Μια Εβδομάδα [ΝΚ]

3/7

Φεύγω σε μια ώρα για το νησί. Εγώ και μια βαλίτσα.

4/7

Έφθασα. Νοίκιασα στην Μ. Την ίδια κάμαρα. Δε με γνώρισε. Έχουν περάσει τόσα χρόνια. Θα βγω το βράδυ για φαγητό.

5/7

Ολόκληρη τη χθεσινή μέρα στην κάμαρα. Με παράθυρα κλειστά. Κάθομαι στην καρέκλα και συλλογίζομαι. Προσπαθώ να χαρτογραφήσω τη μνήμη. Να οριοθετήσω τις επικίνδυνες περιοχές. Να ξεχωρίσω τα σάπια από τα υγιή. Να εξουδετερώσω ότι πληγώνει. Πήγα στον Α. για φαγητό. Δεν έχει αλλάξει τίποτα. Μέσα και σήμερα. Συνεχίζω. Σε λίγο ξεκινώ και πάλι για τον Α.

6/7

Χθες βράδυ στον Α. “Μια από τα ίδια”. Έφερε. Σήμερα ξημερώματα πήγα στην θάλασσα. Ο αέρας με μαστίγωνε. “Μας ενώνει η θάλασσα” συλλογίστηκα. Αδειάζω τις τσέπες της μνήμης. Απορώ. Πονάω. Επέστρεψα. Η Μ. μου έφερε καφέ. Ξάπλωσα. Ταραγμένoς ύπνος. Ενύπνια. Εσύ. Σουρουπώνει. Πρέπει να φάω κάτι.

7/7

Στον Α.: “Μια από τα ίδια”. Έφερε άλλα. Μέσα πάλι. Ανακαλώ γεγονότα. Τα ξεγυμνώνω. Δεν χάνουν τον όγκο τους. Ώρες ολόκληρες με σταυρωμένα τα δάχτυλα. Μου χτύπησε η Μ. “Είσαστε καλά; Θέλετε κάτι;”. “’Όλα καλά. Τίποτα. Ευχαριστώ”. Το στομάχι μου θυμίζει ότι ζω. Ξεκινώ για τον Α.

8/7

Χθες στον Α. Τον κοίταξα. Μου έφερε. Φεύγοντας με πλησίασε ένας ηλικιωμένος κύριος. “Σας συμβαίνει κάτι; Μπορώ να βοηθήσω;”
“Όχι. Ευχαριστώ. Το παλεύω”. Είμαι ξύπνιος από τις τέσσερις. Έβγαλα μια καρέκλα στο μπαλκονάκι. Δυο πακέτα τσιγάρα. Η ιστορία μας. Φύλλο και φτερό. Γιατί;

9/7

Ξημερώματα πάλι στη θάλασσα. Δεν κατάφερα τίποτα. Η μνήμη έχει τη δική της λογική. Προσπάθησα. Το πλοίο αναχωρεί στις δέκα. Δείπνησα στον Α. Δεν δέχτηκε χρήματα. Συμμάζεψα τα πράγματα μου. Πλήρωσα την Μ. “Χαιρετίσματα στην Σ. Αν την βλέπετε φυσικά” μου είπε. Της χαμογέλασα. Τελευταία ελπίδα. Το ταξίδι της επιστροφής. Θα συναντηθούμε την επόμενη Πέμπτη. Εγώ, εσύ, ο άντρας σου και η Κ. Ελπίζω να τα καταφέρω. Να μην έλθω.

29/07/2006