0620. Ο Αλοΐσιους Ψάχνει Μια Λέξη [Σελίδα 37]

Είναι εδώ και μέρες που ψάχνω μια λέξη. Πώς λέγεται αυτό που αισθάνομαι για σένα; Δεν είναι αγάπη. Δεν είναι έρωτας. Είναι κάτι ανάμεσά τους και πέρα από αυτά.

The Mamas & The Papas – Dream a Little Dream of Me.

 29/04/2009

0619. Ύπνε που Παίρνεις τα Παιδιά. . .

Μου έχει συμβεί δύο, το πολύ τρεις, φορές στα 25 + έτη που εργάζομαι. Η δεύτερη, ή τρίτη, ήταν σήμερα. Τη νύχτα φοράω ένα ρολόι το οποίο χρησιμοποιώ σαν ξυπνητήρι. Το ξυπνητήρι του είναι μονίμως ρυθμισμένο στις 05:45 τα ξημερώματα. Το ίδιο ρολόι “χτυπάει”, με ένα διπλό διακριτικό “μπιπ”, και τις ώρες.

Για προληπτικούς, κυρίως, λόγους έχω και ένα επιτραπέζιο ξυπνητήρι, ρυθμισμένο να χτυπά 3 λεπτά μετά ή στις 05:48, αν προτιμάτε. Το ξυπνητήρι αυτό βρίσκεται πάνω στην παπουτσοθήκη του διαδρόμου. Για να το “κλείσω” πρέπει να σηκωθώ. Πάντως, και μια και το έχω πάρει, εδώ και χρόνια, απόφαση, με το πρώτο “μπιπ” ξυπνητηριού που θα ακούσω πετάγομαι από το κρεβάτι. Το ξυπνητήρι του διαδρόμου το “χρησιμοποιώ” τρεις με πέντε φορές το χρόνο.

Σήμερα άργησα να κοιμηθώ. Κάτι η ενασχόληση με το παρόν μηχάνημα, κάτι οι Παντρεμένοι, που και αυτοί Έχουν Ψυχή, πήγε η ώρα 01:00 + για να κοιμηθώ. Είχα ένα ύπνο, θα έλεγα ταραγμένο, γεμάτον μυσιτήρια όνειρα. Ξύπνησα από ένα διπλό του ρολογιού μου “μπιπ”. “Ακέραια ώρα”, συλλογίστηκα. Άνοιξα τα μάτια. Είχε ξημερώσει για τα καλά.

Πατάχτηκα επάνω. “Την πάτησα!” συλλογίστηκα. Το ρολόι του διαδρόμου έδειχνε επτά. Τηλεφώνησα στο γραφείο και είπα στη Λ. ότι θα αργήσω λίγο. Κανένα πρόβλημα. Είμαι τόσο τυπικός στο ωράριο μου που έχω κάθε περιθώριο να καθυστερήσω μια στο τόσο.

Ευτυχώς βρήκα ταξί αμέσως. Το οδηγούσε μια κυρία και ήταν ευγενέστατη. Πρώτη φορά άκουσα οδηγό ταξί να ενημερώνει τους επιβάτες για την ένδειξη του ταξιμέτρου, και να τη σημειώνει, στις πολλαπλές μισθώσεις. Διαδρομή μετ’ εμποδίων. Κόκκινο – πράσινο, σταμάτα – ξεκίνα.

Σταθμός metro Αγίου Δημητρίου. Επιβίβαση στο συρμό. Πλήθος κόσμου. Στριμωξίδι. Έφτασα στο γραφείο με καθυστέρηση μιας ώρας. Ευτυχώς δεν είχα καμιά άμεση υποχρέωση να με κυνηγά.

Συμπέρασμα; Δε μου αρέσει να ξεκινώ για το γραφείο στις επτά. Προτιμώ, χίλιες φορές, να ξεκινώ στις έξη. Να είμαι χαλαρός και άνετος στις μετακινήσεις μου και στο metro. Να φτάνω στο γραφείο και να απολαμβάνω, πρωί, τον πρωινό μου διπλό Ελληνικό καφέ. 

