Αν κάποιος κάνει τον κόπο να επιλέξει και
να ενεργοποιήσει, με διπλό πάτημα στο αριστερό πλήκτρο του ποντικιού, την φράση
«Παλατινή Ανθολογία» στη δεξιά στήλη, κάτω από την επικεφαλίδα «ΕΤΙΚΕΤΕΣ», θα
μεταφερθεί στην τελευταία εγγραφή η οποία έχει ετικετοδοτηθεί με την πιο πάνω
φράση. Οι υπόλοιπες και ομοίως σηματοδοτημένες, ημερολογιακά από την πλέον
πρόσφατη προς την πρώτη με αυτήν την ετικέτα, ακολουθούν. Ο εντός παρένθεσης
αριθμός, δίπλα στην κάθε ΕΤΙΚΕΤΑ, μας δείχνει το πλήθος των εγγραφών που έχουν
χαρακτηριστεί με τη συγκεκριμένη ΕΤΙΚΕΤΑ.
Οι ΕΤΙΚΕΤΕΣ δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας
πρόσφορος τρόπος για μία θεματική ταξινόμηση των εγγραφών του ημερολογίου
σύμφωνα με τις επιλογές του συγγραφέα τους. Οι ΕΤΙΚΕΤΕΣ, μία ή και
περισσότερες, που χαρακτηρίζουν μία εγγραφή, εάν υπάρχουν, εμφανίζονται στο κάτω – κάτω μέρος (της
εγγραφής). Υπάρχει η δυνατότητα μετάβασης στο σύνολο των εγγραφών με συγκεκριμένη ΕΤΙΚΕΤΑ και από αυτό το σημείο,
με το γνωστό, διπλό αριστερό κλικ (για συντομία).
Ας επιστρέψουμε όμως στην ΕΤΙΚΕΤΑ: Παλατινή
Ανθολογία. Σαράντα δύο εγγραφές, λοιπόν, με την προτελευταία να έχει αναρτηθεί
στις 28 Φεβρουαρίου 2019, έχουν ετικετοδοτηθεί με αυτή. Τώρα που εξήγησα το πώς
λειτουργούν οι ΕΤΙΚΕΤΕΣ έχετε τη δυνατότητα να ανατρέξετε σε αυτές και να
διαπιστώσετε και το τι σημαίνει και είναι η Παλατινή Ανθολογία, αν δεν το ήδη
γνωρίζετε, και το τι αυτή αντιπροσωπεύει για εμένα. Είναι στο χέρι σας.
Επιτρέψτε μου, μόνο, να προσθέσω ακόμα ένα
επίγραμμα του αγαπημένου Φιλόδημου, από το ομοίως αγαπημένο πέμπτο βιβλίο της
Παλατινής Ανθολογίας, και να παραθέσω μία, εντελώς ερασιτεχνική, μετάφραση της
ταπεινότητάς μου:
5.4 Φιλόδημου
Τὸν
σιγῶντα, Φιλαινί, συνίστορα τῶν ἀλαλήτων
λύχνον ἐλαιηρῆς ἐκμεθύσασα δρόσου,
ἔξιθι· μαρτυρίην γὰρ Ἔρως μόνος οὐκ ἐφίλησεν
ἔμπνουν· καὶ τυκτὴν κλεῖε, Φιλαινί, θύρην.
καὶ σὺ φίλει, Ξανθώ, με· σὺ δ΄, ὦ φιλεράστρια κοίτη,
ἤδη τῆς Παφίης ἴσθι τὰ λειπόμενα.
λύχνον ἐλαιηρῆς ἐκμεθύσασα δρόσου,
ἔξιθι· μαρτυρίην γὰρ Ἔρως μόνος οὐκ ἐφίλησεν
ἔμπνουν· καὶ τυκτὴν κλεῖε, Φιλαινί, θύρην.
καὶ σὺ φίλει, Ξανθώ, με· σὺ δ΄, ὦ φιλεράστρια κοίτη,
ἤδη τῆς Παφίης ἴσθι τὰ λειπόμενα.
Το λύχνο που σιωπά, μάρτυρα των όσων δεν
λέγονται, αφού μεθύσεις με του λαδιού τη δρόσο, Φιλαινί, βγες έξω· γιατί μόνο ο
έρωτας δεν αγάπησε την έμπνοη μαρτυρία· και κλείσε, Φιλαινί, την καλοφτιαγμένη
θύρα.
Και συ, Ξανθώ, αγάπα με· συ δε, ω κλίνη που
αγαπάς τους έρωτες, ήδη γνωρίζεις τα της Αφροδίτης που θα ακολουθήσουν.
Καλό Ιούλιο και ο Θεός να βάλλει το χέρι
Του.
Ένα κλικ μακριά η Αλέκα Κανελλίδου στο
τραγούδι «Με Ξέχασες», των Τζικ Νακασιάν, Σέβης Τηλιακού:
30/06/2019