του.

Εχθές στο συρμό του metro και στο βαγόνι που επιβιβάστηκα. Οι γνωστές αφίσες ενημέρωσης για τον καρκίνο του στήθους. Και σε κάθε μια απ’ αυτές το ανελλήνιστο “ανεξαρτήτου” προσεκτικά σβησμένο, με μαύρο μαρκαδόρο, και διορθωμένο στο ορθό “ανεξαρτήτως”. Το χάρηκα. Ευχαριστήθηκε η ψυχή μου.

Δε θυμάμαι που την συνάντησα, αλλά την συνάντησα. Δεν την γνώριζα. Ως συνήθως, την έψαξα. Και τη βρήκα. Σ’ ένα λεξικό. Μια λέξη. Όμορφη και στρογγυλή. Νοήματος πλήρης. Η λέξη είναι “αποσκορακίζω” και η ερμηνεία της, κατά το Μείζον Ελληνικό Λεξικό [Τεγόπουλος – Φυτράκης]:

[μτγν. áποσκορακίζω [ πρόθ. από + φρ. ες κόρακας]]

ρ. (αποσκοράκισα) στέλνω στο ανάθεμα | απορρίπτω, αποβάλλω κάτι ως άχρηστο: αποσκοράκισαν τη φλυαρία (Κ. Γεωργουσόπουλος) | (για αρχ. κείμ.) απορρίπτω, αφαιρώ χωρίο ως μη γνήσιο

Και βεβαίως υπάρχει και το ουσιαστικό “αποσκορακισμός”:

[μτγν. áποσκορακισμός [ áποσκορακίζω]

(ο) ουσ. το να στέλνει κανείς κάτι ή κάποιον στο διάβολο | απόρριψη, αποβολή | (για αρχ. κείμενα) απόρριψη ή αφαίρεση χωρίου που δε θεωρείται γνήσιο

Δικαιολογημένος, λοιπόν, ο τίτλος της εγγραφής και ΚαληΗμέρα Σας! 

Ακούγεται το τραγούδι “Θα Με Θυμηθείς” του Γιάννη Σπανού, με τον ίδιο στο πιάνο.

10/10/2007