1322. Ο Άϊ Βασίλης και . . . η σύζυγος του

Την Τρίτη, 27 Οκτωβρίου 2020 παράγγειλα στη Lego την καλή έξι κουτιά Lego BrickHeadz αξίας 101,94 €. Η ιστορία των χαριτωμένων και κομψών, κατά τη γνώμη μου, Lego BrickHeadz στην Ελλάδα μας είναι κομμάτι μπερδεμένη. Σπανίζουν. Παρότι το κόστος τους είναι σχετικά μικρό, στην περιοχή των 8 – 14 € για τα μονά και στα 20 -25 € τα διπλά, εσχάτως πολλά από αυτά δεν κυκλοφορούν στη χώρα μας. Κάποια από αυτά φέρνει κυρίως ο «Μουστάκας», και δεν γνωρίζω αν υπάρχει και κάποιος άλλος, και όποιος προλάβει, πρόλαβε.

Τα Lego που παρήγγειλα τα παρέλαβα το μεσημεράκι της Πέμπτης, 5 Νοεμβρίου 2020. Δεν παρέλειψα μάλιστα, περιχαρής όντας, να ανεβάσω τη σχετική φωτογραφία στο Facebook:

Από την μία η σχετική εγκράτειά μου και από την άλλη το σημαντικό, ομολογώ, πλήθος των κουτιών Lego και Cobi που συσσώρευσα στην Τ47 μου έχει επιτρέψει να έχω, υπό κατασκευή, εννέα (9) κουτιά Lego και τέσσερα (4) κουτιά Cobi. Στα κουτιά αυτά δεν περιλαμβάνεται το, από τα παραπάνω κουτιά έξι, Lego BrickHeadz 40274, το περιεχόμενο του οποίου συναρμολόγησα τη Δευτέρα, 28 Δεκεμβρίου 2020.

Το κουτί 40274, λοιπόν, περιείχε δύο φιγούρες. Τον Άϊ Βασίλη [33] και . . . τη σύζυγό του [34] ή τον Mr. και τη Mrs. Claus, αν προτιμάτε. Το συνολικό πλήθος των κομματιών που χρειάστηκε για να μπορέσω να συναρμολογήσω το ζεύγος ανερχόταν, κατά τον κατασκευαστή, σε τριακόσια σαράντα ένα (341). Ομολογώ ότι δεν μπήκα στον πειρασμό να το επαληθεύσω και έτσι δεν τα κομμάτια που χρησιμοποίησα καταμέτρησα.

Τακτοποίησα τον σκέτο διπλό ελληνικό καφέ μου (με το χερούλι προς τα δεξιά) και το ποτήρι με το «Ζαγόρι» νερό μου και άνοιξα το κουτί 40274. Εντός του αριθμημένα σακουλάκια τέσσερα, δύο με τον αριθμό ένα (1) και δύο με τον αριθμό δύο (2) και δύο φυλλάδια οδηγιών (διαστάσεων 14,6Χ10,2 τετραγωνικών εκατοστών).

Έβγαλα τις σχετικές φωτογραφίες και σκέφτηκα, ίσως μη ιπποτικά φερόμενος, να ξεκινήσω από τον κύριο του ζεύγους. Τον διάσημο Άϊ Νικόλα (καθ’ ημάς Άι – Βασίλη) ο οποίος είχε και τον μικρότερο αριθμό [33] έναντι του [34] της Άι – Βασίλαινας (υπέκυψα στον πειρασμό). Άνοιξα, λοιπόν, τα δύο αριθμημένα με τον αριθμό ένα (1) σακουλάκια, εμφάνισα στην οθόνη του Η/Υ μου την πρώτη σελίδα του φυλλαδίου συναρμολόγησης του Αγίου, μεγάλη η χάρη του, σε μορφή PDF, και ετοιμάστηκα να πιάσω δουλειά.

Με το πρώτο της συναρμολόγησης βήμα εμφανίστηκε πρόβλημα. Από τα τρία κομμάτια του βήματος δεν έβρισκα τα δύο. Για ολόκληρη Lego το γεγονός φάνταζε αδύνατο. Αναθεώρησα. Βρήκα. Ολόκληρη Lego, αλλά, την παρασπονδία, την έκανε, θαρρώ. Τα σακουλάκια με αριθμό ένα (1) αντιστοιχούσαν στη φιγούρα της κυρίας (με αριθμό [34], θυμίζω) ενώ αυτά με τον αριθμό δύο (2) στον Άγιο σύζυγό της (με αριθμό [33]). Είχα προλάβει και είχα βγάλει σχετικές φωτογραφίες με φυλλάδια και σακουλάκια σε κάποιες από τις οποίες σακουλάκια και φυλλάδιο συναρμολόγησης δεν ταίριαζαν. Συνέχισα απτόητος. Άλλαξα PDF, βεβαίως, και συναρμολόγησα πρώτα την κυρία. Ωραιότατη την βρήκα με το γκρίζο μαλλάκι και τη λουλουδάτη ζωστήρα της.

Ακολούθησε η συναρμολόγηση του Αγίου με τον σκούφο και τη λευκή του γενειάδα. Τελικά είχα  συναρμολογήσει ένα συμπαθέστατο και εντελώς γιορτινό και Πρωτοχρονιάτικο ζευγάρι. Τον Άϊ – Βασίλη και την, για τις ανάγκες της βιομηχανίας παιχνιδιών και ίσως όχι μόνο, σύζυγό του. Ένας ζεύγος με τα στολίδια του. Χριστουγεννιάτικο δεντράκι, σάκο με δώρα (στο αριστερό χέρι του αγίου), στεφάνι και κουτιά με δώρα (υποθέτω) και την κυρία Αγίου Βασίλη να έχει δεξιά και σιμά της  κυπελλάκι κόκκινο με το κάτι τις της.

Ακόμα μια χρονιά έφτασε στο τέλος της και ναι. Δεν ήταν μία βολική χρονιά. Όμως ο πλανήτης γη τη δουλειά του. Περιστρέφεται και πάει για ακόμα έναν γύρο. Ας προσπαθήσουμε πρώτα και ας ευχηθούμε μετά η επόμενη χρονιά να αποδειχθεί όχι καλύτερη αλλά καλή. Να προσέχετε, να αγαπάτε, να χαίρεστε και να γελάτε. Αφτά.

Ένα κλικ μακριά ένα αγαπημένο μου τραγούδι από ένα εξαιρετικό άλμπουμ. Ο Louis Armstrong στο “What A Wonderful World” από το ομώνυμο άλμπουμ του τού 1988:

31/12/2020

1321. Cobi 2619 M1A2 Abrams

Στην αρχή ήταν το Sherman, μετά το Leopard. Τώρα το Abrams. Όλα πλαστικά στατικά μοντέλα της, Πολωνικής, Cobi, όλα τανκ. Αμερικανικό, Γερμανικό, Αμερικανικό.  Δεν μπόρεσα να βρω σε ποια  κλίμακα είναι το Sherman. Τα Leopard και Abrams, πάντως, είναι σε κλίμακα 1:35. Ενδιαφέρουσες, κατά τη γνώμη μου, κατασκευές η συναρμολόγηση των οποίων δίνει χαρά και η έκθεσή τους ομορφαίνει το χώρο.

Τη συναρμολόγηση του M1A2 Abrams την ξεκίνησα την Κυριακή, 13 Δεκεμβρίου 2020. Στο κουτί βρήκα τρία αριθμημένα σακουλάκια. Όπως και για το Leopard κάθε μέρα άνοιγα ένα σακουλάκι και συναρμολογούσα το περιεχόμενό του. Έτσι, το ολοκληρωμένο πλαστικό μοντέλο του Abrams το κράτησα στα χέρια μου την Τρίτη, 15 Δεκεμβρίου.

Το συνολικό πλήθος των κομματιών που συναρμολόγησα ανερχόταν σε οκτακόσια δέκα (810). Για να τα συναρμολογήσω χρειάστηκε να ανοίξω συνολικά τριάντα ένα (31) σακουλάκια, άλλα με ψαλίδι και άλλα με το χέρι ως, για την Cobi, συνήθως (9+8+11+3=31)

Αν κάποια κομμάτια είναι παρόμοια και υπάρχει πιθανότητα λανθασμένης τοποθέτησης κομματιού η Cobi η καλή το επισημαίνει με ένα “BE CAREFUL: NOTICE THE DIFFERENCE”:

Κάποια στιγμή, λοιπόν, διαπίστωσα ότι μου έλλειπε ένα συγκεκριμένο κομμάτι από το σώμα του τανκ. Αυτό που είχα στη διάθεσή μου ήταν ένα παρόμοιο. Με ένα ξυραφάκι βάλθηκα να ξύσω το υπάρχον για να το φέρω στα μέτρα του ελλείποντος. Τα κατάφερα, βεβαίως, και αισθάνθηκα υπερήφανος.

