Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2007

0267. Πεποιημένα


Από το 1973 έως και το 2000 εβδομήντα πέντε. Και ένα προοίμιο. Ο κύριος όγκος την δεκαετία του 70. Το 65,33%. Το 1975 το πιο παραγωγικό. Δέκα πέντε, το 20%. Από το 1973 μέχρι και το 1981 η ροή συνεχής. Έκτοτε δυσκολέψανε τα πράγματα. Ένα, το πολύ δύο. Οκτώ έτη δίχως ούτε ένα. Υπάρχουν και κάποια αποκηρυγμένα. Λίγα. Θα πρέπει να τα ξαναδώ. Ιδού το τελευταίο:



[Θα αντιληφθεί πιστεύω η έμπνευσης πηγή της. . .]


“Ψηφιοποιημένο’’ από τον δίσκο βινιλίου Hit Parade 4 το τραγούδι που ακούγεται. Rocky Shahan και “Cherry Tree’’. Ένα σπάνιο κομμάτι θαρρώ μιας και στο διαδίκτυο δεν μπόρεσα να βρω σχεδόν τίποτα για τον ερμηνευτή ή το τραγούδι.

Το βρήκα στο διαδίκτυο (8 Σεπτεμβρίου 2019). Για όσο λοιπόν υπάρχει:


24/01/2007

10 σχόλια:

  1. να συνεχίσετε...
    πολύ όμορφο...

    καληνύχτα σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κύριε αείποτε,
    τα γραπτά σας αγγίζουν βαθειά. άραγε έχετε εκδόσει τίποτα από όλα αυτά?
    ξέρετε, όποτε τα διαβάζω μου φέρνουν κάτι από τα τραγούδια του χατζιγιάννη που προσωπικά νοιώθω ότι έχουν κάτι σε λυρισμό και ξυπνάνε πολλά συναισθήματα εκεί μέσα. ίσως όχι η καλύτερη σύγκριση αλλά πιστεύω να έγινα κατανοητή.
    μη σταματάτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το για πάντα γιατί όταν το ακούω με πιάνουν τα γέλια ; λέει η ρεαλίστρια . Αγάπες και ληγμένα γάλατα , δεν νομίζετε πως έχουν κάτι κοινό ; :PPP
    Από την άλλη είναι και η ρομαντική που γράφει ποιήματα και νεφελολάμνει .
    Πάντως ήταν τρισχαριτωμένο .
    Καλησπερούδος . :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αείποτε, το πόσο όμορφο είναι δε νομίζω να περιμένατε να τ' ακούσετε από μας!
    Η αιτία της αποκήρυξης θα ΄ναι άλλη, πιστεύω. Καλησπέρα σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. φαντάζομαι οτι στην φώτο που δεν μπορώ να δω, είναι κάποιο από τα υπέροχα χειρόγραφα που κατά καιρούς βλέπουμε εδώ.
    Ισως και να μην χρειάζεται να διαβάσω...

    Καλησπέρα σας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η ομορφιά δεν είναι είδωλο της αγάπης, είναι η αυταπάτη της προσωπικής ευχαρίστησης και η φιλαυτία του εραστή. Ικανοποιούμε τον εγωισμό μας με μία λάμψη. Ο αγάπη όμως δεν κρατάει για πάντα, όταν στηρίζεται στην ομορφιά.

    Η ομορφιά όμως ενός ποιήματος μπορεί να κρατάει για πάντα. Δεν ξέρω αν κατάλαβα καλά και το αποκήρυξες, αλλά επειδή δεν μου αρέσουν τα παχιά λόγια, αν έκανες κάτι τέτοιο, ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ. Έχεις γράψει κλάσης ανώτερα. Ίσως να είναι η ίδια η θεματολογία. Δεν είμαι αυστηρός, αλλά αληθινός, σε είδα σε καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. alkyoni:

    Τι να πω; Μακάρι!

    γιώργος:

    Ευχαριστώ. Δεν το ζορίζω πάντως. Αν έλθει, ήλθε!

    didymous skulls:

    Ευχαριστώ. Είναι πραγματικά περίεργο το πώς τα κείμενα μας αγγίζουν σε κάποιες περιπτώσεις. Όχι, δεν έχω εκδώσει τίποτα.

    ellinida:

    Μου αρέσει ο τρόπος που σκεπτόσαστε, τα ανακλαστικά σας και ο τρόπος που τεμαχίζετε και απομονώνετε. Το «νεφελολάμνει» εξαίρετο.

    renata:

    Ευχαριστώ. Όχι δεν είναι αποκηρυγμένο. Είναι το τελευταίο μη αποκηρυγμένο. Ατυχώς το κείμενο, στο συγκεκριμένο σημείο, επιτρέπει την παρανόηση. Έπρεπε να το προσέξω.
    Ζητώ την συμπάθειά σας.

    χνούδι:

    Όχι, δεν πρόκειται για χειρόγραφο. Για ένα ποίημα και μια εικόνα πρόκειται. Με προβληματίζει το ότι δεν μπορείτε να το δείτε. Γιατί; Εγώ πάντως τα «ανεβάζω» για να τα διαβάζετε!

    ο δείμος του πολίτη:

    Επίτρεψε μου να διαφωνήσω. Η ομορφιά, η όποια και όπου, είναι ομορφιά και είναι πολύτιμη. Θα συμφωνήσω όμως στο ότι μια αγάπη που στηρίζεται στην ομορφιά, και υποθέτω εννοείς των σωμάτων, είναι ανάπηρη.
    Όχι, όπως έγραψα πιο πάνω, στη renata, το ποίημα δεν είναι αποκηρυγμένο. Ο πυρήνας του, κατά την άποψή μου, είναι η σύζευξη του «Μια φορά» και του «Για πάντα». Είναι ακριβώς η δύναμη της αγάπης που εξισώνει τη μία φορά με την αιωνιότητα. Μια αιωνιότητα που χωράει στη μία φορά και συνεπώς μαγικά καταργεί το πάντα και τις συνέπειες του. Όσο για την «ομορφιά» των πρώτων στίχων δεν είναι κατ’ ανάγκη η σωματική και μόνο. . .


    Καλημέρα και Καλό Σαββατοκύριακο σε όλες/ όλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τώρα το βλέπω. Μα αυτό σας λέω. Τα διαβάζουμε (κάποιοι) χωρίς να χρειάζεται να φαίνονται και το εννοώ αυτό που λέω...
    :)
    (μετά από καιρό ακόμα και σε αυτόν τον περίεργο κόσμο του μπλόγκινγκ κάποιοι άνθρωποι μαθαίνονται μεταξύ τους)
    καλημέρα και είναι όμορφη η ομορφιά που πονάει. Σημαίνει πως είναι παραπάνω από αυτή που ίσως αντέχουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ώστε ο χωροχρόνος πεπαλαιώθει;
    Με αιφνιδιάζετε!
    Γι' αυτό ποιούμε ποίηση. Για να την ομορφιά διαχειριζόμαστε την λίγη και την πολύ.

    :) χ 2

    ΑπάντησηΔιαγραφή