Κυριακή 10 Μαΐου 2020

1284. Μία Άρνησης Φάση


Είναι εδώ και αρκετές μέρες τώρα που βιώνω μία άρνηση. Μία άρνηση να συνεχίζω να διαβάζω τα βιβλία που διάβαζα. Συγκεκριμένα, από την Τρίτη, 28 Απριλίου, παράτησα το διάβασμα του βιβλίου «Το παζάρι των κακών ονείρων» του Stephen King ενώ από την Παρασκευή, 1 Μαΐου, και αυτή του βιβλίου «Μια προσωπική υπόθεση» του Κενζαμπούρο Όε.

Στο πρώτο βιβλίο έχω φτάσει μέχρι τη σελίδα 493, επί συνόλου 700 (70,42%), ενώ στο δεύτερο στη σελίδα 52, επί συνόλου 206 (25,24%). Δεν είναι η πρώτη φορά βεβαίως που περνάω μία τέτοια φάση άρνησης ή, τώρα που το σκέφτομαι,  αποτοξίνωσης. Διαβάζω, θα μπορούσα να ισχυριστώ ακόμα και συστηματικά, εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα. Τέτοια διαλείμματα μοιάζουν αναγκαία.

Το διάβασμα είναι ευχαρίστηση, δεν μπορεί να σταθεί σαν καταναγκασμός. Είναι μία διαδικασία που σου επιτρέπει να χαρείς, να ταυτιστείς, να χαθείς σε άλλων κόσμους. Να αποσπαστείς από τα όποια προβλήματά σου και να ακολουθήσεις λεωφόρους, οδούς και μονοπάτια. Να πλουτίσεις τις εμπειρίες σου, κυριολεκτικά, από τον καναπέ σου.

Ναι. Τα άφησα από τα χέρια μου  τα πιο πάνω  βιβλία δύο αλλά, το  μόνο σίγουρο, ότι θα συνεχίσω και θα ολοκληρώσω την ανάγνωσή τους. Το ότι τα, προσωρινά, παράτησα έχει να κάνει, βεβαίως, και με τις περίεργες μέρες που ζούμε. Όσο και αν, ίσως, δεν το παραδεχόμαστε οι ζωές μας έχουν αλλάξει.  Πρωτόφαντες σκέψεις, απορίες, φοβίες, αγωνίες, ελπίδες, προσδοκίες και άλλα πολλά έχουν φανεί στον ορίζοντα.  Ο καθένας ζει, αμύνεται και προσαρμόζεται όπως μπορεί.

Εκείνο πάντως που δεν άφησα από τα χέρια μου τις μέρες αυτές είναι το πολυαγαπημένο / πολυδιαβασμένο μου «αείζωον πυρ». Ένα βιβλίο που πάντοτε βρίσκεται κοντά μου για να το ξεφυλλίζω, να το διαβάζω, να σκέφτομαι.

Θα κλείσω με ένα από το πιο πάνω βιβλίο αγαπημένο μου απόφθεγμα:

Και του μεγάλου αεί έστι μείζον <Αναξαγόρας>

Να προσέχετε και να είσαστε Καλά,
Καλή, από αύριο, εβδομάδα!

Ένα κλικ μακριά ο Χάρης Κατσιμίχας και το συγκρότημα Apurimac στο τραγούδι «Το Λουλούδι του Δάσους» σε μουσική και στίχους του πρώτου με τους στίχους να αποτελούν ελεύθερη διασκευή ενός ινδιάνικου ποιήματος αγνώστου δημιουργού:



10/05/2020

8 σχόλια:

  1. Βρίσκομαι στην ίδια ακριβώς φάση.
    Στη σελίδα 72 είναι αφημένο το δεύτερο βιβλίο, που εξέδωσε ο καλός γείτονας από τα παλιά και φίλος Μπάμπης Αρώνης.
    Απόλυτη Σήψη λέγεται το βιβλίο και δεν είναι δα και από τα δύσκολα. Ένα κοινωνικοπολιτικοαστυνομικό μυθιστόρημα είναι. Αλλά δεν...
    Αυτή η άρνηση ξεκίνησε ταυτόχρονα με τα μέτρα για την πανδημία.
    Δεν γνωρίζω το γιατί. Ίσως να είναι και τυχαίο. Δεν το έχω ψάξει. Αντ' αυτού, προτιμώ να βυθίζομαι σε παλιές σειρές του BBC και να μιλάω ατελείωτες ώρες με φίλες και φίλους στο τηλέφωνο.
    Φαντάζομαι θα μας περάσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα,

      Θα βρείτε τον τρόπο! Το ευχάριστο είναι ότι έχετε τηλεφωνική επικοινωνία με τους φίλους σας. Από ένα σημείο και πέρα η επικοινωνία μέσω πληκτρολογίου, σκοτώνει!

      Στην θέση των, πραγματικά αξιόλογων, σειρών του BBC εγώ έχω το Netflix και τις Κορεάτικες σειρές του με τις οποίες, εδώ και κάτι μήνες, έχω ένα κόλλημα. Ελπίζω (και αυτό) να μου περάσει.

      Έρρωσο :)

      Διαγραφή
  2. Αχ πόσο ταυτιζομαι με αυτά που γράφετε...την κατάσταση "άρνησης" από τα συνηθισμένα και αυτά που κατεξοχήν μας ευχαριστουν λόγω των περίεργων συνθηκών που βιώνουμε αυτήν την περίοδο.Παροδικο να είναι, να ξυπνήσουμε "λουλούδια του δάσους" και να επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα που αν και πολλές φορές τετριμμένη,μπορει να είναι εξίσου και αγαπημένη.
    Υγεια και καλές μουσικές και αναγνωστικες ενασχολήσεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Χαρά,

      Ζούμε σε μία όντως ενδιαφέρουσα εποχή και. . . σε κακό να μην μας βγει! Θα βρούμε καινούργιες ισορροπίες, καινούργιες αγάπες και καινούργια πατήματα. Πίστη, υπομονή και ελπίδα!

      Να είσαστε όλοι Καλά,
      Καλή εβδομάδα! :)

      Διαγραφή
  3. Στην άρνηση κι εγώ! Γενικώς.
    Αλλά ήδη το γνωρίζεις, αφού διάβασες το ποστ που έκαμα στο βλογ μου!
    Οπότε το μόνο που μένει να κάνω, είναι να απολαύσω το άσμα των Απουριμάκ, που είναι καλοκαιρινό και ταιριάζει με τη σημερινή θερμοκρασία!
    Καλό απόγευμα εξάδελφε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα εξαδέλφη,

      Άλλαξε η καθημερινότητά μας, αλλάξαμε κι εμείς!

      Εύχομαι και ελπίζω όλα τελικά να πάνε καλά!

      Καλό σου βράδυ,
      Καλό ξημέρωμα! :)

      Διαγραφή
  4. Μου κάνει εντύπωση, περίμενα πως αυτή κατάσταση που μας περιορίζει στο σπίτι θα ήταν ιδανική για τους βιβλιοφάγους.
    Φαίνεται πως σε αρκετούς τελικά αυτό το "έχεις όλη την άνεση κλιστείς στον μαγικό κόσμο ενός βιβλίου" παύει να λειτουργεί ως διαφυγή αχμμμ
    βέβαια εγώ ανήκω σε άλλη πάστα, για να καταφέρει να μείνει στα χέρια μου βιβλίο θα πρέπει να με ρουφήξει κυριολεκτικά από την καθημερινότητα μου. Μέχρι να το τελειώσω δεν συμμετέχω σε τίποτε άλλο! Παθιάζομαι! Ούτε φαγητό, ούτε νερό, ούτε μαγείρεμα, ούτε άλλη εργασία ... ε καλά στην τουαλέτα δεν γίνεται να μην πάω ... τι να κάνω καλεί η φύση έντονα! Το μόνο που καμιά φορά με νικά είναι ο ύπνος, φυσικά μετά νευριάζω που πρέπει να ξαναδιαβάσω το τελευταίο κεφάλαιο. Βέβαια μιλάμε για την εξαίρεση, το βιβλίο που δεν θα με κάνει να διαβάσω διαγώνια ή δεν θα το βαρεθώ.
    Πέρα όμως από την δική μου ιδιοτροπία, ναι όλοι λίγο έως πολύ είμαστε σε φάση άρνησης. Νομίζω πως είναι το πρώτο στάδιο της βίωσης μιας απώλειας. Αρνηση, θυμός(που εύκολα γυρνά σε οργή), διαπραγμάτευση (που εύκολα γυρνά στην άρνηση και πάλι από την αρχή), θλίψη (που εύκολα γυρνά σε καταθλιψουλα), αποδοχή...τώρα τι είναι αυτό το οποίο νιώθουμε πως χάνουμε ουφ... που να ξέρω στο ίδιο καράβι και εγώ .. μάλλον την ελευθερία μας για κοινωνικές φυσικές συστροφές ...
    Καλή συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα,

      Μόλις τώρα είδα το σχόλιο σας. Ένα χρόνο + μετά. Το διάβασμα όντως είναι διαφορετική διαδικασία για τον καθένα και . . . ευτυχώς!

      Να είσαστε Καλά,
      Χρόνια Πολλά, Καλή Χρονιά!

      Διαγραφή