1550. Από εμένα είναι: Όχι

 

Διαφημιστικό φυλλάδιο στο γραμματοκιβώτιο της εξώπορτας της Τ47. Λίγες μέρες πριν. Καινούργιο κατάστημα με καφέδες και σάντουιτς στη γειτονιά. Να το υποστηρίξουμε, σκέφτηκα ευθύς. Το έπραξα σήμερα. Σήκωσα το τηλέφωνο. Έδωσα την παραγγελία μου, ένα σάντουιτς και μία σαλάτα, και:

 

1. Σε δύο λεπτά μου τηλεφώνησαν, από το κατάστημα, για να μου πουν πως το είδος του σάντουιτς που είχα παραγγείλει δεν ήταν διαθέσιμο. Καλώς! Διάλεξα ένα άλλο από τα συνολικά τέσσερα είδη που υπήρχαν στον κατάλογό τους.

 

2. Η παραγγελία ήλθε αμέσως (δυο -τρεις εκατοντάδες μέτρα απέχει η Τ47 από το κατάστημα).

 

3. Τα λαχανικά στη σαλάτα ήταν κομμένα, ως συνήθως -θα έλεγα, για να τα μασήσουν κατσίκες. Πήρα το μαχαιράκι μου και τα έκοψα. Το κοτόπουλο της σαλάτας ομοίως χοντροκομμένο. Το έκοψα κι αυτό.

 

4.  Η μαγιονέζα (σος) για τη σαλάτα, στο κουτάκι της ήταν έντονα κιτρινισμένη στις άκρες. Την πέταξα. Έφτιαξα τη δική μου με μαγιονέζα, κέτσαπ, μουστάρδα, τσίπουρο, αλάτι και πιπέρι.

 

5. Το σάντουιτς άσχημα -και στοιχειωδώς- γεμισμένο, με ντοματίνια και μαγιονέζα να εξέχουν, ήταν παγωμένο. Απλά δεν τρωγόταν. Το έβαλα στην τοστιέρα, τη λέρωσα, το ζέστανα, το έφαγα.

 

6.  Οι τιμές λογικές (οι τρέχουσες στην σχετική αγορά)

 

Ήθελα. Δεν βοήθησαν.

 

Από εμένα είναι: Όχι!

 

Να είσαστε Καλά!

 

Αυτές τις μέρες, ανεξάρτητα και πριν από το θάνατό του, άκουγα ΜίμηΠλέσσα και συγκεκριμένα το τριών CD άλμπουμ «Μίμης Πλέσσας Τα μεγάλα Τραγούδια», από τη σειρά «Μεγάλοι Έλληνες Συνθέτες». Θυμήθηκα τραγούδια παλιά και απόλαυσα την ενορχήστρωση και την ερμηνεία σε αρκετά από αυτά. Κάποια τραγούδια δε γνώριζα πως αποτελούσαν συνθέσεις του. Για σήμερα λοιπόν διαλέγω να ακούσουμε το ιδιαίτερο «Ο Λύκος» [1988], σε στίχους Κώστα Πρετεντέρη με ερμηνευτή τον Γιάννη Πάριο:

19/10/24