Σήμερα κατέβηκα στην Αθήνα. Κουρεύτηκα. Αγόρασα
βιβλία και υποδήματα. Γευμάτισα. Έκανα τις δουλειές μου.
Κατηφορίζω την οδό Βύρωνος προς τον Σταθμό metro της
Ακρόπολης. Εκείνη, στα μπλε, ανηφορίζει.
Αναγνωριζόμαστε. Νεύουμε «Γεια σου» στον έναν ο
άλλος. Συνεχίζω την πορεία μου.
«Στάσου βρε,
βιαστικέ!», λέει.
Κοντοστέκομαι. Είναι χαμογελαστή.
«Είσαι εδώ;»,
ρωτάει.
«Ναι»
«Η κόρη σου
τελείωσε;»
«Τελειώνει»
«Έτσι,
μονολεκτικά!»
Ακόμα ένα
διπλό «γεια σου» και ο καθένας συνεχίζει την πορεία του.
Κοιτάζω το ρολόι μου. Δείχνει 15:05.
Δεν την περίμενα αυτή τη συνάντηση. Και όχι. Τίποτα
δεν έχω να προσθέσω ή να αφαιρέσω.
Το ότι η, όποια, σχέση μας τινάχτηκε στον αέρα
αποτελεί επιλογή και των δυο μας. Και, πλέον, είμαστε μεγάλα παιδιά. . .
16/05/2019
Ναι, έτσι μονολεκτικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαρρώ δεν θα ωφελούσαν περαιτέρω κουβέντες...
Με γεια το κούρεμα και τα υποδήματα και καλό διάβασμα των καινούργιων βιβλίων!
Καλημέρα, ευχαριστώ για τα "με γεια" και τα άλλα όλα! Καλό ΣΚ ΑτΒ!
ΔιαγραφήΣτο τέλος όμως ή τις περισσότερες φορές μας απομένει μόνον η "γεια".
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως και νά χει με γεια για όλα μια και χρόνια σας παρακολουθώ έστω κι αν δεν έγραψα ποτέ ούτε μια λέξη.
Καλησπέρα. Να, λοιπόν, που έφτασε η στιγμή και (μου) γράψατε τριάντα τέσσερεις (34) λέξεις! Σας ευχαριστώ πολύ για την . . . παρακολούθηση.
ΔιαγραφήΥπάρχουν "γεια σου" που κάνουν τη διαφορά και άλλα τυπικά και αδιάφορα. Όσο για "γεια" της συγκεκριμένης εγγραφής μια κατηγορία από μόνα τους!
Καλή Εβδομάδα!
34 ε! Πολλές. Καλή εβδομάδα και σε σας. Να χετε γεια να βοσκάει το βλέμμα μας και να χαίρεται η ψυχή μας κι ας μην συμφωνούμε πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όμως!
ΔιαγραφήΤώρα το είδα το σχόλιό σας.
Δεν χρειάζεται να πάντοτε συμφωνούμε.
Να είσαστε Καλά!