Λίγο πριν έλεγξα το ρολόι – ξυπνητήρι μου και άλλαξα μπαταρίες στο επιτραπέζιο τέτοιο. Παίρνω τα μέτρα μου, βλέπετε. Ελπίζω, βάσιμα πλέον, αύριο στις επτά το πρωί να πίνω καφέ στο γραφείο μου. . . 

Μιχάλης Ρακιντζής – Εγώ κι ο Πουφ.

27/04/2009

0618. “Ο Κόσμος του Επενδυτή” και η Jane Austen

Από αύριο Σάββατο, 25 Απριλίου, η εφημερίδα “Ο Κόσμος του Επενδυτή” έχει μια αξιοπρόσεκτη προσφορά. Για τέσσερα διαδοχικά Σάββατα θα προσφέρει, με το φύλλο της, και ένα DVD που θα περιέχει μια ταινία βασισμένη σε μυθιστόρημα της Jane Austen. Με το αυριανό φύλλο μάλιστα θα δοθεί και μια ειδική κασετίνα για να τοποθετηθούν τα τέσσερα DVD.

Πρόκειται, κατά σειρά, για τις ταινίες Έμμα, Το Πάρκο του Μάνσφιλντ, Το Αβαείο του Νορθάνγκερ και Περηφάνια και Προκατάληψη.

Τις τρεις πρώτες από αυτές και τις έχω δει και τις έχω (σε DVD). Την τέταρτη την έχω δει, και την έχω, σε δυο διαφορετικές εκτελέσεις αλλά όχι σε αυτή που θα προσφέρει η εφημερίδα “Ο Κόσμος του Επενδυτή”. Για να ολοκληρωθεί το σύνολο των ταινιών που βασίζονται στο έργο της Jane Austen προσθέστε και τις ταινίες Πειθώ και Λογική και Ευαισθησία.

Πρόκειται για πολύ προσεγμένες μεταφορές του έργου της Austen, συνήθως του BBC, οι οποίες αναπαριστούν με ακρίβεια την εποχή και δίνουν το κλίμα και το άρωμά της. Είμαι λάτρης (και) της Jane Austen και της εποχής που περιγράφει στα βιβλία της. Μάλιστα έχω το σύνολο των μυθιστορημάτων της τόσο σε μετάφραση όσο και στα Αγγλικά.

Είτε έχετε διαβάσει, λοιπόν, τα μυθιστορήματά της είτε όχι οι ταινίες αυτές αποτελούν μια πολύ καλή προσέγγιση του έργου της και της εποχής του. Αξίζει, συνεπώς, τον κόπο να τις αποκτήσει να τις κανείς και, κυρίως, να τις δει και να τις ευχαριστηθεί.

Συνυπολογίστε ότι με το κάθε φύλλο της εφημερίδας που θα αγοράσετε θα αποκτήσετε, μεταξύ άλλων, και ένα CD της σειράς “Τα Μελοποιημένα”. Πρόκειται για μια σειρά τριάντα CD, με υπότιτλο “Η ποίηση στο Ελληνικό Τραγούδι”, σε κάθε ένα από τα οποία περιέχονται 18, κατά βάση όμορφα, κατά την προσωπική μου άποψη, Ελληνικά τραγούδια με τον όρο “ποίηση” στην ευρύτερη, θα έλεγα, έκφρασή του. Με το αυριανό φύλλο θα δοθεί το τέταρτο CD.

Μετά από όλα αυτά θαρρώ ότι αξίζει τον κόπο να δαπανήσετε αύριο, ή μεθαύριο, τέσσερα ευρώ και να αποκτήσετε το φύλλο της εφημερίδας “Ο Κόσμος του Επενδυτή” και τα πολύτιμα οπτικά και ηχητικά ασημένια “δισκάκια” που το συνοδεύουν. Το πολύ – πολύ να μη μείνετε ικανοποιημένοι και να . . . με βρίζετε!

Καλό ΣαββατοΚαιΚύριακο!

Foreigner – That Was Yesterday. 

 22/04/2009

0617. “Πλάτωνας, Όχι Πρόζακ!”, Δίλημμα

Διαβάζω ένα βιβλίο, “Πλάτωνας, Όχι Πρόζακ!” του Λου Μαρίνοφ, σε μετάφραση Αριάδνης Αλαβάνου. Είναι ενδιαφέρον. Φτάνω στη σελίδα 143. Όσα διαβάζω σ’ αυτή θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας. Αλλά πώς; Στην έκτη σελίδα του βιβλίου αναγράφεται ρητώς:  

Απαγορεύεται η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή η απόδοση . . . χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

Μάλιστα! Να το σεβαστώ. Να γράψω λοιπόν στον εκδότη, εκδοτικός οίκος Α. Α. Λιβάνη, και να ζητήσω άδεια να εμφανίσω τις συγκεκριμένες δεκαπέντε – είκοσι αράδες στο e-ημερολόγιό μου. Θα μου δώσει, ελπίζω, την άδεια μιας και, στο κάτω – κάτω, διαφήμιση θα του κάνω. Το ερώτημα είναι σε πόσο χρόνο θα πάρω την έγγραφη άδειά του. Σε πέντε μέρες, δέκα, ένα μήνα; Ομολογώ ότι η όλη διαδικασία δε με εμπνέει.

Ας το πιάσω, λοιπόν, αλλιώς. Σχέσεις μεταξύ ζευγαριών: Ταοϊσμός και Λάο Τσε με τον δεύτερο να πρεσβεύει ότι αν κάτι το επιθυμούμε πάρα πολύ αλλά, ταυτοχρόνως, θεωρούμε ότι το να το αποκτήσουμε είναι πέρα από τις δυνατότητές μας τότε αυτό μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστη επίδραση στη νοητική μας κατάσταση. Αυτό είναι το πρώτο σκέλος.

Στο δεύτερο σκέλος έχουμε το παράδειγμα της μηλιάς και του μήλου. Με απλά λόγια: Η μηλιά καρποφορεί στην εποχή της. Συνεπώς μην αναζητάτε καρπούς εκτός εποχής. Ή, όπως καταλήγει ο συγγραφέας συνδυάζοντας τα ανωτέρω σκέλη δύο: Ας κάνουμε τις προσπάθειες μας με αυτοσυγκράτηση και στο σωστό χρόνο.

Είναι, λίγο ως πολύ, γνωστά αυτά τα πράγματα αλλά, σε κάθε περίπτωση, είναι ενδιαφέρον να τα βλέπεις και γραμμένα και να μαθαίνεις ότι τα σκέφτηκαν και τα είπαν και σοφοί του κόσμου τούτου. Επειδή, και κατά δήλωσή μου, είμαι λάτρης των Προσωκρατικών παραθέτω και τα σεβαστά, και αντίστοιχα:

Μη επιθύμη αδύνατα [Χίλων]

Καιρόν γνώθι [Πιττακός]

Εν κατακλείδι: Όλοι τους καλά τα λένε και καλοί είναι. Από τον κ. Μαρίνοφ μέχρι τον Πιττακό. Το ζήτημα είναι άλλο. Να μη σου τύχει! Γιατί, αν σου τύχει, ο Θεός να σε φυλάει και . . . οι φιλόσοφοι μαζί σου!

Ottmar Liebert – Isla Del Sol. 

  
22/04/2009

0616. Αλοΐσιους [Σελίδα 8]

 
Έφυγες. Δεν ευχήθηκες. Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι δεν το περίμενα. Δεν αλλάζεις εσύ. Εγώ, πρέπει. 

Willie And The Red Rubber Band - “Mary Jane”. Χάρη στον ΠΑΡΗ58 που είχε την ευγένεια και την καλοσύνη να σχολιάσει την εγγραφή “0399. Τι Δεν ή Chicky Chicky Boom Boom”, εδώ, και να με πληροφορήσει για το που και πως θα βρω την αξιαγάπητη “Mary Jane”. . .

 20/04/2009

0615. Παρών

Περίεργη ατμόσφαιρα των ημερών αυτών. Διαλυμένη. Σαθρή. Αστήρικτη. Δίχως οσμές, πλέον. Δίχως εγρήγορση. Αργίες στη σειρά. Ευκαιρίες φυγής και αποφυγής. Φολκλόρ. Μεγάλη εβδομάδα του ημερολογίου. Μια ανάσταση που όλο κινάει να έρθει και όλο αναβάλλεται. Υποκρισία. Λούφα και παραλλαγή. Μεγάλα λόγια. Το άγιο φως που ταξιδεύει με τιμές αρχηγού κράτους. Το τίμιο ξύλο, σε αντίθεση με όλα τα άλλα· τα άτιμα. Ευτυχώς που επικράτησε ο χριστιανισμός και σωθήκαμε από την ειδωλολατρία. Χιλιοπαιγμένες ταινίες στην τηλεόραση. Οι καλοί, υπομονετικοί και ενάρετοι χριστιανοί και τα καθάρματα οι άλλοι. Μέχρι που ο χριστιανισμός έγινε επίσημη θρησκεία και μπόρεσε να δείξει τις αξίες του σε όλο τους το μεγαλείο. Διωγμοί των εθνικών, για τους οποίους, βεβαίως, ούτε λέξη στις σχολικές κωλοφυλλάδες, σταυροφορίες και θρησκευτικοί πόλεμοι, ιερά εξέταση, Βατικανό Α.Ε. και η άρχουσα τάξη του παπαδαριού βουτηγμένη στην πολυτέλεια και τη χλιδή. Χριστιανοί της μεγάλης Παρασκευής και του μεγάλου Σαββάτου. Νηστεία και αποχή για τη σιλουέτα και το θεαθήναι. Κατάνυξη επί παραγγελία, επιλεκτική εφαρμογή ηθών και εθίμων. Τα καλά και συμφέροντα. Η δύναμη της συνήθειας. Κάντο όπως το κάνουν και οι άλλοι. Σταυροκοπήσου, γονάτισε, προσκύνησε. Μάζεψε μόρια. Ο παράδεισος σε περιμένει. Στην άλλη ζωή. Εδώ δέξου τον κάθε γαλαζοπρασινοκόκκινο ξεγάνωτο τενεκέ να κάνει κουμάντο και να προσβάλει ευθέως, με λόγια και έργα, την αντίληψη και την αξιοπρέπεια σου. Αλλά είπαμε: παραδοσιακή αντίληψη του γίγνεσθαι, φολκλόρ! Λοιπόν: Καλή Ανάσταση Αδέλφια!

Απόστολου Καλδάρα – Λευτέρη Παπαδόπουλου: “Για Πάρε Γύφτο Σφυρί κι Αμόνι”, με το Γιώργο Νταλάρα.

 17/04/2009

0614. Πάσχα Και Τότε

27/03/79 <> [0309] <> Τετράδιο 03, Σελίδα 163

 

Βέβαια και να το γράψουμε. Λοιπόν, η άνοιξη έρχεται κατά πάνω μας ολοταχώς και η Κ. φεύγει για το Παρίσι και ακόμα για το Στρομπλ (ή κάπως έτσι). Σήμερα έχουμε του μήνα 27 και εγώ είμαι τέλεια αποσυντονισμένος. Ακόμα μία φορά δίχως σκοπό, δίχως πρόγραμμα. Το να παρακολουθήσω έστω και μία ώρα παράδοσης ή ασκήσεων στο ΕΜΠ είναι ήδη ολόκληρη περιπέτεια για μένα.

Η άνοιξη άρχισε να φαίνεται στον αέρα που μυρίζουμε και, όπως πάντα, στον κοριτσιών τα ανοιχτά πουκάμισα. Στην Τ. η άνοιξη έρχεται με τρόπο υπέροχο. Στοχάσου τι γίνεται όταν την συνδυάσουμε με την ψυχολογία του Πάσχα. Θαύμα! Και η Κ. να λείπει, γούστο της, καπέλο της. Δεν το μπορώ να συνεχίσω. Φ. ω Φ!

26/04/81 <> [0470] <> Τετράδιο 05, Σελίδα 115

Πρώτο Πάσχα μακριά από την οικογένειά μου. Μοιάζει να μην μπορώ να βολευτώ πουθενά και όχι γιατί είμαι μακριά από την οικογένεια... Βρέθηκα πολλές φορές μπροστά στον πειρασμό να τηλεφωνήσω στη Φ., κύρια τις στιγμές που αισθανόμουνα χαρά ή ευδαιμονία (ας πούμε π.χ. την Μ. Παρασκευή μετά την περιφορά του επιτάφιου ...). Δεν υπέκυψα στον πειρασμό. Με ενοχλεί η σκέψη ότι από την Φ. το τηλεφώνημά μου θα γινόταν αποδεκτό με άνεση κι από κει και πέρα τίποτα όπως και με το θέμα της αλληλογραφίας μας. Αφτά...

“Θα Πλέξω Μενεξέδες” – Νότης Μαυρουδής – Μελέαγρος, απόδοση στα νέα Ελληνικά: Ηλίας Πετρόπουλος. Τραγουδά ο Παντελής Θαλασσινός.

15/04/2009

0613. ΞΙΦΙΡ ΦΑΛΕΡ

Την πρώτη αναφορά την είδα στο ένθετο ΒΙΒΛΙΟΠόντικας (ΕΑΡΙΝΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ 2009) του φύλλου της εφημερίδας “ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ” της Πέμπτης, 9 Απριλίου 2009. Το φύλλο το αγόρασα την επομένη της κυκλοφορίας του. Παρασκευή βραδάκι έμαθα για το “ΞΙΦΙΡ ΦΑΛΕΡ”, Σάββατο μεσημεράκι είχα ένα αντίτυπο του στην κατοχή μου. Σήμερα Δευτέρα, 13/4, βρίσκομαι ήδη στη σελίδα 172, επί συνόλου 489 και συνεχίζω.

Πρόκειται, βεβαίως, για το ομώνυμο καινούργιο βιβλίο της Αθηνάς Κακούρη, της οποίας είμαι λάτρης. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα έκδοσης 2009, από τον οίκο Καστανιώτη, με ISBN 978-960-03-4907-8 και, αρχική, τιμή 22,99 ευρώ.

Στο οπισθόφυλλο μπορεί κανείς να διαβάσει τα εξής:

Ποτέ δεν φανταζόταν η χαριτωμένη Κάτε, όταν κατέβαινε στον Πειραιά να παραλάβει από το πλοίο τον εξάδελφό της - και πιθανώς μνηστήρα της -, τον Νίκυ, ότι τα ξανθά του μαλλιά και το μουστάκι του θα είχαν τέτοιου είδους επιπτώσεις στην ανέμελη ζωή της. Ούτε όμως και ο Κυριάκος Κανιστράκης, ιδιοκτήτης και διευθυντής της μεγάλης εφημερίδας Προχωρείτε! ήταν δυνατόν να διανοηθεί ότι η επωφελέστατη μνηστεία του με την πολύφερνη Τζίτζη Ζερμπίνη απειλείτο από το γεγονός ότι στάθηκε λίγα λεπτά παραπάνω στο παράθυρό του, χαζεύοντας την κίνηση στη Σταδίου. Όλα όμως ήταν να τα περιμένει κανείς σε μια μικρή χώρα που πάσχιζε να κρατηθεί ουδέτερη στα 1916, ενώ γύρω της μαινόταν ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, οι κατάσκοποι ενεργούσαν πλέον στα φανερά και οι εφημερίδες είχαν όλες εξαγοραστεί.

Μια παλαιά ιστορία με επίκαιρους απόηχους.

Μένει βεβαίως η απορία τι σημαίνει “Ξιφίρ Φαλέρ”, για το οποίο στο οπισθόφυλλο δεν δίνεται καμιά πληροφορία. Η απάντηση δίνεται στη σελίδα 152 στην οποία περιγράφεται η επίσκεψη του Νίκυ στον Κυριάκο Κανιστράκη. Στην πρώτη αυτή συνάντηση μεταξύ των δύο ανδρών ο Κανιστράκης, μεταξύ άλλων, μιλά στο Νίκυ για:

“. . .το ρεπερτόριο των καλοκαιρινών θεάτρων και μάλιστα την επιθεώρηση Ξιφίρ Φαλέρ, που θα ανέβαινε προσεχώς, με σκηνογραφίες του διάσημου ανά την Ευρώπη Πάνου Αραβαντινού, το μεγαλύτερο υπερθέαμα που ονειρεύτηκε ποτέ η Αθήνα. . .”.

Στο ένθετο “επτά 7” του φύλλου της “Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας”, της 12/4/09, και στο άρθρο: “Δια χειρός Ελλήνων”, της Σταυρούλας Παπασπύρου, στη σελίδα 20, διαβάζουμε:

«Ξιφίρ Φαλέρ» είναι ο τίτλος του νέου ιστορικού μυθιστορήματος της έμπειρης Αθηνάς Κακούρη (εκδ. Καστανιώτη) κι είναι δανεισμένος από μια ομώνυμη επιθεώρηση που είχε κάνει πάταγο στην κοσμική Αθήνα του 1916 ως η πιο πολυέξοδη και φαντασμαγορική που είχε παιχτεί ποτέ.

Αποτελώντας την αυθεντικότερη έκφραση των νεοπλουτίστικων ιδανικών της αθηναϊκής αστικής τάξης, η ανάμνησή της διογκώθηκε με το πέρασμα του χρόνου, κι ο τίτλος της κατέληξε να σημαίνει «ασυναρτησίες» ή και το αντίθετό του, «σπουδαία πράγματα», δηλαδή. . .

Η αφήγηση είναι στο γνώριμο, υψηλό, επίπεδο της συγγραφέως, οι χαρακτήρες ανάγλυφοι και ελκυστικοί και η εποχή αποδίδεται με πειστικότητα και, θεωρώ, ιστορική ακρίβεια. Μια καλή ευκαιρία να μάθουμε για πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις του τότε και μάλιστα διασκεδάζοντας. Ένα ιδανικό ανάγνωσμα, θαρρώ, για τις μέρες του Πάσχα. . .

Rondo Veneziano – “Magica Melodia”.

 13/04/2009

0612. Ε.

ΜΑΖΙ

( Στην Ε.)

Εγώ το “α”

Και συ το “ε”

Το “ο” και το “η”

Για μια στιγμή

Απ' την αρχή

Εσύ εδώ

Κι εγώ εκεί

Να φτιάξουμε

Τον κόσμο

                       11.83

Guitarras Magicas – “El Toro Y La Luna”.

 08/04/2009

0611. Αλοΐσιους [Σελίδα 21]

Η εισαγωγή υπάρχει εδώ, η φράση ακολουθεί: 


Με μια ματιά έκλεψα το χρυσάφι των μαλλιών της.

Frank Sinatra - “My Way Of Life”.

 08/04/2009

0610. K.

ΤΙΠΟΤ’ ΑΛΛΟ

( Στην Κ.)

Πέντε στάλες

Δροσιάς

Στον κοριτσίστικο

Αυχένα

Κάθε πρωί

Που την ξυπνά

Φιλώντας

Η μητέρα της

                         31.10.77

Joe Dassin - “Salut”.

06/04/2009

0609. Αλοΐσιους (Σελίδα 17)

 

