Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

0619. Ύπνε που Παίρνεις τα Παιδιά. . .


Μου έχει συμβεί δύο, το πολύ τρεις, φορές στα 25 + έτη που εργάζομαι. Η δεύτερη, ή τρίτη, ήταν σήμερα. Τη νύχτα φοράω ένα ρολόι το οποίο χρησιμοποιώ σαν ξυπνητήρι. Το ξυπνητήρι του είναι μονίμως ρυθμισμένο στις 05:45 τα ξημερώματα. Το ίδιο ρολόι “χτυπάει”, με ένα διπλό διακριτικό “μπιπ”, και τις ώρες.

Για προληπτικούς, κυρίως, λόγους έχω και ένα επιτραπέζιο ξυπνητήρι, ρυθμισμένο να χτυπά 3 λεπτά μετά ή στις 05:48, αν προτιμάτε. Το ξυπνητήρι αυτό βρίσκεται πάνω στην παπουτσοθήκη του διαδρόμου. Για να το “κλείσω” πρέπει να σηκωθώ. Πάντως, και μια και το έχω πάρει, εδώ και χρόνια, απόφαση, με το πρώτο “μπιπ” ξυπνητηριού που θα ακούσω πετάγομαι από το κρεβάτι. Το ξυπνητήρι του διαδρόμου το “χρησιμοποιώ” τρεις με πέντε φορές το χρόνο.

Σήμερα άργησα να κοιμηθώ. Κάτι η ενασχόληση με το παρόν μηχάνημα, κάτι οι Παντρεμένοι, που και αυτοί Έχουν Ψυχή, πήγε η ώρα 01:00 + για να κοιμηθώ. Είχα ένα ύπνο, θα έλεγα ταραγμένο, γεμάτον μυσιτήρια όνειρα. Ξύπνησα από ένα διπλό του ρολογιού μου “μπιπ”. “Ακέραια ώρα”, συλλογίστηκα. Άνοιξα τα μάτια. Είχε ξημερώσει για τα καλά.

Πατάχτηκα επάνω. “Την πάτησα!” συλλογίστηκα. Το ρολόι του διαδρόμου έδειχνε επτά. Τηλεφώνησα στο γραφείο και είπα στη Λ. ότι θα αργήσω λίγο. Κανένα πρόβλημα. Είμαι τόσο τυπικός στο ωράριο μου που έχω κάθε περιθώριο να καθυστερήσω μια στο τόσο.

Ευτυχώς βρήκα ταξί αμέσως. Το οδηγούσε μια κυρία και ήταν ευγενέστατη. Πρώτη φορά άκουσα οδηγό ταξί να ενημερώνει τους επιβάτες για την ένδειξη του ταξιμέτρου, και να τη σημειώνει, στις πολλαπλές μισθώσεις. Διαδρομή μετ’ εμποδίων. Κόκκινο – πράσινο, σταμάτα – ξεκίνα.

Σταθμός metro Αγίου Δημητρίου. Επιβίβαση στο συρμό. Πλήθος κόσμου. Στριμωξίδι. Έφτασα στο γραφείο με καθυστέρηση μιας ώρας. Ευτυχώς δεν είχα καμιά άμεση υποχρέωση να με κυνηγά.

Συμπέρασμα; Δε μου αρέσει να ξεκινώ για το γραφείο στις επτά. Προτιμώ, χίλιες φορές, να ξεκινώ στις έξη. Να είμαι χαλαρός και άνετος στις μετακινήσεις μου και στο metro. Να φτάνω στο γραφείο και να απολαμβάνω, πρωί, τον πρωινό μου διπλό Ελληνικό καφέ. 

Λίγο πριν έλεγξα το ρολόι – ξυπνητήρι μου και άλλαξα μπαταρίες στο επιτραπέζιο τέτοιο. Παίρνω τα μέτρα μου, βλέπετε. Ελπίζω, βάσιμα πλέον, αύριο στις επτά το πρωί να πίνω καφέ στο γραφείο μου. . . 


Μιχάλης Ρακιντζής – Εγώ κι ο Πουφ.


27/04/2009

5 σχόλια:

  1. 7:07πμ ομολογει το ρολόι του υπολογιστή
    ελπίζω ο διπλος ελληνικός να σας φλερτάρει απο το έπιπλο μπροστά σας στο γραφείο σας... :)

    εξακολουθεί να μου αρέσει ο ποντικούλης..!

    καλημέρα σας!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όλα δούλεψαν . . . ρολόι! Πίνω τον καφέ μου και διαλογίζομαι: Τι είναι η ζωή, τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι ο παφλασμός των κυμάτων; Τέτοια. . .

    Να είσαστε Καλά!

    ΚαληΗμέρα Σας!

    :))x3!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η κύρια με το ταξί που σας εξυπηρέτησε χτες μου θύμισε μια παρόμοια περίπτωση που μου έτυχε πριν λίγο καιρό. Λέτε να εννοούμε την ίδια ; Ή κάτι πηγαίνει να αλλάξει στο ήθος των συγκεκριμένων επαγγελματιών ;
    Όπως και να έχει, χαίρομαι που είστε μάλλον ήρεμος και χαλαρός τη σωστή ώρα στο γραφείο σας και σας εύχομαι μια
    Καλή Ημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγώ πάλι το απολαμβάνω που μπορούμε πλέον να ξυπνάμε στις 7:00
    Πέρυσι έπρεπε να είμαστε στις 7 ήδη στο νηπιαγωγείο και εγώ στις 7:15 στη δουλειά...τώρα αρχίζει το σχολείο στις 8 και η δουλειά μου στις 9:00.
    Δεν λέω τίποτε... σκέτη κραιπάλη :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. violet: Λοιπόν, η κυρία αυτή υποδεχόταν τους επιβάτες με χαμόγελο και ευχαριστώ (!) Ήταν ξανθιά, γύρω στα 50, κάπνιζε και είχε εύκαιρες και καραμελίτσες λεμόνι! Το ταξί, αν θυμούμαι καλά, ήταν μάρκας Toyota. Σας ευχαριστώ πολύ που χαιρόσαστε με τα δικά μου. Να είμαστε Καλά να ανταμώνουμε. . .

    Καλό σας βράδυ! :))

    ViSta: Αυτές οι χαρές είναι που αξίζουν! Να περνάτε Καλά! :-)

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή