0891. Κάθε Μέρα Σαν Τη Χθεσινή

Κάθε μέρα σαν τη χθεσινή, λοιπόν, ισχύει, για εμένα, αυτό και μάλιστα μερικές φορές συνδυάζεται και με το:

 ΝΤΡΙΝ

Απόψε ζω για ένα ντρίν

Για μία καλησπέρα

Μικρές φωνούλες σιγανές

Στις άκρες τω συρμάτω

 
                                    11.11.75

Δε βαριέστε, χαμένος κόπος! Μοιάζει όλα, τα παλιά τουλάχιστον, να έχουν πάρει το οριστικό τους σχήμα. Ότι ήταν να φυτρώσει, φύτρωσε. Ότι ήταν να γίνει, έγινε. Ποιος ο λόγος, λοιπόν, να κάθεται κανείς να προσπαθεί να μετρήσει των αστεριών το πλήθος και να προσμένει ένα ντριν για να προχωρήσει; Αποδοχή της τάξης των πραγμάτων. Αυτό μοιάζει να είναι το συμπέρασμα. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθεί κανείς και όσο λιγότερα επενδύσει στην ελπίδα τόσο περισσότερες πιθανότητες θα έχει και να μην απογοητευτεί και να πάει παρακάτω. Και αν ο εαυτός μας και ο χαρακτήρας μας μάς ζορίζει και μας παγιδεύει μερικές φορές δεν είναι απαραίτητο να περνάει πάντοτε το δικό του. Ας του πούμε και κανένα όχι, ας του βάλουμε όρια και, κυρίως, ας του δείξουμε που βρίσκεται το λάθος. Έχει ο καθένας την πορεία του και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα τα καταφέρουμε να παραλληλίσουμε τη δική μας με αυτήν του ατόμου που μας ενδιαφέρει ή και μας καίει. Δεν λέω να μην προσπαθήσουμε. Λέω να μην το παρακάνουμε και να έχουμε τη νηφαλιότητα να διαβάζουμε τα αδιάψευστα σημάδια. Οι ερμηνείες μέσα από τη θολούρα της επιθυμίας ή της βεβαιότητας της μόνης λύσης ποτέ δεν βοήθησαν κανένα. Αν δείχναμε τη μισή γενναιότητα στη διαδικασία της απόσυρσης, από όση δείχνουμε στη διαδικασία της προσέγγισης, όλα θα ήταν καλύτερα, τουλάχιστον για τους ίδιους εμάς. Και δεν είναι πάντοτε απαραίτητο να δηλώνουμε και να υπογράφουμε αυτό που επιθυμούμε. Το να καταλάβει ο απέναντι, από κάποιο σημείο και πέρα, δεν είναι απαίτηση είναι προαπαιτούμενο. Μεγάλα παιδιά δεν ταιριάζει να πίσω από το δάχτυλο μας κρυβόμαστε. Να φοράμε, όταν αντιληφθούμε ότι το πράγμα δεν πάει άλλο, το καπελάκι μας, στραβά, κατά προτίμηση, και να αλλάζουμε πορεία. Αυτό πρέπει και μας πρέπει. Έτσι έχουν, θαρρώ, τα πράγματα κι αν, πάλι, δεν έχουν: δικαίωμά μου!

Ένα κλικ μακριά η Joan Jett τραγουδά “I Hate Myself For Loving You”. Τραγούδι που ματαίως ψάχνω σε Μοναστηράκια και Public και δισκοπωλεία διάφορα. . .

07/12/13