Αργότερα διαπίστωσα ότι την είχα πατήσει. Είχα χρησιμοποιήσει, σε προηγούμενη φάση, λάθος κομμάτι και ακριβώς το κομμάτι που λανθασμένα χρησιμοποίησα ήταν αυτό που μου έλλειπε. Στην ουσία είχα αντιμεταθέσει τα δύο παρόμοια κομμάτια. Συμπέρασμα: Ανεξάρτητα από το πόσο έμπειρος είναι κανείς στη συναρμολόγηση πρέπει να προσέχει. Το πιθανότερο είναι  το λάθος να το έχει κάνει αυτός που συναρμολογεί και όχι η εταιρεία.

Και πάλι, δυστυχώς και σίγουρα αυτή τη φορά, βρήκα να λείπει ένα συγκεκριμένο κομμάτι και στη θέση του να υπάρχει ένα παρόμοιο και κοντύτερο. Την λύση τη βρήκα, ακόμα μία φορά, στο απόθεμα των κομματιών Lego που διαθέτω και την συμβατότητά τους με αυτά της Cobi. Στην εικόνα που ακολουθεί επισημαίνεται το κομμάτι που έλλειπε:

Και πάλι ο πυργίσκος του τανκ, που αποτελούσε το κυρίως περιεχόμενο στο τρίτο σακουλάκι, αποδείχτηκε ένα «έργο τέχνης». Οι σχεδιαστές της Cobi μοιάζει να μην καθόλου υστερούν συγκρινόμενοι με τους ομόλογους τους της Lego.

Το συναρμολογημένο μοντέλο μου άρεσε πολύ. Με διαστάσεις 27,5Χ12Χ11 κυβικά εκατοστόμετρα (ΜΧΠΧΥ) και βάρος πεντακοσίων ενενήντα (590) γραμμαρίων στο χρώμα της άμμου είναι ό,τι πρέπει για έκθεση. Κατέβασα το Abrams στο υπόγειο της Τ47 και το φωτογράφισα, με την DSLR Canon EOS 600D, με φόντο τα, σε κλίμακα 1:43, τανκ που διαθέτω. Κάποιες φωτογραφίες, πάντα με την Canon, έβγαλα και στο τραπέζι της κουζίνας:

Για να το προστατεύσω από τη σκόνη χρησιμοποίησα μια πλαστική θήκη, για μοντέλα 1:18 από την οποία αφαίρεσα ένα αυτοκίνητο Triumph TR6 της Britains Collectibles. Σε πρώτη ευκαιρία θα πρέπει να αγοράσω από το κατάστημα Fasma μερικές τέτοιες θήκες ακόμα. Για να χωρέσει το τανκ στη θήκη αυτή, όπως και στην περίπτωση του Leopard, αφαίρεσα τις κεραίες από τον πυργίσκο και της τοποθέτησα στο σώμα του τανκ (για να μην κάμπτονται).

Το Abrams, στην πλαστική θήκη του και όπως φαίνεται στην πρώτη εικόνα της παρούσας εγγραφής, φρουρεί πλέον την τραπεζαρία της Τ47. Σε κάθε περίπτωση οι δυνατότητες προστασίας των πλαστικών Lego και Cobi μοντέλων (μου) από τη σκόνη μοιάζει να έχουν εξαντληθεί. Το μεγάλο, δύο χιλιάδων πεντακοσίων εβδομήντα τριών (2573) κομματιών, Lego Technic 42110 (Land Rover Defender), που περιμένει τη σειρά του από την Τρίτη, 15 Σεπτεμβρίου 2020, αν και όταν το συναρμολογήσω, δεν θα μπορώ να το προστατεύσω από τη σκόνη. Πρέπει, λοιπόν, να επισπεύσω την αγορά μίας ή περισσότερων βιτρινών για την Τ47. Θα το πράξω.

Να Προσέχετε, να είσαστε Καλά και να μην να ΚαλοΠερνάτε παραλείπετε.

