Η εμφάνιση της
Χ., εχθές και σήμερα, έφερε αυτομάτως στο μυαλό μου κάτι που είχε πει ο
Αλέξανδρος για τις όμορφες γυναίκες. Στο έργο του Πλούταρχου, λοιπόν, “Βίοι Παράλληλοι” και συγκεκριμένα στο “βίο” του Αλέξανδρου υπάρχει το κείμενο που ακολουθεί:
τὰς δ' ἄλλας αἰχμαλώτους ὁρῶν ὁ Ἀλέξανδρος κάλλει καὶ μεγέθει διαφερούσας,
ἔλεγε παίζων ὡς εἰσὶν ἀλγηδόνες ὀμμάτων αἱ Περσίδες. ἀντεπιδεικνύμενος δὲ πρὸς
τὴν ἰδέαν τὴν ἐκείνων τὸ τῆς ἰδίας ἐγκρατείας καὶ σωφροσύνης κάλλος, ὥσπερ
ἀψύχους εἰκόνας ἀγαλμάτων παρέπεμπεν. [21.11.1]
Από την
εξαιρετική έκδοση του ΠΑΠΥΡΟΥ “ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ”, σε τρείς
εικονογραφημένους τόμους - έκδοσης του
1976, παραθέτω την μετάφραση του Ανδρέα Ι. Πουρνάρα για το πιο πάνω κείμενο:
Όσο για τις άλλες αιχμάλωτες ο
Αλέξανδρος βλέποντάς τες να ξεχωρίζουν στο μπόι και την ομορφιά έλεγε
αστειευόμενος ότι οι Περσίδες φέρνουν πονόματο. Αντιπαρέτασσε όμως στη δική
τους εμφάνιση την ομορφιά της δικής του εγκράτειας και σωφροσύνης, και τις
προσπερνούσε σαν να ήταν άψυχες εικόνες αγαλμάτων.
Για
τον πονόματο, λοιπόν, που κάποιες φορές, μου προκαλεί η Χ. ο λόγος. Και ο μεν
Αλέξανδρος προσπερνούσε, όπως παραδίδει ο Πλούταρχος, την ομορφιά των ευγενικής
καταγωγής Περσίδων καλλονών με την εγκράτεια και τη σωφροσύνη του εγώ δε,
θνητός κοινότατος, αυτήν της Χ. με τον τρόπο που ήδη, εδώ, ανέφερα.
Να
είναι Καλά η κοπέλα κι ας πονούν, που και που, τα ματάκια μου!
16/02/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου