Στην εγγραφή «1463. Ηχομηχανήματα»
έγραψα:
Άλλη εγγραφή ξεκίνησα να ανεβάσω, άλλη, ευτυχώς
παραπλήσια, μου προέκυψε.
Σήμερα, λοιπόν, ήλθε η στιγμή για την αυτήν, την άλλη,
εγγραφή.
Είναι εδώ και αρκετό καιρό που έχω αποκτήσει τη συνήθεια, κάθε δύο - τρεις
μέρες, να κατεβαίνω στο υπόγειο της Τ47. Να κατεβαίνω και να ανεβαίνω με δύο
δίσκους, βινυλίου, ανά χείρας. Μια τυχαία επιλογή, από τους εξακόσιους (600)
περίπου δίσκους βινυλίου που φιλοξενούνται στο υπόγειο.
Συνήθως επιλέγω έναν δίσκο Ελληνικής μουσικής και έναν
ξενόγλωσσο. Είναι ενδιαφέρον να τους βλέπεις τον έναν δίπλα στον άλλο και να
αναθυμάσαι τις, μια φορά και έναν καιρό, επιλογές σου. Η ακρόαση τους συνδυάζεται,
συνήθως - ακόμα μία φορά, με περπάτημα. Ο στόχος είναι τα δέκα χιλιάδες
(10.000) βήματα ημερησίως και αυτό έχει τον κόπο του.
Το καλό με τους δίσκους βινυλίου είναι πως όταν τους βάλεις
στο pick-up, ή Turntable, θα παίξουν. Αντιθέτως οι δίσκοι ακτίνας, βαρβαριστί CD, ενδέχεται να τους βάλεις στο CD Player και, όπως αρκετές φορές είχα την ευκαιρία να επισημάνω,
να μην παίξουν.
Το μόνο κακό είναι πως το γηραιό, αγορασμένο το 1990, Rega Planar 3 pick-up μου μοιάζει να τα έχει ελαφρώς παίξει. Δεν μπορώ με
τίποτα να ζυγοσταθμίσω τον βραχίονα του ο οποίος έχει μία τάση, όταν είναι
ελεύθερος, να κινείται προς τη βάση του. Ίσως τελικά το πρόβλημα να βρίσκεται
στον μηχανισμό του antiskating. Ελπίζω να μην,
χρησιμοποιώντας το, καταστρέφω τους δίσκους οι οποίοι, πάντως, ακούγονται μια
χαρά.
Με το κόστος αντικατάστασης, του Rega Planar, να βρίσκεται
στην περιοχή των εννιακοσίων (900) ευρώ
ομολογώ πως δεν το σκέφτομαι καν. Ίσως η λύση να βρίσκεται στην επισκευή του
υπάρχοντος· κάτι που απαιτεί σχετικό ψάξιμο και κόστος, βεβαίως. Στα υπόψη.
Κάθε φορά, λοιπόν, που ανεβαίνω από το υπόγειο με τους
δύο, LP δίσκους, έχω τη συνήθεια να τους φωτογραφίζω. Τις φωτογραφίες
αυτές τις ονοματίζω, πέραν της ημερομηνίας και ώρας, με το: Τ47_ΣΑΛΟΝΙ_ΒΙΝΥΛΙΟ
Έτσι, εξηγείται και ο τίτλος της παρούσας εγγραφής.
Δεν κάτι άλλο να πω έχω.
Να είσαστε Καλά!
Ένα κλικ μακριά και από το Soundtrack της ταινίας “Space Jam” θα ακούσουμε τον R. Kelly στη σύνθεσή του “I Believe I Can Fly” [1996]:
22/05/2023
Ταξιδεύω, παρέα με τους δίσκους σου, Αείποτε κάπου πίσω στη δεκαετία 1980, φορτωμένος αναμνήσεις και στιγμές της εποχής. Αυτό που λες με τα cd και τα βινύλια είναι σωστό. Τα δεύτερα πάντα θα παίξουν, τα πρώτα, κάποιες φορές, όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά φίλε μου.
Καλημέρα Γιάννη,
ΔιαγραφήΚεφάλαιο μέγα η μουσική και τα πώς και τα τα τι της.
Να είσαι Καλά!