Τρίτη 16 Μαΐου 2023

1464. Βιβλία γραμμαρίων 3916


Παρασκευή, 12 Μαΐου 2023. Κατέβηκα στην Αθήνα. Στόχος η αγορά βιβλίων που δεν, στην τοπική αγορά, έβρισκα. 124, σταθμός μετρό Ελληνικού, μετρό. Κατέβηκα στη στάση «Πανεπιστήμιο».


Ξεκίνησα από το περίπτερο της οδού Πανεπιστημίου που βρίσκεται στο ύψος της οδού Ιπποκράτους. Ένα από τα λίγα, πλέον, περίπτερα στο κέντρο της Αθήνας με πλούσια πραμάτεια (απλωμένη επί της Πανεπιστημίου). 


Πρώτο ζητούμενο το βιβλίο «Σίρλεϊ (ΙΙ)», της Σαρλότ Μπροντέ, το εικοστό πέμπτο και τελευταίο, της σειράς “Cranford Collection”, οι τόμοι της οποίας εμφανιζόντουσαν, σε περίπτερα και άλλα σημεία πώλησης, κάθε δεύτερη Παρασκευή, ξεκινώντας από αυτήν της  16ης Σεπτεμβρίου 2022. Από ένα σημείο και πέρα πάντως άρχισαν να κυκλοφορούν κάθε εβδομάδα ή όποτε βολευόταν ο εκδότης, όπως, εκ των υστέρων, διαπίστωσα. Κόστος 12 € ανά τόμο.
 
Ήταν μια σειρά την οποία ομολογώ πως παρεξήγησα. Αιτία τα εξεζητημένα εξώφυλλα των σκληρόδετων βιβλίων της που μου φάνηκαν εντελώς κοριτσίστικα. Εξ άλλου, από τα δέκα πρώτα βιβλία της σειράς είχα στην κατοχή μου, σε διάφορες εκδόσεις, τα οκτώ. Δεν είχα το τρίτο και το έκτο. Όταν κάποια Παρασκευή πήγα να αγοράσω ένα τεύχος της σειράς «Αξέχαστα Αυτοκίνητα», που παρακολουθώ, βρήκα μπροστά μου το έκτο βιβλίο και το αγόρασα.
 
Επρόκειτο για το «Το Σπίτι Της Ευθυμίας», της Ίντιθ Γουόρτον. Το διάβασα. Μου άρεσε. Αναθεώρησα. Έτσι κάθε δεύτερη Παρασκευή που πήγαινα να αγοράσω το καινούργιο τεύχος της σειράς «Αξέχαστα Αυτοκίνητα» κοιτούσα και για τον καινούργιο τόμο της “Cranford Collection”. Αγόρασα έτσι επτά ακόμα βιβλία της σειράς με τελευταίο το «Σίρλεϊ (Ι)», της Σαρλότ Μπροντέ, που αγόρασα την Παρασκευή, 28 Απριλίου 2005.
 
Ατυχώς δεν μπόρεσα να βρω, στην τοπική αγορά της Γλυφάδας, το δεύτερο τόμο του έργου, που κυκλοφόρησε την Παρασκευή, 5 Μαΐου. Η κάθοδος στην Αθήνα ήταν μονόδρομος. Ξεκίνησα από το συγκεκριμένο, πιο πάνω, περίπτερο γιατί είχα προσέξει, σε προηγούμενες καθόδους μου, ότι στο πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου υπήρχαν απλωμένοι αρκετοί τόμοι της σειράς για την οποία γίνεται λόγος. 


Πραγματικά βρήκα αυτό που ζητούσα. Έψαχνα όμως, τι περίεργο, ακόμα τρεις τόμους της σειράς. «Το Άλικο Γράμμα», του Ναθάνιελ Χόθορν και τους δύο τόμους του «Το Πορτρέτο Μιας Κυρίας», του Χένρι Τζέιμς. Δεν βρήκα το πρώτο και από το «Πορτρέτο» υπήρχε ένας τόμος μόνο. Αγόρασα, λοιπόν, το «Σίρλεϊ (ΙΙ)» και το τεύχος 84 της σειράς «Αξέχαστα Αυτοκίνητα» (Mercedes-Benz 280 SE – 1979) και συνέχισα.


Επόμενος στόχος το βιβλίο «Το Διαδικτυακό Savoir Vivre», του Χρήστου Ζαμπούνη, την ύπαρξη του οποίου πληροφορήθηκα όταν παρακολούθησα μια συνέντευξη του συγγραφέα στην καλή εκπομπή «Στούντιο 4», της ΕΡΤ1. Πήγα στην «Πρωτοπορία», κατέβηκα στο υπόγειο. Το τρανό βιβλιοπωλείο δεν είχα αυτό που ζητούσα (σιγά να μην τα όλα φέρνουν). Δεν έφυγα, αυτό δα έλλειπε, με άδεια χέρια.

Αγόρασα το «Σαμποτάζ», του αγαπητού μου Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε (το δέκατο τέταρτο βιβλίο του που αγοράζω, για να καταλάβετε). Αγόρασα επίσης δύο βιβλία προκειμένου να τα δωρίσω σε δύο κυρίες (αν, όταν και εφόσον). Τα «Εργαζόμενο Αγόρι», της Λένας Διβάνη, και το «Αύριο Στη Μάχη Να Με Σκεφτείς», του αγαπημένου μου Χαβιέ Μαρίας, αν ρωτάτε.


Αλλά εγώ το «Savoir Vivre» το ήθελα όπως ήθελα και τους δύο πιο πάνω τόμους του «Πορτρέτου». Κατηφόρισα, λοιπόν, προς την πλατεία Ομονοίας και το εκεί περίπτερο. Δεν υπήρχε, σε αυτό, ούτε ένας τόμος της σειράς “Cranford Collection”. Θυμήθηκα έναν κεντρικό πάγκο με έντυπα στον πεζόδρομο της Αιόλου (Αιόλου και Λυκούργου). Πήγα. Είχε τον δεύτερο τόμο του «Πορτρέτου». Δεν θυμόμουν ποιο τόμο είχε το περίπτερο της Πανεπιστημίου.


Έβαλα πλώρη για το «Savoir Vivre». Βιβλιοπωλείο «Πατάκης», επί της Εμμανουήλ Μπενάκη. Είχε μόνο βιβλία των εκδόσεων «Πατάκης». Ανηφόρισα. Βιβλιοπωλείο «Πατάκης», επί της Ακαδημίας. Το είχαν το βιβλίο αλλά είχαν διαθέσει όλα τα αντίτυπά του. Πείσμωσα. Συνέχισα για την «Πολιτεία». Είσοδος «Δ». Πατάρι. Το βρήκα! Το αγόρασα.


Στην «Πολιτεία» είχα την ευκαιρία να προμηθευτώ, εις διπλούν, καινούργιους, δωρεάν σελιδοδείκτες του βιβλιοπωλείου με   προσωπογραφίες, Ελλήνων και ξένων λογοτεχνών, φιλοτεχνημένες από την, εξαιρετική, Little Miss Grumpy. Δώδεκα σελιδοδείκτες για εμένα, λοιπόν, και δώδεκα για τη Βα (με την επιφύλαξη κάποιους από αυτούς να τους μάλλον ήδη έχω). Για τους σελιδοδείκτες αυτούς έχω γράψει σχετικά το Σάββατο, 24 Σεπτεμβρίου 2022, στην εγγραφή «1426. «Πολιτεία»: Σελιδοδείκτες».


Κατηφόρισα προς το περίπτερο της Πανεπιστημίου. Ο τόμος του «Πορτρέτου», που υπήρχε, ήταν ο πρώτος. Τον αγόρασα. Συνέχισα να κατηφορίζω. Πάγκος (Αιόλου και Λυκούργου). Αγόρασα τον δεύτερο τόμο του «Πορτρέτου». Χαλάλι το πέρα δώθε και μακάρι να έβρισκα έτσι και το «Άλικο Γράμμα».


Τελικά, από τους είκοσι πέντε (25) τόμους, της σειράς “Cranford Collection”, είχα, σε άλλες εκδόσεις, τους έντεκα (11) και από τους δεκατέσσερεις (14), που δεν είχα, αγόρασα τους δέκα (10). Καλά, θαρρώ, τα πήγα.


Βάδισα προς το Σταθμό του metro στην Πλατεία της Ομόνοιας. Επιβιβάστηκα σε συρμό με κατεύθυνση προς το Ελληνικό. Κατέβηκα στον σταθμό του Αγίου Δημητρίου. Πήρα το 164. Επιχείρησα, ως νομοταγής πολίτης, να επικυρώσω το εισιτήριό μου. Το μηχάνημα μουγκάνισε. Στην κάρτα μου διαθέσιμα είκοσι ένα (21) εισιτήρια. Πρόβλημά τους! Ας φτιάξουν τα κωλομηχανήματά τους.
 
Κατέβηκα στη στάση «Σμύρνη». Κατευθύνθηκα στο κατάστημα «Οι Πίτες της Γεωργίας», επί της Γεωργίου Γεννηματά, όπου σερβίρουν την καλύτερη «σαλάτα του σεφ» στην περιοχή, κατά τη γνώμη μου. Λεπτοκομμένο μαρούλι (και όχι λάχανο και αηδίες κομμένο σε μέγεθος αρεστό στις κατσίκες) τριμμένο τυράκι, αβγουλάκι, στα τέσσερα, ζαμπονάκι και τέσσερεις φέτες ντομάτα με ωραιότατη σος. Μια χορταστική τέτοια σαλάτα, λοιπόν, ένα τυλιχτό με καλαμάκι μπλακ άνγκους δίχως, μπλιαχ!, πατάτες, βεβαίως βεβαίως, και ένα κουτάκι μπύρα «Μάμος» το στάνταρ μενού που προτιμώ. Με έχει μάθει και ο σερβιτόρος και τα προσκομίζει ευθύς. Συνολικό κόστος μόλις 12,90 €.
 
Έφαγα. Ευχαριστήθηκα. Πήρα και πάλι το 164, από τη στάση «Σμύρνη». Επιχείρησα και πάλι, ο αφελής εγώ, να καταβάλλω το κόμιστρο. Το κωλομηχάνημα μουγκάνισε. Ματαξαναεκνευρίστηκα. Θα μου περάσει. Εκτός Τ47: 11:06 – 15:06.
 
Να είσαστε Καλά!

Ένα κλικ μακριά ο David Bowie στο κλασικό τραγούδι του “Space Oddity” [1969]:


16/05/2023

3 σχόλια:

  1. Ξέρεις πόσο με ενθουσιάζει και συναρπάζει αυτό σου το ταξίδι στον κόσμο των βιβλίων, ναι; Το ξέρεις!
    Καλησπέρα φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή