Συνεχίζω με ένα ακόμα σκαναρισμένο χειρόγραφο από το περιεχόμενο του μαύρου ντοσιέ. Αυτή τη φορά πρόκειται για μια έγγραφή της 17ης Μαΐου 1977 που πραγματοποιήθηκε στην βιβλιοθήκη του Ε.Μ.Π. στις εγκαταστάσεις του, τότε, της Πατησίων. Ένα “τραγούδι”, αν μου επιτρέπετε να το χαρακτηρίσω έτσι, και ένα “ποίημα”, με τη σημασία του τότε και τώρα:
Αδιαντρόπως
Σε κοιτώ
Και δεν ρωτώ
Μόνο Ζητώ
Το στόμα σου
Τα στήθη σου
Κυρά
Το παραμύθι σου
Παράκληση να μου συγχωρηθεί το ατόπημα του “κυττώ” που, ειλικρινά, ακόμα και τώρα, απορώ πώς προέκυψε.
Συμπλήρωμα των πιο πάνω το:
Κουράζονται οι Θεοί μας
Και ΞΕΧΝΟΥΝ
που παραμένει δραματικά επίκαιρο.
Ένα κλικ μακριά η Αρλέτα τραγουδά “Το Λέει και Το Τραγούδι” σε μουσική Γιάννη Σπανού και στίχους Λιλής Ιακωβίδη από την “Τρίτη Ανθολογία” που αυτή τη στιγμή ακούω.
15/12/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου