Το βιβλίο το αγόρασα την Πέμπτη, 26 Αυγούστου 1999, με
επτακόσιες (700) δραχμές του τότε. Ατυχώς, δε σημείωσα το από ποιο σημείο το
αγόρασα. Είκοσι πέντε (25) έτη και πέντε (5) μέρες μετά, και συγκεκριμένα το
Σάββατο, 31/8/2024, ήρθε η στιγμή να το πάρω στα χέρια μου, ν’ αρχίσω να το
διαβάζω.
Η, δυσάρεστη, έκπληξη ήλθε νωρίς. Στην αρχή της
ενδέκατης σελίδας διάβασα:
Καθώς εισεχώρουν μέσα εις το
λεωφορείον του Σλομγάλλιον, είδα ότι ήτο σκοτεινή νύκτα, έρημος δρόμος, και ότι
ήμην ο μόνος επιβάτης.
Ξεροκατάπια!
Στην εικοστή ένατη σελίδα δεύτερη, και εντονότερη,
έκπληξη, του ιδίου τύπου. Διάβασα:
Καθώς εισήρχετο εις τον μεγάλον δρόμον, υπακούων εις μίαν εύηχον φωνήν «από
μέσα», αίφνης αναχαίτισε τους ίππους του, και μετά σεβασμού επερίμενε, καθ’
όσον ο Τώμης εξήλθεν έξω κατά διαταγήν της Μις Μαίρης.
Τριπλοξεροκατάπια!
Το βιβλίο από το αντέγραψα τα πιο πάνω δύο αποσπάσματα
είναι αυτό της εικόνας στην αρχή της παρούσας ανάρτησης:
«Ο Παπαδιαμάντης
Μεταφράζει Μπρετ Χαρτ Αργοναυτικαί Διηγήσεις», Εκδόσεις ΛΗΘΗ, 1993, ISBN: 960-7452-03-8, Φιλολογική Επιμέλεια: Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου, Λ. Τριανταφυλλοπούλου
Προφανώς και δεν τίθεται ζήτημα για το αν ο
Παπαδιαμάντης γνώριζε Ελληνικά ή όχι. Γνώριζε! Προφανώς, επίσης, και στις δύο
πιο πάνω περιπτώσεις, έχουμε να κάνουμε με αβλεψία. Αυτό που δεν είναι προφανές είναι το γιατί οι
δύο επιμελητές της έκδοσης δεν προστάτευσαν τον Παπαδιαμάντη αφαιρώντας ένα
«μέσα» κι ένα «έξω». Το έπραξαν συνειδητά, «για να μην αλλοιώσουν το αρχικό
κείμενο» ή, ακόμα χειρότερο, έχουμε ακόμα δύο περιπτώσεις σοβαρότατης, πλέον,
αβλεψίας;
Όπως και να έχει μεγάλωσα πια κι έχω αρχίσει να
μουρμουρίζω και να δυσαρεστούμαι περισσότερο από όσο, ίσως, θα έπρεπε. Έχω
ακέραια την αίσθηση πως πλέον χρησιμοποιούμε τον λόγο κυρίως για να
πασπαλίζουμε την εικόνα, η οποία, στον αιώνα αυτό, μοιάζει να κυριαρχεί. Όχι,
ούτε επιθυμώ ούτε μπορώ να ισχυριστώ πώς πάει πια, καταστράφηκε η Ελληνική
γλώσσα. Είναι πολύ βαθιές, θαρρώ, οι ρίζες της για να κινδυνεύει από
καταγεγραμμένα ευτράπελα του τύπου «εξήλθε έξω».
Από την άλλη αδυνατώ να πείσω τον εαυτό μου να μην
κακοκαρδίζεται από περιπτώσεις, όπως οι πιο πάνω δύο, όπου, εμφανώς, τα
Ελληνικά κακοποιούνται. Δυστυχώς τέτοια λάθη, τύπου «Παπαδιαμάντη και των
Επιμελητών του», κάθε άλλο παρά σπανίζουν. Το τι βλέπουν τα ματάκια μου,
διαβάζοντας, μήτε γράφεται μήτε ’μολογιέται!
Το λέω και το γράφω, λοιπόν: Με τα τοιαύτα υποφέρω!
Να είσαστε Καλά,
Να διαβάζετε,
Να το απολαμβάνετε!
Ένα κλικ μακριά η Αρετή Κετιμέ τραγουδά «Ελλάδα Μου» [2004], σύνθεση του Σταμάτη Γονίδη:
16/9/2024
