Κατέχω: περισσότερους από τέσσερεις χιλιάδες (4000) δίσκους CD, περίπου εξακόσια (600) LP, περισσότερα από διακόσια (200) δισκάκια βινυλίου 45 στροφών ανά λεπτό, περισσότερες από χίλιες επτακόσιες (1700) ταινίες σε DVD, Blu-Ray και άλλα φορμάτ και περίπου εκατό (100) κασέτες ήχου. Και λοιπόν;
Το CD, το DVD, Blu-Ray και άλλα πολλά στην ουσία πέθαναν. Όπως πέθαναν οι διάφορες κασέτες video και το 3D στις τηλεοράσεις. Το πλήθος των σημείων πώλησης τέτοιων προϊόντων διαρκώς μειώνεται και το μέλλον τους είναι, θα έλεγα, εξαιρετικά αβέβαιο. Από την άλλη το βινύλιο επανάκαμψε και μοιάζει να κάπως αντιστέκεται αλλά για πόσο;
Παλιά έπρεπε να έχεις ένα στερεοφωνικό στο σαλόνι σου.
Μετά μια συσκευή τηλεόρασης. Στη συνέχεια μια συσκευή αναπαραγωγής κασετών VHS (video player) για να βλέπεις ταινίες, με συνέπεια να ξεφυτρώνουν στις
γειτονιές τα Video Club (για ενοικίαση τέτοιων κασετών) σαν τα μανιτάρια. Μετά
ένα DVD Player ή, έστω, δορυφορική σύνδεση.
Σήμερα αν έχεις μία αξιοπρεπούς ταχύτητας σύνδεση με το διαδίκτυο, μια «έξυπνη» (smart) συσκευή τηλεόρασης ή / και
έναν Η/Υ (ή tablet / smartphone) και, βεβαίως, χρήματα για συνδρομές σε πλατφόρμες
διάφορες είσαι άρχοντας.
Ζούμε πλέον στην ψηφιακή του ανθρώπου εποχή. Ήχος και εικόνα έχουν ψηφιοποιηθεί και έτσι ταξιδεύουν. Εύκολα και γρήγορα. Φυσική συνέπεια η δημιουργία ψηφιακών πλατφορμών για την εκμετάλλευση κάθε είδους ψηφιακού περιεχομένου. Netflix, Ertflix, Nova, Spotify και άλλες (πλατφόρμες) πολλές μπήκαν στη ζωή μας. Μας έγιναν απαραίτητες. Εκεί βρίσκονται πλέον τα θεάματα. Στην άκρη των δακτύλων σου. Ταινίες, σειρές, ντοκιμαντέρ, μουσική, όλα όσα επιθυμείς και μπορείς να τα βρεις σε αυτές.
Πλέον δεν κατέχεις (δισκάκια διάφορα) αλλά έχεις. Έχεις
πρόσβαση. Εάν κοπεί η πρόσβαση, απλά, δεν έχεις τίποτα. Είναι κάτι που
προσωπικά με προβληματίζει. Μεγάλωσα κατέχοντας. Δίσκους και δισκάκια, κασέτες
και κασετάκια. Κάποιες μουσικές θέλω να είναι απτές κάποιες ταινίες ομοίως. Θέλω
να μπορώ να απλώσω το χέρι και να αγγίξω το αγαπημένο μου άλμπουμ, την
αγαπημένη μου ταινία.
Δεν θέλω η απόλαυση μου να εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από το διαδίκτυο και τη λειτουργία του. Όσο και αν η αποθήκευση μουσικής και ταινιών σε CD, DVD, Blu-Ray κ.λ.π. έχει ημερομηνία λήξης και είναι επισφαλής είναι μια παρηγοριά να βλέπεις και να αγγίζεις τα μέσα που περιέχουν μουσικές και ταινίες. Το βινύλιο, με τη μηχανική επαφή για την ανάγνωση του περιεχομένου του, είναι σίγουρα ασφαλέστερο.
Προφανώς τα πράγματα είναι ευκολότερα για τους νέους.
Αυτούς που, στη συντριπτική πλειονότητά τους, ακούν μουσική από ακουστικά και
αγνοούν τι σημαίνει ενισχυτής, CD Player και Pick up. Κανένα πρόβλημα. Όπως μάθει κανείς.
Τα βιβλία πάντως, και ευτυχώς, μοιάζει να έχουν γλιτώσει από την ψηφιακή λαίλαπα. Ακόμα τυπώνονται, αγοράζονται και διαβάζονται κι ας άλλα έλεγαν μερικών οι προβλέψεις. Τι χαρά, τι ανακούφιση, τι ευτυχία να κρατάς στα χέρια σου και να διαβάζεις ένα βιβλίο.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!
Ένα κλικ μακριά Elias
Rahbani και “When Love Fades Away”:
Το διαδίκτυο, βλέπε οι μεγάλες πολυεθνικές του ήχου και του θεάματος, πρέπει να ορίζουν, Αείποτε, τι βλέπεις, τι ακούς και φυσικά τι σκέφτεσαι. Πρέπει εκείνες να ορίσουν και τη διασκέδασή σου καθώς, αν ...ξεφύγεις, τότε η μαζική και οργανωμένη προπαγάνδα, θα πάει περίπατο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ακριβώς αυτό που παρατηρούμε σήμερα Αείποτε στη φάση του πολέμου στην Ουκρανία. Τα πάντα αποκτούν μια τρομερή μονομέρεια. Ένα κέντρο θα καθορίζει τα πάντα αγαπητέ φίλε.
Ναι, έχω φίλους που εμπορεύονται βινύλιο. Και πάνε μια χαρά. Γιατί, όπως λες, το βινύλιο επανέρχεται. Μπορεί να μην το κάνει θριαμβευτικά ή μαζικά αλλά το κάνει ουσιαστικά και με σημαντικό μερίδιο. Και θεωρώ θησαυρό αυτά όλα που ανέφερες. Κάτι που αποδεικνύει το μεράκι και την ποιότητά σου.
Καλή Μεγάλη βδομάδα φίλε μου.
Καλησπέρα Γιάννη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποια και τι είδους πληροφόρηση έχουμε, σαν άτομα και σαν κοινωνία, στις δύσκολες εποχές που ζούμε είναι μια άλλη, μεγάλη και πονεμένη ιστορία. Κατ' αρχάς μαθαίνουμε ό, τι θέλουν, ό έχοντες και κατέχοντες, και όπως το θέλουν. Για τούτο προσοχή για το τι και πόσο πιστεύουμε. Αυτοί είναι ικανοί να κάνουν το μαύρο άσπρο και, πολλές φορές, το κάνουν!
Να είσαι Καλά,
Καληνύχτα!