Περί Ώμων και Πάλι [ΝΚ]

Απαντώντας σε σχόλια της προηγούμενης εγγραφής σχετικά με το “Ώμο με Ώμο” έγραψα:

Απλώς μου ήρθε το "Ώμο με ώμο" και προέκυψε το στιχούργημα [το οποίο δεν θεωρώ και αρίστης ποιότητος εδώ που τα λέμε. . .]

Ίσως να αδικώ τον εαυτό μου αλλά με αυτά τα ζητήματα πρέπει να είμαστε και προσεκτικοί και αυστηροί. Ότι έχω γράψει από πλευράς ποίησης, και θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο, συγκεντρώνεται σε μία, ας πούμε, συλλογή με όνομα, το Ομηρικό, “Ολίγον τε, Φίλον τε”. Το πλήθος των ποιημάτων δεν υπερβαίνει τα ογδόντα και η χρονική περίοδος δημιουργίας τους βρίσκεται μεταξύ των ετών 1973 και 2000 με τον συντριπτικό όγκο στην αρχή της περιόδου. Υπάρχει και ένα μικρό πλήθος “απόκυρηγμένων” καθώς επίσης και κάποια σκορπίσματα ή ημιτελή. Αυτό είναι όλο.

Από το “Ολίγον τε, Φίλον τε”, λοιπόν, και μιας περί “Ώμων” ο λόγος παραθέτω τον “Χωρισμό”.

ΧΩΡΙΣΜΟΣ

Ωραία κι αφίλητη

Έφυγε μια μέρα

Για άλλη πόλη

Και κείνος απόμεινε

Με τάσεις περίεργες

Και σκέψεις αλλόκοτες

Τους ώμους της

Να σκέφτεται

Γυμνούς

12.11.79

Τώρα γιατί θεωρώ ότι το συγκεκριμένο είναι “καλύτερο” από το “Ώμο με Ώμο” άβυσσος η ψυχή του ποιητή!

27/06/2006