206. Οι Τελευταίες Σελίδες [ΝΚ]

Σήμερα, από το πρωί, έντονη η επιθυμία να κλάψω. Όλη τη μέρα με τα δάκρυα πίσω από τα μάτια και τον κόμπο των λυγμών πικρό στο λαιμό. . .

08/02/1982

Αισθάνομαι την ανάγκη να μην έχω πια ανάγκη αυτά που μέχρι τώρα είχα ανάγκη. . .

15/02/1982

Σήμερα ημέρα των γενεθλίων μου και εγώ από χθες βράδυ στη Βέροια. Κλείνω 27 χρόνια ζωής και μη μου ζητήσεις να σου εξηγήσω το παραμικρό. . .

02/03/1982

. . . Σκέφτομαι πως αν το μπορούσα θα άλλαζα, όχι θα αντάλλαζα, τα πάντα. Από όνομα και εσώρουχα μέχρι επάγγελμα και γνωστούς. . .

02/04/1982

Οργάνωση! Υπάρχει μια καταπληκτική έλλειψη οργάνωσης. Και ακόμη έλλειψη θάρρους, τόλμης, αξιοπρέπειας στο κάτω – κάτω. Υπάρχει μια αδικαιολόγητη δίψα, μια έλλειψη υπομονής, ένα σκότωμα του καιρού. Πόσο είμαι κατώτερος από τις σκέψεις μου!. . .

01/05/1982

Ξοδεύουμε πολλά προσπαθώντας να φτιάξουμε μια εικόνα του εαυτού μας για τους άλλους.

03/06/1982

. . . Τώρα πια όλα έχουν αρχίσει και παραμορφώνονται· από το χαστούκι της στρατιωτικής θητείας, από τις προσωπικές, του καθενός, σχέσεις, από τον παράγοντα δουλειά κι από ένα σωρό άλλα. Ζούμε πια, ως φίλοι, από την ανάμνηση αυτού που κάποτε υπήρξε. Επωφελούμαστε από την μυρωδιά του αρώματος δίχως να κρατούμε πια το μπουκαλάκι. . .

07/06/1982

. . . Φίλοι; Τι είναι αυτό;

15/07/1982

. . . Να προσπαθήσω, λοιπόν, να είμαι, κατά το δυνατό, ελεύθερος στην σκέψη και την έκφρασή της. Για σένα και για μένα το πιο πολύ. Κι ακόμη τούτο:

Δεν ανταποκρίνεται η κάθε σκέψη, που θα βρεις εδώ γραμμένη, στο μέσο όρο της σκέψης και της ζωής μου. Οι σκέψεις έρχονται και φεύγουν κι εγώ, που πάντα το ήθελα να γίνω συγγραφέας, προσπαθώ, όταν η διάθεσή μου δεν με προδίδει, να τις καταγράψω.

Επειδή αυτό μου δίνει προσωπική ευχαρίστηση, πέρα από αυτή που ίσως δώσει και σε σένα, και επειδή το νιώθω σαν ανάγκη. Κι ακόμη, επειδή οι στιγμές που ξεφυλλίζω και διαβάζω τα τετράδια αυτά των ημερολογίων μου είναι στιγμές ανάτασης και ψυχικής ευφορίας. Γιατί, τελικά, ήρθαν στιγμές, κύρια στο παρελθόν, που αισθάνθηκα ότι κέρδισα ολόκληρη τη μέρα μου γιατί κατόρθωσα και έγραψα πέντε ή έξι γραμμές που μου φάνηκαν, και εξακολουθούν, πολύ καλές. . .

12/10/1983

Υ.Γ. Το κομμάτι που ακούγεται, Andre Rieu - The Second Waltz (Shostakovich), μου στάλθηκε από την αγαπητή amarylis lililili