Ίσως τελικά η μόνη μουσική που μένει να είναι αυτή που έχει ποτιστεί με και από την εφηβεία μας. Τότε που το κάθε τραγούδι είχε την δική του οντότητα. Τότε που με λαχτάρα ψάχναμε τα αγαπημένα τραγούδια στον “Αμερικάνικο” [ραδιοσταθμό της Βάσης του Ελληνικού], τότε που κυριαρχούσαν τα “ηλεκτρόφωνα” και τα δισκάκια των 45 στροφών. Τότε που η αγορά ενός δίσκου γινότανε στα δισκοπωλεία, και μόνο, και αποτελούσε γεγονός για ολόκληρη την παρέα. Τότε που γνωρίζαμε ακριβώς το περιεχόμενο των δίσκων μας. Τότε που είχαμε τον χρόνο και την διάθεση να ακούσουμε και να νιώσουμε πάλι και πάλι τις μουσικές μας. Τις ακριβές και λίγες μουσικές μας. Τότε.
Από τα αγαπημένα συγκροτήματα εκείνης της εποχής και οι Booker T.& M.G.'s. Δεμένο συγκρότημα που έπαιζε “σκέτη” μουσική με το αρμόνιο του κ. Booker T. Jones να κυριαρχεί. Ακόμα θυμάμαι το πώς ξεκινούσε μια από τις πρώτες τηλεοπτικές μουσικές εκπομπές “Ντισκοτέκ για Νεολαία”, στην πάλε ποτέ ΥΕΝΕΔ, με το ρυθμικότατο Fuquawi τους. Πιο γνωστό τους κομμάτι τα θρυλικά “Πράσινα Κρεμμύδια” [Green Onions].
Από την εποχή των χρόνων εκείνων λοιπών, και το 1968 συγκεκριμένα, το κομμάτι τους Time Is Tight από το Soundtrack της ταινίας, και το ομώνυμο LP τότε, Up Tight! σε σκηνοθεσία Jules Dassin.
Δυναμώστε τον ήχο και χαρείτε ένα συγκρότημα που παίζει με ένταση, πάθος και αυθεντικά μουσικά όργανα ένα ρυθμικό κομμάτι που ο ήχος του μόνο σε θετικές σκέψεις μπορεί να οδηγήσει. . .
27/09/2006
Δυνατή μουσική αλλά και ταινία! Καλημέρα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήόλε!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣούπερ το κομμάτι. από τα αγαπημένα μου.
Κι εγώ ΄υπάρχουν μέρες που ακούω τα πολύ παλιά.Αυτά που ποτέ δεν χάνουν την αξία τους.
Φιλιά και καλημέρες, καφές νούμερο δύο, διάθεση όπως φαντάζομαι είναι και οι δική σας. Καλή.
Μολονότι οι αναφορές μου είναι από άλλες εποχές, θα συμφωνήσω απολύτως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε που ξέραμε όλο το περιεχόμενο των δίσκων μας, τους στίχους απ'έξω, που βάζαμε στο replay κάποια τραγούδια για άπειρες φορές. Τότε που είχαμε κασετούλες και βινύλια!
Πολυ καλό τραγούδι!
Καλημέρες!
Κι όμως έφτασαν!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ.
[Τώρα δεν μένει παρά να βρεθεί ένας (κομπιουτέρικος) τρόπος να πατάμε σε κάθε ποστ και ν' ακούμε το αντιστοιχο μουσικό κομμάτι....:Ο)]
Καλησπέρα
:Ο)
renata: Για να είμαι ειλικρινής την ταινία δεν την έχω δει. Σας πιστεύω όμως!
ΑπάντησηΔιαγραφήχνούδι: Χαίρομαι που έχουμε κοινά αγαπημένα, χαίρομαι δυο φορές που είσαστε καλά. Ανταποδίδω!
krotkaya: Αχ! Αυτές οι εποχές! Ωραίες εποχές. Έχουν δώσει χιλιάδες πανέμορφα τραγούδια. Είμαι πρόθυμος να συμφωνήσω, πάντως, ότι και σήμερα βγαίνουν πανέμορφα τραγούδια μόνοι που έχει μειωθεί ο ζήλος μου να τα ανακαλύψω. Μεγάλωσα και με κυνηγάνε πολλά. . .
simon says: Καλή ακρόαση! Κι εγώ θα επιθυμούσα μια τέτοια δυνατότητα. . .
Καλό Βραδάκι :Ο)
Πίστευα πραγματικά ότι μόνο εγώ θυμάμαι και ακούω τους Bread ακόμα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν έψαχνα δίσκους τους σε μορφή σι ντι στο μοναστηράκι πριν λίγα χρόνια, δεν τους ήξερε - ή μάλλον δεν τους θυμόταν - κανείς από τους υποτιθέμενους ειδικούς !
Τελικά, ανέλπιστα κι αναπάντηχα, βρήκα ένα εξαιρετικό διπλό σι ντι τους με όλα τα αγαπημένα μου τραγούδια !
( το σχόλιο μου αφορά το προηγούμενο ποστ σου )
Χαχα ο Αμερικάνικος ! 24 ώρες το 24ωρο έπαιζε σπίτι μου . Woolfman Jack , θυμάσαι ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα .
κασιανός ΄Πιστεύω ότι αρκετός κόσμος θα πρέπει να τους ακούει. Κατά σύμπτωση είδα το διπλό CD εχθές στο Metropolis της Πανεπιστημίου. Το Μομαστηράκι αποτελεί πολύτιμη πηγή για δυσεύρετα άλμπουμ αλλά χρειάζεται επιμονή και τύχη. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήellinida Τον θυμάμαι [με τέτοια φωνή!] όπως θυμάμαι και το πως περίμενα να ακούσω το "In The Year 2525", των Zager & Evans, μέχρι να το αποκτήσω σε 45άρι. . .
Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!