Βρέθηκε ανάμεσα στα χαρτιά του Αλοΐσιου. Ένα μπλοκάκι με φύλλα κιτρινισμένα. Σε κάθε σελίδα, με στρωτά γράμματα, από μία μέχρι το πολύ τέσσερις - πέντε προτάσεις. Από τις πενήντα, συνολικά, σελίδες που υπάρχουν στο μπλοκάκι κείμενο υπάρχει στις 47. Οι τελευταίες τρεις είναι κενές. Το ξεφύλισσα το μπλοκάκι. Για να είμαι ειλικρινής διάβασα με προσοχή το περιεχόμενό του. Τα περισσότερα κείμενα μοιάζει να αναφέρονται σε μία γυναίκα. Δε γνωρίζω, βεβαίως, αν πρόκειται για μία και μοναδική ή περισσότερες που εναλλάσσονται. Δε γνωρίζω, επίσης, το εύρος χρόνου που καλύπτουν αυτές οι εγγραφές. Αν κρίνω από το γραφικό χαρακτήρα, το μελάνι που έχει χρησιμοποιήσει αλλά και το ύφος των εγγραφών μοιάζει να έχουν γραφτεί, θα έλεγα, σε μία χρονική περίοδο κάποιων μηνών. Ή δεν είναι απίθανο να πρόκειται για απάνθισμα από άλλα κείμενά του. Προς το παρόν πάντως δεν έχω εντοπίσει ταυτόσημο κείμενο στο μπλοκάκι και τα χαρτιά του. Αλλά μου φαίνεται ότι φλυαρώ. Από το μπλοκάκι του Αλοΐσιου, και συγκεκριμένα από τη σελίδα 17, το κείμενο που ακολουθεί:

Συλλογίστηκα το τι θα μπορούσες να μου χαρίσεις. Τρόμαξα. 

Μίνως Μάτσας – Μιχάλης Γκανάς και “Καράβια Στη Στεριά” με το Γιώργο Νταλάρα.

03/04/2009

0608. Δελτία και Ταυτότητες

Υπήρχαν εποχές που τα χρησιμοποιούσαμε. Τότε που ήμασταν μαθητές. Τότε που ήμασταν σπουδαστές ή φοιτητές. Σχεδόν καθημερινά. Σε λεωφορεία, τρόλεϊ και τρένα. Τότε που ακόμα υπήρχαν εισπράκτορες στα δύο πρώτα απ’ αυτά. Επιβιβαζόμαστε, τα δείχναμε και λέγαμε: “Μισό”. Τόσο που όταν τελείωσα το Πολυτεχνείο μου ερχόταν, αυθορμήτως, να πω στον εισπράκτορα: “Αγαπώ!”. 

Μιλώ, βεβαίως, για τα Δελτία Μαθητικών ή Φοιτητικών Εισιτηρίων, τα κοινώς λεγόμενα “πάσα”. Αυτά με τα οποία μας εφοδίαζαν τα Σχολεία ή οι Σχολές μας και με τα οποία αποδεικνύαμε την μαθητική / φοιτητική ιδιότητά μας προκειμένου να επιτύχουμε, τότε, έκπτωση 50% στο κόμιστρο. Πολύχρωμα Δελτία με τη φωτογραφία μας και τις σχετικές σφραγίδες.

Κι ακόμα διάφορα άλλα σχετικά έντυπα με τίτλο “ταυτότητα” όπως π.χ. το “Δελτίον Ταυτότητος” για τη βιβλιοθήκη του ΕΜΠ ή το “Δελτίον Ταυτότητος Υποψηφίου” για τις, τότε, εισαγωγικές εξετάσεις. Τα θυμήθηκα όλα αυτά όταν άνοιξα, λίγες μέρες πριν, έναν φάκελο με τίτλο “Χαρτιά” Γυμνασίου, Δημοτικού, ΕΜΠ. Ανάμεσά τους οκτώ Δελτία (πάσα), δυο Δελτία Ταυτότητας και ένα “Δελτίον Αναγνωρίσεως του Σπουδαστού της Ανωτάτης Σχολής. . .”.

 

 

Αναθυμήθηκα παλιές εποχές, διαδρομές, γεγονότα και περιστατικά. Αναμονές σε στάσεις και αφετηρίες, εν κινήσει γνωριμίες. Τα “σκανάρισα” όλα αυτά και κάποια τα παραθέτω. Έχουν, θαρρώ, τη μικρή μεγάλη τους αξία. Γιατί κουβαλούν μνήμες και σημαδεύουν πορείες.

Να είσαστε όλες / όλοι Καλά. Καλό, χαρούμενο Απρίλιο!

Adriano Celentano – “Senza Amore”.

01/04/2009