Ένα κλικ μακριά το εμβληματικό και αντιπολεμικό “Fortunate Son” με τους αγαπημένους μου CCR (Creedence Clearwater Revival):

26/12/2020

1320. Μπερζέρα

Τ47, γραφείο. Ανάμεσα σε γραφείο και βιβλιοθήκες δύο μια πολυθρόνα. Μπερζέρα. Όλα από τη Neoset και ανεβασμένα από το υπόγειο. Μπερζέρα, λοιπόν. Για διάβασμα θέση αγαπημένη. Διαβάζω. Στα αριστερά μου οι βιβλιοθήκες. Λίγο πιο κάτω από το ύψος των ματιών το δεύτερο των, δίδυμων, βιβλιοθηκών ράφι. Τέσσερα Lego οχήματα πυροσβεστικά. Το κόκκινο κυριαρχεί. Μετά, μισός Boba Fett, ένα σκιάχτρο, μία μπετονιέρα. Στη ράφι της δεύτερης βιβλιοθήκης (και) τα επτά Lego Speed Champions του 2020. Το άσπρο και κίτρινο του πίσω μέρους του Audi Sport Quattro S1. Διαβάζω. Σηκώνω το βλέμμα. Lego Ducati Panigale. Κόκκινη. Πανέμορφη. Δίπλα της ένα πασχαλιάτικος λαγός. Στο ίδιο επίπεδο, και πριν την Panigale, ο Πλούτο, ο Γκούφη και ο Ντόναλντ. Στo από πάνω ράφι δεκάδες Lego BrickHeadz. Στο αντίστοιχο διπλανό του δεκάδες Lego Speed Champions. Διαβάζω. Στρέφω αριστερά, χαμηλώνω το βλέμμα. Στα χαμηλότερα των βιβλιοθηκών ράφια δεκάδες φιγούρες Playmobil. Ρωμαίοι λεγεωνάριοι, ιππότες, τενίστες, μάγειροι, νεράιδες, μάγοι, πολεμιστές και να φανταστείτε μπορείτε ό,τι. Διαβάζω. Δεξιά το γραφείο. Αριστερά δύο βιβλιοθήκες γεμάτες βιβλία, βεβαίως, Lego, κυρίως, Playmobil. Η χαρά του παιδιού. Αγαπημένη θέση. Διαβάζω. Ξεκουράζω το βλέμμα. Πυροσβεστικά, Panigale, Αudi, Ρωμαίοι, ιππότες και άλλα πολλά. Στη μπερζέρα.

Να προσέχετε, να έχετε. Να είσαστε Καλά.

Ένα κλικ μακριά η Δήμητρα Μαστορίδου στο τραγούδι «Σαν Παιδί», σε δικούς της στίχους και μουσική, από το άλμπουμ «Καινούργιο σπίτι»[2007]: 

19/12/2020

1319. Εχθαίρω Τον Έρωτα

Δεκέμβριος, του μήνα η δέκατη μέρα. Βρέχει από το πρωί. Ο ουρανός σκοτεινιασμένος. Ζούμε περίοδο απαγόρευσης. Άνθρωποι νοσούν. Πεθαίνουν. Κλεισμένοι στα σπίτια μας ανασαίνουμε. Προσμένουμε. Το εμβόλιο. Ένα θαύμα. Να βγούμε και πάλι στους δρόμους. Να αγκαλιάσουμε. Να αγκαλιαστούμε. Δευτερόλεπτα ο χρόνος περνά. Σκεφτόμαστε διάφορα. Πράττουμε λίγα. Ανασαίνουμε. Υπομονεύουμε. Ελπίζουμε.

5.10 ΑΛΚΑΙΟΥ

Ἐχθαίρω τὸν Ἔρωτα. τί γὰρ βαρὺς οὐκ ἐπὶ θῆρας
ὄρνυται, ἀλλ΄ ἐπ΄ ἐμὴν ἰοβολεῖ κραδίην;
τί πλέον, εἰ θεὸς ἄνδρα καταφλέγει; ἢ τί τὸ σεμνὸν
δῃώσας ἀπ΄ ἐμῆς ἆθλον ἔχει κεφαλῆς;

Μισώ τον έρωτα. Γιατί δεν εφορμά, σφοδρός, σε θήραμα
Αλλά τη δική μου καρδιά τοξεύει;
Ποιο το όφελος αν θεός άνθρωπο πυρπολεί; 

Ή ποιο σεβαστό έπαθλο έχει αν το δικό μου κεφάλι ανοίξει;

Ένα κλικ μακριά Διονύσης Σαββόπουλος και «Έλσα Σε Φοβάμαι» από το άλμπουμ του «Βρώμικο Ψωμί» [1972]:

10/12/2020