Tη λέξη την είχα ακούσει από τον μακαρίτη τον πατέρα μου. Πριν από λίγες ημέρες τη συνάντησα σ’ ένα σταυρόλεξο. Από τον ορισμό δεν έβγαζα συμπέρασμα. Ταίριαζαν όμως τα γράμματα. Μου ήρθε στο μυαλό και η λέξη και ο πατέρας μου. “Σόκορο”, έγραψα. Και ήταν.
Εχθές διάβαζα το εξαιρετικό “Οι Μαγικές Βέργες του Αδελφού μου” [Ξυλογλυπτική του Χρήστου Καρακόλη και Ένα Κείμενο του Χρήστου Μπουλιώτη], της αγαπημένης Ζυράνας Ζατέλη, που μου χάρισε η αδελφή μου. Και πάλι η λέξη. Επεξηγημένη.
Άνοιξα τα τρία λεξικά που είχα στη διάθεσή μου. Πουθενά! Την έψαξα στο διαδίκτυο. Βρήκα:
Κατασκευή από ξύλο βέγγε και δρυς με λούστρο σόκορο.
Το μπροστινό τμήμα του πάγκου (σόκορο) μπορεί να είναι από p.v.c.
Με πρόσοψη (σόκορο) 20-30 mm διαμορφωμένη με τουλάχιστον διπλό λύγισμα για την . . .
Επιγραφές με γράμματα 3Δ, πρόσοψη και περίμετρος γράμματος (σόκορο) από λαμαρίνα γαλβανιζέ ή ανοξείδωτη λαμαρίνα ή μπρούτζο και χωρίς φωτισμό εσωτερικό
Περιμετρικά στο σόκορο της τάβλας τοποθετείται πλαστικό προφίλ από PVC στο χρώμα της ... Περιμετρικά στο σόκορο καλύπτονται με πλαστικό προφίλ από ταινία . . .
Όρθιο Ξύλο: Εκτύπωση που δημιουργείται κόβοντας ένα σχέδιο στη κάθετη πλευρά των νερών ενός κομματιού ξύλου (σόκορο), έπειτα μελανώνοντας το και πιέζοντας. . .
Η τελευταία αναφορά, αυτή του όρθιου ξύλου, είναι και η πλησιέστερη στην επεξήγηση της Ζυράνας Ζατέλη. Ας καταλήξουμε, λοιπόν:
Σόκορο: Επιφάνεια κάθετη προς τα “νερά” του ξύλου.
Πάσα άλλη ερμηνεία, ή πληροφορία για τη λεξούλα, δεκτή.
Α! Και να επαναλάβω πόσο όμορφο είναι το πόνημα της Ζυράνας Ζατέλη το οποίο αναφέρεται στις επιδόσεις του αδελφού της στην ξυλογλυπτική και συγκεκριμένα των βεργών. Είδος καλλιτεχνίας την ύπαρξη της οποίας ομολογώ αγνοούσα. Δεν είναι οι φωτογραφίες των βεργών όμως. Είναι τα πανέμορφα Ελληνικά και τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις της συγγραφέως που αποκαλύπτονται.
Καλή, σε όλο τον πλανήτη, Εβδομάδα.
Ιδού το ερωτηματικό το μέγα. Τι είδους μουσική, ποιο τραγούδι, ταιριάζει στο σόκορο; Δύσκολες καταστάσεις. Ας μην το βασανίζω όμως. Ακόμα μια μεταγραφή, από το αγαπημένο βινίλιο, καθαρόαιμη Soul και: I’ll Be Around με το συγκρότημα των Spinners.
26/03/2007
sorry, άσχετο το σχόλιο... αλλά που είναι το post #0294?
ΑπάντησηΔιαγραφήTην Ζυράνα Ζατέλη την ξέρω από το πολύ πετυχημένο "Και με το φως του λύκου επανέρχονται"... (που να είναι άραγε αυτό το βιβλίο κρυμένο;) άλλα βιβλία της δεν διάβασα
Δεν την ειχα καν ακουστά τη λέξη Βλέπεις τι μαθαίνει κανείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τραγουδι δεν ξερω αν ταιριαζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλα εμενα μου αρεσε πολυ...
-πως να γραψω τωρα οτι σχολιαζω και χορευω;;;;;-
:)
Τέτοια ώρα που το είδα το ερώτημα δύσκολο να έχω μια τεκμηριωμένη απάντηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως αύριο ελπίζω να απαντήσω :)
Καλησπέρα
στις κατασκευές,
ΑπάντησηΔιαγραφήχρησιμοποιούμε συχνά τον όρο...
εμφανίζεται κυρίως για τα κάθετα τμήματα ενός αντικειμένου...
π.χ.: "το σόκορο της πόρτας"...
μπορεί, να αναφερθεί και ως "λαμπάς"...
την καληνύχτα μου...
ViSta
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην εγγραφή #0294 την το μαύρο σκοτάδι φάει είχε! Προσπάθησα πολύ να της δώσω μια μορφή που να μου αρέσει. Ανεπιτυχώς. Πάνω στην προσπάθεια και το ζόρι αυτοχρίστηκε “draft” και απεσύρθει. Ευχαριστώ πολύ για την επισήμανση.
Η Ζυράνα Ζατέλη είναι αγαπημένη μου. Κομμάτι “σκοτεινή”, βεβαίως, αλλά υπέροχη. Όπου την βρείτε διαβάστε την!
ο δείμος του πολίτη
Είναι μισυτήρια λέξη. Ίσως Ιταλικής καταγωγής.
Βασιλική
Το τραγούδι είναι ωραιότατο. Την καταευχαριστήθηκα την μεταφορά του. Χορέψτε ελεύθερα!
Markos
Περιμένω. . .
γιώργος
Τι μου θυμίσατε τώρα! "λαμπάς" ακόμα μια λέξη που χρησιμοποιούσε ο μακαρίτης ο πατέρας μου. Το γεγονός ότι ήταν εργοδηγός δομικών έργων μάλλον δικαιολογεί αυτό το λεξιλόγιο του. . .
Καλό Απόγευμα
Εντελώς ποιητική η όλη ιδέα. Η λέξη μου το χαλάει κάπως. Δεν είναι αρκετά εύηχη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ρωγμή στον χρόνο, οι κύκλοι της ζωής στην αιωνιότητα. Επανερχόμαστε συνέχεια για να βρούμε το μυστικό της ύπαρξης. Δεν μπορεί να πλαστήκαμε χωρίς σκοπό. Είναι η ζωή μας εφήμερη αλλά όχι εμείς.
Κι'ίσως απ'την ρωγμή αναδύεται η απάντηση. Είμαστε όμως σε θέση και ώριμοι σε συνείδηση να την ακούσουμε;
Τα πάντα με σοφία ποιήθηκαν και γεωμετρήθηκαν.
Χμμ θέλει πολλή σκέψη αυτό το ποστ!
Ενεργοποίησε μιά σκέψη. Μύηση στην ύπαρξη είναι κάποιες φορές οι λέξεις. Ξεκλειδώνουν έναν ολόκληρο κόσμο.
Σόκορο ε... μακάρι να ήταν πιό εύηχο.