Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

1119. «Τετράδια Ονείρων»


Κυκλοφόρησε, πριν από λίγες μέρες, το καινούργιο βιβλίο της Ζυράννας Ζατέλη με τίτλο «Τετράδια Ονείρων». Πληροφορήθηκα το ότι κυκλοφορεί περιηγούμενος στον ενδιαφέροντα ιστότοπο Biblionetκαι συγκεκριμένα στην επιλογή «Τα Βιβλία του Μήνα» / «Ελληνική Λογοτεχνία».

Παρακολουθώ συστηματικά το έργο της συγκεκριμένης συγγραφέως και έτσι έσπευσα να προμηθευτώ ένα αντίτυπο και του τελευταίου έργου της. Πρόκειται για ένα βιβλίο μικρού σχήματος, περίπου 17Χ12,5 cm2 (το οποίο μου έκανε εντύπωση – γιατί στο μυαλό μου το είχα φανταστεί μεγαλύτερο), βιβλιοδετημένο και καλαίσθητο με 224 σελίδες και κόστος, στην «Πρωτοπορία», 14,31 €.

Ξεκίνησα ήδη να το διαβάζω, παράλληλα με το «Ποιος Κυβερνά Τον Κόσμο», του Νόαμ Τσόμσκυ, και μοιάζει ενδιαφέρον. Η εισαγωγή του («γράψον ουν α είδες», στίχος από την «Αποκάλυψη» του Ιωάννη) είναι εξαιρετική με όμορφα Ελληνικά (αν εξαιρέσει κανείς ένα «όσον αφορά . . . στον», δεύτερη γραμμή από το τέλος, στη σελίδα 28, στο οποίο, ως γνωστόν και με το συμπάθιο, είμαι αλλεργικός!). Όσο για τα ενύπνια που στη συνέχεια του βιβλίου περιγράφονται, αυτά ανήκουν σε άλλο βασίλειο!  

Αναγκαστικά, θα έλεγα, η περιγραφή τους είναι ελλειπτική για εμάς τους αναγνώστες, μιας και μόνο αυτός που τα ονειρεύτηκε είναι σε θέση να τα γευτεί και τα νιώσει στη μέγιστη ισχύ τους, και αυτό όχι την κάθε φορά. Όπως και να έχει έχουν ενδιαφέρον το οποίο αυτομάτως αυξάνει στις περιπτώσεις που διαπιστώνονται ευθείες αντιστοιχίες με δικά μας ενύπνια.

Στην προμετωπίδα ο στίχος του W. B. Yeats «Με τα όνειρα αρχίζουν οι ευθύνες». Φράση την οποία γνώριζα σαν «Οι ευθύνες αρχίζουν από τα όνειρα...» (στην τελευταία γραμμή της  «δοκιμής» «Η Τέχνη Και Η Εποχή» του Γιώργου Σεφέρη (Δοκιμές. Α’ Τόμος Σελίδα 267)). Δεν γνωρίζω πώς, αλλά είχα σχηματίζει τη γνώμη ότι η συγκεκριμένη φράση ανήκε στον Ηράκλειτο. Λάθος μου (μέγιστο).

Αντί για το όρο «όνειρο», που θα έλεγα ότι είναι ευρύτερης χρήσης, προτιμώ τον όρο «ενύπνιο» ο οποίος είναι ακριβέστατος. Ομολογώ, λοιπόν, ότι είμαι ένας από αυτούς που λατρεύουν, προσκαλούν και καλοδέχονται τα όνειρα. Ένας που η ζωή του έχει πλουτίσει από αυτά και τα έχει περί πολλού. Πολλά από τα ενύπνια μου έχουν, βεβαίως, καταγραφεί στο χειρόγραφο ημερολόγιό μου και μάλιστα κάποιες από αυτές τις καταγραφές έχουν περάσει και στο παρόν ηλεκτρονικό (e-ημερολόγιο, όπως το αποκαλώ). Παραδείγματα: εδώ, εδώ και εδώ.

Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη της Ζυράννας Ζατέλη, στο ΒHMAgazino” της εφημερίδας «Το ΒΗΜΑ», για το εν λόγω βιβλίο της μπορείτε να διαβάσετε: εδώ.

Μη μπορώντας να αντισταθώ στον πειρασμό παραθέτω ένα (ακόμα) απόσπασμα από το χειρόγραφο ημερολόγιο μου σχετικό με τα ενύπνια:

21. 04/11/92 --> [0883] <> Τετράδιο 09, Σελίδα 108

Έτσι όπως πάμε θα καταντήσουμε (και αυτή είναι η λέξη) να έχουμε δύο εγγραφές τον χρόνο. Μία το πρώτο εξάμηνο και μία το δεύτερο. Από την άλλη, όμως, πώς να καταγράψουμε τα πάμπολλα που διαβαίνουν από το μυαλό μας. Αυτά που μας βασανίζουν, αυτά που κάποτε μας καίνε.  Τα ενύπνια έστω. . . Άφευκτα καταλήγουμε, λοιπόν, στην καταγραφή γεγονότων. Ποιος ήλθε, ποιος έφυγε, τι έγινε. Τουλάχιστον οι καταγραφές αυτές, αύριο, δεν θα πληγώνουν. Και ποιο το νόημα να γράφεις κάτι στο οποίο μόνος ο ίδιος εσύ, ο συγγραφέας, θα έχεις πρόσβαση;

       Σε τελευταία ανάλυση αυτό είναι το τίμημα για καταστάσεις που παγιώθηκαν. Που γίνηκαν μόνιμες. Η παραμόρφωση. Η αποσιώπηση. Η εκφυγή. Και δεν είναι πάντοτε λάθος να γίνεται έτσι. Δεν μπορείς εν’ ονόματι μιας αλήθειας, που στο κάτω κάτω σχοινοβατεί επικίνδυνα κάποτε ή και συνήθως, να πληγώσεις ανθρώπους που αγαπάς και χρειάζεσαι. Οι άνθρωποι πληγώνονται εύκολα. Ακόμα και από των γεγονότων την αναδρομική ισχύ. Κράτησε, λοιπόν, το όνειρο στο μυαλό σου. Πότισέ το μ’ αυτό και ζήσε. Ζήσε μ’ αυτό και όχι γι’ αυτό. Μπόρεσε την υπέρβαση αυτή που χωρά μέσα σου μόνον αφήνοντας ανέπαφες τις εξωτερικές επιφάνειες. . .

Να είσαστε Καλά,
Καλή, Δροσερή, εβδομάδα!

Ένα κλικ μακριά Billy Preston και Will It Go Round In Circles(έλα μου ντε!):


23/07/2017

2 σχόλια:

  1. Α μα ναι!
    Η Ζατέλη είναι μια κατηγορία από μόνη της στα ελληνικά γράμματα!
    Για μένα είναι αυτό που λέμε λογοτέχνις, κυριολεκτικά. Κάνει τέχνη με τον γραπτό της λόγο.
    Όπως αντιλαμβάνεσαι, από την ώρα που κυκλοφόρησε το βιβλίο, έχω αρχίσει τα "Μήτσο μου, θέλω να μου δανείσεις ορισμένα χρήματα και θα στα επιστρέψω όταν μεγαλώσω"! Ξέρεις, τα γνωστά...
    Ναι, διότι θα το πάρω το βιβλίο και, βεβαίως, περιμένω και εναγωνίως την Άνοιξη που θα κυκλοφορήσει και το " Ορατή σαν αόρατη"!
    Αν και, προς το παρόν, έχω να διαβάσω τα κείμενα των συνδέσμων που έχεις σ' αυτό το ποστ!
    Και τώρα που είπα "σύνδεσμος", αυτός ο "21. 04/11/92 ® [0883] <> Τετράδιο 09, Σελίδα 108", οδηγεί σε σελίδα που γράφει Not Found-Error 404.
    Πάντως, αν κάποιου του βγαίνει να γράψει το οτιδήποτε, δεν είναι κακό να το γράφει κι ας είναι ο μοναδικός αναγνώστης ο ίδιος. Καμιά φορά π.χ. γράφουμε τώρα κάτι, φορτισμένοι από μια κατάσταση και το αφήνουμε το κείμενο στην άκρη, το ξεχνάμε κι ύστερα από χρόνια το βλέπουμε μπροστά μας και, πιθανόν, να το δούμε ως τελείως διαφορετικό γραπτό, γιατί έχει διαφοροποιηθεί το συναίσθημα που είχαμε την περίοδο που το γράφαμε και διαβάζοντάς το, ενδεχομένως να μας προξενήσει άλλα συναισθήματα και όλο αυτό το βρίσκω ενδιαφέρον και επιτέλους ας με σταματήσει κάποιος, γιατί πολλά είπα!
    Καλή και χαρούμενη εβδομάδα να έχεις!
    Funky, όπως και το άσμα του Preston!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα,

    Θα συμφωνήσω για τη Ζατέλη αν και το "Το Πάθος 1000 Γορές" μου άφησε ένα αίσθημα απογοήτευσης. Ελπίζω με το τελευταίο βιβλίο της τριλογίας τα πράγματα να πάνε καλύτερα. . .

    Το "21. 04/11/92 ® [0883] <> Τετράδιο 09, Σελίδα 108" δεν είναι σύνδεσμος, είναι επικεφαλίδα (έτσι ταυτοποιώ τις εγγρφές του χειρόγραφου ημερολογίου μου όταν τις μεταφέρω σε MS Word). Το διόρθωσα στην εγγραφή και πλέον δεν εμφανίζεται σαν σύνδεσμος.

    Να είσαι Καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή