Τις ημέρες αυτές ασχολούμαι με τα βιβλία (μου) σε βαθμό που καθημερινές συνήθειες έχουν μείνει πίσω. Το γιατί και πώς ελπίζω να μπορέσω να το περιγράψω σε επόμενη εγγραφή. Λοιπόν, ανάμεσα στις σελίδες ενός βιβλίου, με συγγραφέα τον Βιζυηνό βεβαίως, βρήκα μία μικρή χειρόγραφη σελίδα (μου) γραμμένη με έγχρωμο μελάνι.
Πάντοτε
είχα μια αδυναμία στα χρωματιστά μελάνια. Κυρίως στο μωβ, το πορτοκαλί και, για τα σοβαρά, το blue - black.
Είχα, και έχω, γραφίδες που δέχονται αμπούλες μελάνης έτσι ώστε να αλλάζω χρώμα
κατά βούληση. Και βέβαια πέρα από τις αμπούλες κυκλοφορούν πλέον και ένα σωρό μαρκαδόροι
με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Αγαπημένοι μου οι Mitsubishi (uniball eye fine) και
οι Stabilo.
Ας επιστρέψουμε όμως στην χειρόγραφη, μικρή σελίδα. Βρισκόμαστε στο έτος 1990 και στον Οικισμό της ΔΕΗ, στην Πτολεμαΐδα. Υπηρετώ στον
ΑΗΣ Καρδιάς. Είναι παραμονή των γενεθλίων μου και αντιγράφω από την, δωδεκάτομη
εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος – Λαρούς, το κείμενο που ακολουθεί:
Ομολογώ ότι, προς μεγάλη απογοήτευσή μου, από τότε ο γραφικός μου χαρακτήρας έχει χειροτερεύσει πολύ. Βλέπετε κανένας δεν μεγαλώνει δίχως συνέπειες. . .
Να προσέχετε και να είσαστε Καλά!
Θα
ακολουθήσει, αείποτε ένα κλικ μακριά, τρίτο συνεχόμενο, και πέμπτο συνολικά,
τραγούδι από το εξαιρετικό και "χειμωνιάτικο" άλμπουμ “What A Wonderful World” του
Louis Armstrong. Το “Hellzapoppin’ (From Hellzapoppin’ 67)”, των Marian
Grudeff και Raymond Jessel:
Τελικά, αγαπητέ φίλε, ολοένα αποκαλύπτω και ενδιαφέρουσες πτυχές των προτιμήσεών σου. Εκτός από τον μοντελισμό βλέπω τώρα τη συλλογή από διάφορα στυλό ή πένες με τα χρώματα εκείνης της εποχής. Λεπτό γούστο, ιδιαίτερη αντίληψη τέχνης. Και μου αρέσει πολύ ομολογώ αυτή η συλλεκτική διάθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αγορά τη γραφή μας και τον γραφικό μας χαρακτήρα, ναι, με θλίψη το παρατηρώ και εγώ φίλε μου. Δυσκολεύομαι πολύ στη γραφή. Και δεν θέλω να κάνω περαιτέρω σκέψεις πάνω σ' αυτό.
Φεύγω με πολύ νοσταλγική διάθεση. Να είσαι καλά.
Καλησπέρα Γιάννη,
ΔιαγραφήΤο ομολογώ (και) με τις πένες και τα είδη γραφής ένα κόλλημα το έχω. Αυτό με την γραφή μάλλον είναι γενικότερο πρόβλημα. Είναι που σπανίως πλέον γράφουμε και η όποια δεξιότητα χάνεται. Και να ήταν το μόνο!
Να είσαι Καλά,
Καληνύχτα :)
Κι εμένα μου αρέσει που σε ανακαλύπτω και ίσως ήταν καιρός μετά από τόσα χρόνια Νικ. Και μ' αρέσει αυτό που βλέπω μέσα από τα κείμενα σου, οι επιλογές σου δείχνουν άνθρωπο συγκροτημένο, ψαγμένο και με την προσωπική του ποιότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν μπορώ να γράψω καν όπως παλιά, αν και τελευταία επειδή αναγκάζομαι να αντιγράφω σε ένα τετράδιο το προσπαθώ. Θαρρείς το μολύβι δεν θέλει να σηκώνεται κάθε λίγο από χαρτί και τα γράμματα φεύγουν μονοκοντυλιά κι αλοίμονο σε όποιον προσπαθήσει να τα διαβάσει :)
Ζήλεψα τους στυλούς σου, θα τους ψάξω οσονούπω, τώρα που ανοίγουν τα καταστήματα!
Και τα μαρκαδοράκια της ίδιας σειράς δείχνουν να έχουν ενδιαφέρον.
Σου στέλνω φιλιά
καλό βράδυ
Καλησπέρα Στέλα,
ΔιαγραφήΝαι. Το όμορφο και στρωτό γράψιμο απαιτεί εξάσκηση και δεξιότητα. Πραγματικά θαυμάζω τους καλλιγράφους.
Τα είδη γραφής τα προσέχω και τα ψάχνω. Μου αρέσει να σημειώνω ή και να μουτζουρώνω χαρτιά. Και τα χαρτιά τα ψάχνω!
Ανίατη, θαρρώ, η περίπτωσή μου.
Φιλιά και ΚαληΝύχτα :)