Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

0785. Σαν Μια Αντίστασης Μορφή



ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ

Σε γνώρισα ναυαγός σε μια μεγάλη πόλη
που οι άνθρωποι περνούν και χάνονται
με μια βουή ωκεανού.
Κι ήταν σα θαύμα το πώς βγήκαν
καινούργια λόγια απ’ το στεγνό μου στόμα.
Τ’ απόθεσα χωρίς καμιάν εγγύηση, παράλογα
σ’ ένα μπουκάλι και το ‘ριξα στην άσφαλτο.
Ήξερα πως δεν είχα τίποτα να περιμένω
μα δε βρισκόμουν πια στην πρώτη νιότη μου
κι η σύνεση γινόταν μια πολυτέλεια δυσβάσταχτη.

                                     Παρίσι, Νοέμβριος 1962

Ποίημα του Τίτου Πατρίκιου από την αγαπημένη συλλογή του “Θάλασσα Επαγγελίας” [Εκδόσεις Θεμέλιο, Δεύτερη Έκδοση, 1985].

Να είσαστε όλοι Καλά. Να αντέχετε και να, παντοιοτρόπως, αντιστεκόσαστε. Και να θυμόσαστε: Και αυτό θα περάσει!




27/09/2011

3 σχόλια:

  1. Ποιήμα υπέροχο, όσο γιά το τραγούδι από τα πολύ αγαπημένα. Μου έφτιαξε τη διάθεση που τ' άκουσα! Χαίρε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μας ξεπέρασαν όλα φίλε μου
    και η σύνεση όντως πολυτέλεια δυσβάσταχτη

    καληνύχτα
    (η πολιορκία της Λισαβόνας μ'αρέσει πολύ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να είσαστε Καλά κορίτσια :)
    Καλή Εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή