Σάββατο 17 Ιουνίου 2023

1470. Σταύρος Ζώρας

 

Στην εγγραφή της Δευτέρας, 22 Μαΐου 2023, «1465. Τ47_ΣΑΛΟΝΙ_ΒΙΝΥΛΙΟ», είχα την ευκαιρία να γράψω για τους δίσκους βινυλίου που ακούω στην Τ47, δύο-δύο ανεβάζοντάς τους από το υπόγειο (της Τ47). Σήμερα θα γράψω για τον έναν από τους δύο δίσκους που ανέβασα την Τετάρτη, 7 Ιουνίου 2023. Το δίσκο με τον τίτλο:

 
Σταύρος Ζώρας
 
ήταν ένας δίσκος που τον είχα νοσταλγήσει. Ένας δίσκος που περίμενα, αργά ή γρήγορα, να τον τυχαία ανασύρω, να τον ανεβάσω στο σαλόνι της Τ47, να τον βάλω στο πλατό του Rega Planar 3, να τον ακούσω. Λοιπόν, έγινε.
 
Τον άκουσα. Αναθυμήθηκα άλλες εποχές. Έναν παλιό εαυτό μου. Μουσικένια μουσική. Τραγουδένια τραγούδια. Με ύφος και ήθος που δεν υπάρχει πια. Που δεν το συναντάμε, δεν το αναζητάμε και που, σε κάποιους, λείπει.


Πάντοτε, πέρα από όλα τα άλλα, μου άρεσε η μουσική του συγκεκριμένου δίσκου. Οι μελωδίες της, ο πλούτος της, η ενορχήστρωσή της. Αυτή τη φορά πρόσεξα κάτι που δεν είχε συγκαταγραφεί στη μνήμη μου. Στο οπισθόφυλλο του καλύμματος διάβασα:
 
Ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας Γ. ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ
 
κάτι που, από μόνο του εξηγεί πολλά. 

Γιώργος Χατζηνάσιος ένας εξαίρετος, κατά τη γνώμη μου, συνθέτης και ενορχηστρωτής. Αγαπημένοι δίσκοι, βινυλίου και ακτίνας,  στην κατοχή μου αυτοί με τη μουσική των τραγουδιών του. Δηλαδή το άλμπουμ «Ο ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΥ» (Philips M/C 7116139) [1976], σε βινύλιο, αγορασμένο το Σάββατο, 18 Φεβρουαρίου 1978 και το υπερσύνολό του, με τον ίδιο τίτλο, και δώδεκα επιπλέον, των του βινυλίου δώδεκα, τραγούδια, σε δίσκο ακτίνας (Philips 842 241-2) [1992], που αγόρασα την Τρίτη, 16 Ιανουαρίου 1996.
 
Ας επιστρέψουμε όμως στο άλμπουμ του τίτλου. Ένα άλμπουμ το οποίο αγόρασα από το κατάστημα «Γιαραμάζης» (Philips 843 627 PY), στην Πτολεμαΐδα, την Τρίτη, 23 Σεπτεμβρίου 1986 (με πρώτο έτος κυκλοφορίας το 1969).  Και επειδή μία μανία να αγοράζω και σε CD, ό,τι ήδη είχα σε βινύλιο, την είχα, την Τετάρτη, 6 Δεκεμβρίου 2006, και από το “Metropolis”, στη Γλυφάδα, αγόρασα το ομώνυμο CD άλμπουμ (Universal / Polydor 06025 1701494 7) με οκτώ επιπλέον τραγούδια.

 

Τη μουσική και στα είκοσι τέσσερα, συνολικά, τραγούδια έχει γράψει ο Σταύρος Ζώρας. Ο ίδιος έχει γράψει και τους στίχους πλην των εξαιρέσεων όπου το όνομα τού στιχουργού αναφέρεται εντός παρενθέσεως. Σε όλα ερμηνευτής είναι ο συνθέτης.


Τα τραγούδια του άλμπουμ βινυλίου είναι τα:

 
A01.  ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΣΕ ΞΕΡΩ ΤΟΣΟ  ΛΙΓΟ
A02.  ΗΡΘΕΣ
A03.  ΕΊΝΑΙ ΑΡΓΑ                
A04.  ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ                      
A05.  ΑΠΟΨΕ ΘΥΜΗΣΟΥ                   
A06.  ΜΕΙΝΕ ΑΠΟΨΕ ΛΙΓΟ                       
B01.  ΤΩΡΑ ΘΑ ΜΕΙΝΗΣ ΜΟΝΑΧΗ  (Σέβη Τηλιακού)
B02.  ΕΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΠΗΡΕΣ                
B03.  ΚΟΙΤΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ                     
B04.  Σ' ΕΙΧΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ                    
B05.  ΟΝΕΙΡΟ ΧΑΜΕΝΟ (Σέβη Τηλιακού)              
B06.  ΜΗΠΩΣ               
 
Και τα οκτώ επιπλέον, του CD άλμπουμ, τα:
 
02.  ΜΗ ΦΕΥΓΕΙΣ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ (Θανάσης Τσόγκας)
05.  ΑΝ ΓΥΡΕΥΕΙΣ ΑΦΟΡΜΗ (Νίκος Ελληναίος)
06.  Ο ΦΥΓΑΣ  (Νίκος Ελληναίος)
08.  ΠΟΥ ΠΗΓΕΣ  (Νίκος Ελληναίος)
09.  ΕΛΑ ΞΑΝΑ Ν' ΑΓΑΠΗΘΕΙΣ  (Νίκος Ελληναίος)
10.  Η ΑΓΑΠΗ ΠΕΡΑΣΕ (Σέβη Τηλιακού)
19.  ΑΠΛΩΣΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ (Νίκος Ελληναίος)
20   Σ' ΑΓΑΠΟΥΣΑ (Νίκος Ελληναίος)

 

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του καλύμματος του δίσκου βινυλίου:
 
Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο
εσένα που αγαπώ τόσο πολύ. . .
 
μια τρυφερή μελωδία που έδωσε μία καινούργια μορφή στο ελαφρό ελληνικό τραγούδι. Είναι μια μελωδία που έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της εποχής μας που όλοι μας αγαπήσαμε και τραγουδήσαμε. Ο Σταύρος Ζώρας με την γλυκειά, απαλή και μελαγχολική φωνή του ερμήνευσε μ’ ένα τρυφερό πάθος όλες τις δυνατές μορφές της αγάπης.
Θυμηθείτε: «Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο. . . Έφυγες και πήρες. . . Κοιτώ τα μάτια σου . . . Είναι αργά. . . Απόψε θυμήσου. . .» Όμορφες μελωδικές περιπτώσεις της αγάπης.
Ο Σταύρος Ζώρας γεννημένος στο Νοβοροσίσκυ της Ρωσίας κουβαλά μέσα του κάτι από τη μελαγχολία της στέπας και πολύ μεσογειακό φως. Ο ίδιος συνδυάζει την ευαισθησία του ποιητή, το γνήσιο μουσικό ταλέντο του συνθέτη και την έξοχη χρωματική ερμηνεία του τραγουδιστή. Στιχουργός συνθέτης και ερμηνευτής ο Σταύρος Ζώρας προσφέρει μ’ αυτόν τον υπέροχο δίσκο ένα ιδιότυπο μουσικό κλίμα μέσα στο οποίο διακρίνεις την ευαισθησία, τη μελαγχολία, την τρυφερότητα και το ήρεμο πάθος. Είναι ένας δίσκος μοναδικός στο είδος του. Μουσική εγγύηση για την ποιότητά του αποτελεί το γεγονός ότι τον υπογράφει ο συνθέτης και εκτελεστής τού «Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο» ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΩΡΑΣ


Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το λήμμα «Σταύρος Ζώρας» της Βικιπαίδειας:
 
Ο Σταύρος Ζώρας (20 Φεβρουαρίου 1941 - 23 Απριλίου 2011) ήταν Έλληνας μουσικός, τραγουδιστής και στιχουργός.[1]
 
Βιογραφία
 
Γεννήθηκε στο Νοβοροσίσκ της Ρωσίας. Ήταν μουσικός, τραγουδιστής και στιχουργός, ο οποίος συνδύαζε την ευαισθησία του ποιητή, το γνήσιο μουσικό ταλέντο του συνθέτη και την έξοχη χρωματική ερμηνεία του τραγουδιστή. Στιχουργός, συνθέτης αλλά και ερμηνευτής ο Σταύρος Ζώρας προσφέρει ένα ιδιότυπο μουσικό κλίμα μέσα στο οποίο διακρίνεις την ευαισθησία, την μελαγχολία, την τρυφερότητα και το ήρεμο πάθος. Πολλοί ίσως να μην τον θυμούνται, αλλά σίγουρα έχουν ακούσει το υπέροχο τραγούδι του και ένα από τα πιο ερωτικά τραγούδια της δεκαετίας 1970 το «Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο». Έγινε πολύ γνωστός κατά τη δεκαετία του '70, χάρις στα κομμάτια του "Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο", "Μήπως", "Είναι αργά" και "Σε ευχαριστώ".
 
Πέθανε στις 23 Απριλίου του 2011[2] από καρκίνο του παχέος εντέρου[2] Είχε δύο κόρες, οι οποίες είναι, επίσης, τραγουδίστριες: την Έρη και τη Λιούμπα.[2]
 
Άλλες εποχές που σήμερα, πενήντα τέσσερα έτη μετά, μοιάζουν πολύ μακρινές και που οι ήμερες μουσικές τους δύσκολα, θαρρώ, μπορούν να ικανοποιήσουν τους εξαγριωμένους πλέον, κυριολεκτικά, ακροατές. Πλην εξαιρέσεων βεβαίως και Ευτυχώς εντελώς!
 
Να είσαστε Καλά
Να ακούτε ό,τι την
Καρδιά σας ευφραίνει!
 
Έναν δακτυλισμό μακριά, έκπληξη!, Σταύρος Ζώρας και «Εσένα Που σε Ξέρω Τόσο Λίγο»:


17/06/2023

4 σχόλια:

  1. Ω τι λες τώρα, Αείποτε! Από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Έχω το συγκεκριμένο δίσκο, που τα τραγούδια του μιλούν στην καρδιά μας. Εμάς των ανθρώπων μιας άλλης εποχής. Ξεχωρίζεις αυτά τα ιδιαίτερα λεπτά χαρακτηριστικά, που είχε. Θα σου πω ότι τον γνώρισα κάπου στο 1987 σε ένα περιφερειακό κέντρο, στο οποίο μάς χάρισε 2-3 εξαίρετες βραδιές με πολύ μεγάλη νοσταλγία.
    Να είσαι καλά, φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη,

      Χαίρομαι που σου ξύπνησα ευχάριστες αναμνήσεις.

      Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  2. Το συγκεκριμένο LP, πέρα από τραγούδι του τίτλου του, είχε κι' ένα χαρακτηριστικό ακόμα που, εκείνη την εποχή, με είχε εντυπωσιάσει (εξακολουθεί και σήμερα): Ακουγόταν ολόκληρος ο δίσκος, από την αρχή ως το τέλος, Α και Β όψη, το ίδιο ευχάριστα, όλα του τα τραγούδια ήταν πανέμορφα, πολύ μακριά από την συνηθέστατη (τότε και τώρα!) τακτική: Ενα ή δυο καλά τραγούδια + 8 - 10 "σαβούρες" για να γεμίσει ο δίσκος (ή το CD). Αλλοι καιροί, άλλοι καλλιτέχνες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα,
      Έχω παρόμοια αίσθηση για το "ομογενές και αδιαίρετο" του LP και αυτό γίνεται ξεκάθαρο και από το άκουσμα του ομώνυμου CD, τα οκτώ επιπλέον τραγούδια του οποίου διαταράσσουν την ισορροπία του όλου. Μεγάλο μέρος της αίσθησης που δίνει το άκουσμα του LP πάντως το αποδίδω στην εμπνευσμένη ενορχήστρωση του Γιώργου Χαυζηνάσιου. . .

      Διαγραφή