0493. Αφτά Κι Αφτό

Η κ. Ευτυχία βγήκε από το Ασκληπιείο την Παρασκευή, 4 Ιουλίου, το μεσημεράκι. Μια ακόμα περιπέτεια (της) με αίσιο τέλος. Η μάχη συνεχίζεται από το σπίτι. “Back To Front”, λοιπόν, και ο Θεός βοηθός! Την ίδια μέρα, Παρασκευή 4/7, έφυγα από το γραφείο στις 19:45. Metro, ταξάκι και Τ47. Ίσα – ίσα για να φιλήσω τη μητέρα μου και να της ευχηθώ το “Καλώς Όρισες” στο σπίτι της. Το Σαββατοκύριακο δυο πρωινά μπάνια. Νερό που ανακουφίζει και εξαγνίζει. Το Σάββατο ψώνια από τις 13:00 και μέχρι τις 17:00. Ζέστη, κούραση, ταλαιπωρία. Ενδιάμεσα διακοπή για φαγητό στο εξαιρετικό “Golden Crepe” της Ζησιμοπούλου. Το μαγαζί επεκτάθηκε, “παίρνοντας” και το διπλανό, και από εξαιρετικά μικρό προβιβάστηκε σε σχετικά μικρό. Εύχομαι να πάνε καλά οι δουλειές τους. Με την σταθερότητα που δείχνουν στην ποιότητά τους το αξίζουν. Όποιος έχει πολλούς Η/Υ, και περισσότερους εξωτερικούς σκληρούς δίσκους, κάποια στιγμή την πατάει. Δεν αποτελώ εξαίρεση. Κάπου ανάμεσα σε “USB Sticks”, εξωτερικούς σκληρούς και Η/Υ σε Α29 και Τ47 έχασα δουλειά μιας ώρας περίπου. Δεν ωφελεί να μουρμουρίζω. Θα σκύψω το κεφάλι και θα πληκτρολογήσω απ’ την αρχή. Γνώριζα. Ας πρόσεχα. Μειωμένη η επισκεψιμότητα στον παρόντα ιστότοπο. Αν εγώ δεν έχω καλή διάθεση δεν μπορώ να την ζητώ από τους απέναντι. Όπως και να έχει το 500 είναι ένα όριο (με τη μανία που έχουν οι άνθρωποι να στρογγυλεύουν) που μοιάζει εξαιρετικά ελκυστικό για να εγκαταλειφθεί επτά εγγραφές προτού κατακτηθεί. Αφτά!

Τι ακούγεται; The Wallflowers – Red Letter Days – “Health And Happiness”. Αφτό!

07/07/2008