Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

0609. Αλοΐσιους (Σελίδα 17)

 
Βρέθηκε ανάμεσα στα χαρτιά του Αλοΐσιου. Ένα μπλοκάκι με φύλλα κιτρινισμένα. Σε κάθε σελίδα, με στρωτά γράμματα, από μία μέχρι το πολύ τέσσερις - πέντε προτάσεις. Από τις πενήντα, συνολικά, σελίδες που υπάρχουν στο μπλοκάκι κείμενο υπάρχει στις 47. Οι τελευταίες τρεις είναι κενές. Το ξεφύλισσα το μπλοκάκι. Για να είμαι ειλικρινής διάβασα με προσοχή το περιεχόμενό του. Τα περισσότερα κείμενα μοιάζει να αναφέρονται σε μία γυναίκα. Δε γνωρίζω, βεβαίως, αν πρόκειται για μία και μοναδική ή περισσότερες που εναλλάσσονται. Δε γνωρίζω, επίσης, το εύρος χρόνου που καλύπτουν αυτές οι εγγραφές. Αν κρίνω από το γραφικό χαρακτήρα, το μελάνι που έχει χρησιμοποιήσει αλλά και το ύφος των εγγραφών μοιάζει να έχουν γραφτεί, θα έλεγα, σε μία χρονική περίοδο κάποιων μηνών. Ή δεν είναι απίθανο να πρόκειται για απάνθισμα από άλλα κείμενά του. Προς το παρόν πάντως δεν έχω εντοπίσει ταυτόσημο κείμενο στο μπλοκάκι και τα χαρτιά του. Αλλά μου φαίνεται ότι φλυαρώ. Από το μπλοκάκι του Αλοΐσιου, και συγκεκριμένα από τη σελίδα 17, το κείμενο που ακολουθεί:

Συλλογίστηκα το τι θα μπορούσες να μου χαρίσεις. Τρόμαξα. 

Μίνως Μάτσας – Μιχάλης Γκανάς και “Καράβια Στη Στεριά” με το Γιώργο Νταλάρα.


03/04/2009

3 σχόλια:

  1. Τρομερή πρόταση!
    Από την άλλη πολύ με έκανε και γέλασα αυτό το ποστ. Να πω την γνώμη μου τώρα ή θα παρεξηγηθείς; Ε να την πάρει το ποτάμι.
    Ανδρισμός = δειλία
    Με αδελφό, με ξαδέλφια, μέσα στους άντρες μεγάλωσα. Και φυσικά και πνευματικά ένα μεγάλο ποσοστό των ανδρών είσαστε χ... Υπάρχουν εξαιρέσεις φυσικά αλλά οι εξαιρέσεις δεν επιβεβαιώνουν τον κανόνα τελικά.
    Δεύτερη προέκταση. Το να θεωρείς ότι σου αξίζουν τα πάντα και το να τα αξίζεις πραγματικά... μεγάλο φορτίο, γιά γερές πλάτες και προ πάντων γιά δυνατούς λύτες.
    Καλά να περνάς. Θα τα πούμε εν καιρώ.
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ πάλι το κείμενο το βλέπω ως μια στιγμιαία αντίδραση στο δέος του μεγέθους και είδους του δώρου. Δε βγάζω απαραιτήτως το συμπέρασμα ότι μετά τον ξαφνικό τρόμο θα έρθει η ακινητοποίηση του φόβου και η απόρριψη του δώρου...

    Καλημέρα, καλή εβδομάδα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ellinida:

    Να, λοιπόν, που, κάποιες, τρομερές προτάσεις είναι για γέλια. Στην ισότητα Ανδρισμός=δειλία, που έτσι κι αλλιώς δύσκολα «στέκει», αντιπαρατάσσω την ισότητα: Ανδρισμός=τιμή, Αξιοπρέπεια, Ήθος.

    Το να κάνεις τον ταύρο στο υαλοπωλείο, για να δείξεις ότι είσαι «άντρας» και όχι χέστης, είναι το εύκολο. Το δύσκολο είναι να νιώθεις τα αισθήματα σου να θεριεύουν και να διαλέγεις το δρόμο της τιμής και της απαντοχής. Να κατανοείς ότι: «Παιδός, ουκ ανδρός το αμέτρως επιθυμείν» και να τιθασεύεις τις επιθυμίες σου, να αντιμάχεσαι τον εαυτό σου.

    Ο Αλοΐσιους αισθάνεται δέος μπροστά στο μέγεθος της προσφοράς αλλά αδυνατεί ευθέως να διεκδικήσει. . . Ας μην λησμονούμε ότι δεν είναι ο 18άρης αδέσμευτος έφηβος με όλους τους δρόμους ανοιχτούς μπροστά του. Έχει προχωρήσει και έχει δημιουργήσει δεσμούς και δεσμεύσεις. . .

    Το τραγούδι που ακούστηκε στη συγκεκριμένη εγγραφή, εξάλλου, δείχνει ακριβώς το εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, του πράγματος. . .

    ViSta:

    «Δέος» αυτή είναι η σωστή λέξη πραγματικά. Αυτό που τον τρομάζει είναι το μέγεθος της προσφοράς και η ευθύνη. Πιστεύω, αν λίγο γνωρίζω τον Αλοΐσιους, ότι η απόρριψη θα ήταν το τελευταίο που θα περνούσε από το μυαλό του. . .

    Πάσχα στα ξένα;


    Καλημέρα, Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή