1047. Οι Μεγάλοι Μύστες / Ισλάμ

Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο "Οι Μεγάλοι Μύστες" (του EDOUARD SCHURE,  εκδότης “ΤΟ ΒΗΜΑ”, ISBN: 978-960-503-708-6), και στη σελίδα 62 αγανάκτησα πια και αποφάσισα να το παρατήσω!

Ο/Η μεταφραστής/μεταγλωττίστρια, αφού με έπρηξαν με κάτι:

"εισέδυσαν μέσα", "να διεισδύσουμε μέσα", "προσέρχονταν μόνοι τους", "θα εισέλθουμε μέσα", "διείσδυε μες" και "να εισχωρήσει μέσα"

και ομορφιές όπως:

“Οι πνευματικοί οδηγοί της εποχής μας είναι άπιστοι ή σκεπτικιστές, τελείως ειλικρινείς και έντιμοι” (και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε),

“. . . οι παραδόσεις ανέρχονται σε έναν πολιτισμό πολύ προγενέστερο. . .”,  

“Από την άλλη (ο λευκός άνθρωπος), με το να δαμάσει το άλογο είχε κατακτήσει τη γη κι είχε υποτάξει τα άλλα ζώα, είχε γίνει ο βασιλιάς του διαστήματος.” (Σιγά να μην πήγε και στο Φεγγάρι!)

και άλλα τέτοια ποιητικά και παρόμοια ήρθαν, στη σελίδα 62 όπως είπαμε, και με τελείωσαν με το εκπληκτικό:

Η υιική υπακοή, το στρατιωτικό θάρρος, μαζί με ένα αίσθημα μεγαλόψυχης προστασίας εναντίον όλων – ιδού το ιδανικό του ανθρώπου.

Εντάξει, ο συγγραφέας είναι το άλλοθι του μεταφραστή και αυτός της μεταγλωττίστριας (για να κλείσει ο κύκλος)  αλλά τούτοι δω το παρακάνανε (και το πώς προστατεύεις μεγαλόψυχα όντας εναντίον αυτοί το γνωρίζουν)!  Κρίμα! Γιατί το βιβλίο έμοιαζε ενδιαφέρον αλλά, ατυχώς ίσως, στην ηλικία που έφτασα αδυνατώ πλέον να ανέχομαι τέτοιες Ελληνικούρες.

Επειδή τα Γαλλικά μου είναι ανύπαρκτα αναζήτησα στο διαδίκτυο το συγκεκριμένο κείμενο στα Αγγλικά. Το βρήκα, εδώ (σε μορφή PDF), και να πώς μεταφράζει, από τα Γαλλικά στα Αγγλικά, η κα. Gloria Rasberry την επίμαχη φράση:

Filial obedience, military valor, with a sense of unselfish protection for all, is man's ideal.

Μια χαρά πρόταση (μεταφράζω, πρόχειρα, για τους μη Αγγλομαθείς: Υιική υπακοή, στρατιωτική ανδρεία, με μία αίσθηση ανιδιοτελούς προστασίας για όλους, είναι το ιδανικό του άντρα) η οποία βγάζει νόημα. Οι δικοί μας, προφανώς, έχουν ξεφύγει!

Μιας και το ξεκίνησα είπα να αναζητήσω και το ωραίο με το “βασιλιά του Διαστήματος”. Ιδού:

In taming the horse, man had conquered the land and subjugated the other animals; he had become the king of space.

Μόνο που “space”, πέρα από διάστημα, σημαίνει και “έκταση”,  “τόπος” ή και  “χώρος”. Το να αποδοθεί σαν “διάστημα”, με την έννοια που έχει στις μέρες μας η λέξη, αποτελεί ατυχέστατη επιλογή.

Για την ιστορία, λοιπόν, μεταφραστής του έργου στα Ελληνικά, για την έκδοση του Βήματος, είναι ο κ. Κ. Δ. Κτίστης, την απόδοση (μεταγλώττιση) στη δημοτική την έχει κάνει η κα. Βασιλική Κουκουλιώτη και την επιμέλεια του κειμένου (δεν θέλω “ου”!) η κα. Αποστολία Δημητρά.

Συμπέρασμα; Αν δεν δω το αρχικό κείμενο της μετάφρασης δεν μπορώ να γνωρίζω ποιος και πόσο είναι ανελλήνιστος. Πιθανότατα κάπου αστόχησε ο κ. Δ. κάπου έβαλε το χεράκι της η κα. Βασιλική ήρθε το πράγμα και έδεσε (και το βιβλίο θάφτηκε)! Το μόνο σίγουρο, λοιπόν, η “επιμέλεια” της κα. Αποστολίας – βοήθειά μας! (και συγγνώμη για την οικειότητα αλλά μου προέκυψε!).

Από την άλλη διάβασα, από την ίδια σειρά βιβλίων που την εποχή αυτή δίνει η εφημερίδα “Το Βήμα”, το “Ισλάμ”, του + Αναστασίου (Γιαννουλάτου). Αρχιεπισκόπου Τιράνων και Πάσης Αλβανίας) και τα Ελληνικά του ήταν εξαιρετικά και το καταευχαριστήθηκα! Χαιρόσουν να διαβάζεις και να μαθαίνεις. Και μάλιστα είναι και αυτό μεταγλωττισμένο, από την καθαρεύουσα στην δημοτική, από τον θεολόγο κ. Νίκο Αγνάντο η σχετική εργασία του οποίου είναι εξαιρετική. Προφανώς το “άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας” έχει, στην περίπτωση Μυστών / Ισλάμ (για συντομία), πλήρη ισχύ.

Για όσους πάντως ακόμα ενδιαφέρονται για το βιβλίο του Edouard Schure θα τους πρότεινα να ρίξουν μία ματιά και σε κάποια διαφορετική έκδοσή του (από μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο διαπίστωσα ότι κυκλοφορεί και σε άλλες μεταφράσεις) μπας και φανούν λίγο πιο τυχεροί. Αν πάλι, ατοπήματα, όπως αυτά που περιέγραψα, δεν τους αγγίζουν και δεν τους απασχολούν ας μείνουν στην έκδοση του Βήματος, και σε παρόμοιες που κυκλοφορούν. . .

Ένα κλικ μακριά η Ελεωνόρα Ζουγανέλη τραγουδά “Το Τελευταίο Σου Το Γεια” σε μουσική και στίχους του Μίνου Μάτσα:

10/02/2016