1599. Έξι Δώδεκα Αυγούστου στον «Ολίγιστο» (και όχι μόνο)

Ιδιαίτερη μέρα, για εμένα, η δωδεκάτη Αυγούστου. Είναι που την ημέρα αυτή συνέβησαν γεγονότα δύο. Αυτά που αναφέρω στην εγγραφή «Σαν Σήμερα», της Τετάρτης, 12 Αυγούστου 2020, που θα πιο κάτω διαβάσετε.

 

Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν, παραθέτω έξι εγγραφές που ανέβασα, στον oligistos, με ημερομηνία 12/8:

 

Τετάρτη, 12 Αυγούστου 2009

Αίσθηση

Η απόσταση των κέντρων των κόσμων μας είναι μεγαλύτερη από το άθροισμα των μηκών των ακτινών εντός των οποίων μας επιτρέπεται να κινηθούμε.

 

Τρίτη, 12 Αυγούστου 2014 

 

Όταν, Εχθές, Απρόσμενα Σε Είδα      

Το τραγούδι

Αυτό

Φτερούγισε

Στο μυαλό μου:

Τετάρτη, 12 Αυγούστου 2015

 

Ζήτημα Ερμηνείας

Τόσο απλή

Η ευτυχία

Που προσπερνάμε

Δευτέρα, 12 Αυγούστου 2019  

 

Με Όρους Μπάσκετ

 

 Τετάρτη, 12 Αυγούστου 2020

 Σαν Σήμερα

Παρασκευή, 12 Αυγούστου 2022   

 

Εις Εαυτόν [3]

Και μιας και το ξεκίνησα ανέτρεξα και στο χειρόγραφο, και ήδη ψηφιοποιμένο, ημερολόγιό μου και παραθέτω δύο σχετικές εγγραφές. Την πρώτη ολόκληρη και τη δεύτερη αποσπασματικά.

 

55. 12/08/80 - [0448] <> Τετράδιο 05, Σελίδα 065

Σε λίγο θα φύγω για την Κόρθος με τον Μάκη. Είναι Τρίτη, 12 Αυγούστου, αρχή της θητείας μου. Αντιμετωπίζω το γεγονός πανψύχραιμα. Το μόνο άσχημο είναι ότι ο πατέρας μου λείπει στην Κρήτη και η μητέρα μου θα μείνει μόνη της αρκετές μέρες. Η καημενούλα, στεναχωριέται πολύ. Περισσότερα νέα μου με την πρώτη άδεια. . .

 

56. 14/09/80 - [0449] <> Τετράδιο 05, Σελίδα 066

 

Στρατιώτης ΥΕΑ

Κ        Ν

1ον Τάγμα 2ος Λόχος

2η Διμοιρία

ΑΣΜ 101/. . . . . /. .

 

  Έτσι η ζωή μου από τις 12 Αυγούστου. Και τι να πρωτογράψω; Κούραση, ταλαιπωρία, κούραση. Μα κρατώ καλά, κρατώ γερά. Μονάχα να έχω την υγεία μου. Είναι δύσκολο πολύ να είσαι στρατιώτης και άρρωστος. Όπως συνέβηκε με μένα δύο-τρεις φορές και την έβγαλα, πάντως, παλικαρίσια.

 

. . .

 

    Έχω προσαρμοστεί πολύ καλά και δεν δίνω δυάρα για τίποτα. Φροντίζω να είμαι τυπικός και άλλο τίποτα. Και έτσι τα χέρια μου έχουν χαλάσει και χοντροπετσιάσει από τις αγγαρείες (σκουπίδια, μα-γειρεία, εστιατόρια κ.λ.π.) και τις αποψιλώσεις. Ας έχει.

 

       Την τελευταία νύχτα στο σπίτι μου, καθώς και την πρώτη στο στρατόπεδο, ονειρεύτηκα ότι βρισκόμουν ιπτάμενος πάνω από το σπίτι της Φ. και προσπαθούσα να την δω. Άλλη μια φορά την ονειρεύτηκα ντυμένη στρατιώτη, με τα ξανθά της μαλλιά να ξεχειλίζουν απ’ το κράνος, να ανεβαίνει κάτι σκάλες. Σε λίγο θα της τηλεφωνήσω για τα περίφημα εκείνα χαρτιά μου που εξακολουθεί να κρατά [0445].

. . .

 

Τον Αύγουστο όμως συνέβη και κάτι άλλο εξαιρετικά σημαντικό για ’μένα. Προσλήφθηκα στη (μαμά) ΔΕΗ στην οποία παρέμεινα μέχρι την συνταξιοδότησή μου, την Πέμπτη, 31 Ιανουαρίου 2019.

 

Αντιγράφω, από το χειρόγραφο ημερολόγιό μου και πάλι:

 

33. 11/08/83 - [0635] <> Τετράδιο 07, Σελίδα 012

 

Υπόγραψα την σύμβαση με την ΔΕΗ. Χθες, 10 του Αύγουστου ’83 ημέρα Τετάρτη. Έκτακτος, λοιπόν, για ένα χρόνο με βασικό μισθό 25.022 Δρχ.. Ας ελπίσουμε ότι όλα θα πάνε καλά και ότι τα χρήματα που θα πάρω από τον πατέρα μου για την εγκατάστασή μου στην Πτολεμαΐδα ή την Κοζάνη θα είναι τα τελευταία.

 

        Αύριο επέτειος. Δύο χρόνια από τότε που πρωτοαντίκρισα την Ε. (12 Αυγούστου 1981 [0490]). Γίνηκαν πολλά. Την αγαπάω, θα γίνει γυναίκα μου και μητέρα των παιδιών μας. Οι θεοί να δώσουν να είμαστε αγαπημένοι και συνετοί μήπως και μπορέσουμε και ξεφύγουμε.

 

        Συλλογίζομαι και θέλω να σου γράψω πολλά μα τούτες οι μέρες με την νευρικότητα της επικείμενης αναχώρησής μου δεν είναι οι κατάλληλες. Γεια σου. . .

 

34. 28/08/83 - [0636] <> Τετράδιο 07, Σελίδα 013

 

Σου έγραψα για τελευταία φορά, προτού αναχωρήσω για τον ΑΗΣ Καρδιάς, στις 11 Αυγούστου. Σήμερα έχουμε 28 του ίδιου μήνα και φυσικά του ίδιου χρόνου. Έφτασα εδώ, στην Αθήνα, προχθές, Παρασκευή, γύρω στις 11 και μισή. Κατεβήκαμε 3 αυτοκίνητα με 7 συναδέλφους. Το ταξίδι ήταν εφτάωρο, με μία στάση στα Καμένα Βούρλα, και άνετο.

 

Δεν μπορώ, όμως, να πω το ίδιο και γι' αυτό του τον παγεμού μου. Ξεκινήσαμε με τον Γ. τον Κ. από τις 9 το πρωί περίπου (για την ακρίβεια 9 και 15) της 15^ης Αυγούστου (ημέρα Δευτέρα) και καταλήξαμε στην Κοζάνη στις 10 και 30΄ το βράδυ (!) αφού πρώτα περάσαμε από Θεσσαλονίκη για να αφήσει ο Γ. μια έγχρωμη τηλεόραση που είχε αγοράσει.

 

Στο εργοστάσιο αφού “ντυθήκαμε” κανονικά (φόρμες, άρβυλα, τζάκετ, κράνος, φακός) άρχισε η “ενημέρωση” μας. Πρέπει να γνωρίσουμε, το συντομότερο δυνατό, όσο πιο καλά γίνεται την εγκατάσταση ώστε να αρχίσουμε την “βάρδια” μας. Βάρδια σαν ΜΥΣ (Μηχανικοί Υπηρεσίας Σταθμού) στην Αίθουσα Ελέγχου του Σταθμού. Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και πραγματικά το θέλω να ενημερωθώ όσο γίνεται καλύτερα.

 

Προς το παρόν μένουμε σχεδόν όλοι στον Ξενώνα του εργοστασίου. Περιμένουμε να μάθουμε σε ποιο εργοστάσιο (ΑΗΣ Καρδιάς, Πτολεμαΐδας ή Αγίου Δημητρίου) θα τοποθετηθούμε ώστε να νοικιάσουμε σπίτι στην Κοζάνη ή την Πτολεμαΐδα. Χωρίς, φυσικά, να αποκλείεται εντελώς η περίπτωση να μας δοθεί κατάλυμα και στον οικισμό της Πτολεμαΐδας.

 

. . .

 

Να είσαστε Καλά!

 

Ένα κλικ μακριά η Χάρις Αλεξίου στο τραγούδι «Θα Πάθεις Έρωτα», των Θάνου Μικρούτσικου, Λίνας Νικολακοπούλου:

12/08/2025