Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

0567. Μια Μέρα Μετά


Και τα Χριστούγεννα, όπως ένα σωρό πράγματα στη ζωή, μια ιδέα είναι. Ήρθαν, πέρασαν. Έμεινε ένα τετραήμερο αργίας, ένα οικογενειακό Χριστουγεννιάτικο γεύμα, κάποιες στιγμές χαλάρωσης. Το είχα μελετήσει αλλά δε μου προκύπτει. Είχα σκεφτεί, δηλαδή, ότι το να ξυπνάω να φτιάχνω τον διπλό Ελληνικό μου και να στήνομαι μπροστά στον Η/Υ δεν είναι και το καλύτερο.

Αυτό που σκεφτόμουν, τουλάχιστον τις μέρες αυτές να αλλάξω, ήταν το “και να στήνομαι μπροστά στον Η/Υ”. Θα προτιμούσα να καθόμουνα στο σαλόνι και να χαλάρωνα με ένα βιβλίο στο χέρι. Μάλιστα προμηθεύτηκα και τα κατάλληλα βιβλία: Φίοντορ Ντοστογιέφσκι “Νουβέλες Και Διηγήματα”, εκδόσεις Ροές, σε τόμους δύο. Χθες και σήμερα δεν τα κατάφερα. Νίκησε η συνήθεια. Καφές – Γραφείο – Η/Υ αντί του Καφές – Σαλόνι – Βιβλίο.

Βιβλίο, βεβαίως, διαβάζω αλλά, αντί του Ντοστογιέφσκι, Σαραμάγκου. “Ο Άνθρωπος Αντίγραφο”. Το όγδοο βιβλίο του συγγραφέα στη βιβλιοθήκη μου και το έβδομο που διαβάζω. Μένει να διαβάσω και το πρώτο που απόκτησα: “Η Χρονιά Που Πέθανε Ο Ρικάρντο Ρέις”. Μου το χάρισαν, ξεκίνησα να το διαβάζω. “Βαρύ”, αλλά μου άρεσε κι ας έμεινε η ανάγνωση στη μέση.

Εντωμεταξύ εξακολουθώ να “κατεβάζω” άλμπουμ του Paul Mauriat και άλλων ενορχηστρωτών σαν τρελός [και αυτή είναι η λέξη]. Δεν είναι λύση τα mp3, αποτελούν, όμως, τον προθάλαμο της ευτυχίας. Μια καλή ευκαιρία να επιλέξει κανείς και να αποκτήσει τα “αυθεντικά” άλμπουμ, αν βεβαίως τα βρει.

Και μια και το έφερε η κουβέντα να γράψω ότι, τελικώς, Ron Goodwin έχω! Γι’ αυτό καταχωρίζω άλμπουμ, και τραγούδια, σε μια βάση MS Acces, μπας και βρω άκρη. Έχω, λοιπόν, δυο άλμπουμ του Ron σε ένα CD. Πρόκειται για τα “Music For An Arabian Music” και “Holiday In Beirut” που απέκτησα την 14 Δεκεμβρίου 2005 αγοράζοντας το από το Metropolis στην Αθήνα με κόστος 6,40 ευρώ. Προφανώς μου κίνησε το ενδιαφέρον και το αγόρασα κι ας για τον Ron τότε μην είχα ιδέα.

Θα κλείσω με μια παρατήρηση που αφορά το παρόν ημερολόγιο. Η προηγούμενη και η σημερινή εγγραφή, λοιπόν, θα μπορούσαν κάλλιστα να φιλοξενηθούν στο χειρόγραφο ημερολόγιο μου. Τώρα αν αυτό είναι καλό ή κακό θα δείξει! Μέχρι τότε: Να προσέχετε τον εαυτό σας, να αγαπάτε τους αξιαγάπητους και να χαμογελάτε μέσα από την καρδιά σας!



Melancholy Man” – The Moody Blues. Αφτό.


26/12/2008

6 σχόλια:

  1. Ηταν τα πιό αδιάφορα Χριστούγεννα ever. Ούτε καν μαύρα, ΑΔΙΑΦΟΡΑ εντελώς. Γουρουνιάσαμε ως είθισται, εκπληκτική κουζίνα η μαμά όπως πάντα, παραδόξως δεν πλακωθήκαμε καθόλου ως οικογένεια να τηρήσουμε την παράδοση. Εξάλλου ποιός τολμάει πλέον να τα βάλει μαζί μου; :PPPP
    Χρόνια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. όλα είναι μια ιδέα αλλά την ιδέα των φετινών Χριστουγέννων ακόμα δεν την βρήκα.
    Βλέπουμε, άλλωστε κοντός ψαλμός αλληλούια το ίδιο παιχνίδι θα παιχτεί πάλι την πρωτοχρονιά...
    Όπως και να έχει χρόνια πολλά (αυτό μάλλον καλό ακούγεται αν η ποσότητα μετρά...) ή ίσως καλύτερα καλά να περνάτε ό,τι, με όποιους και όπου το περνάτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Tο τραγουδι ειναι υπεροχο ..
    και το μπλοκ σας ενας ολοκληρος κοσμος ...
    σας αφηνω απο καρδιας τις καλυτερες ευχες μου για
    Χρονια Πολλα..
    ευχομαι να ειστε απο αυτους που ακομα πιστευουν στο νοημα των εορτων
    -μεσα τους..
    γιατι εξω τιποτα δεν θυμιζει τις μερες που γιορταζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κι υστερα, εμεις.. οι μη... αν στερηθουμε το δικαιωμα μας απαξ να αγαπηθουμε, πως, κατοπιν θα ενδημησουμε στην χωρα σας ως αξαγαπητοι;...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εις άλλα λοιπόν, πιο ωραία και ενδιαφέροντα, πιο ουσιαστικά Χριστούγεννα!

    Η μουσική επιλογή, εξαιρετική, όπως πάντα δηλαδή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ellinida:

    Γιατί έχω την αίσθηση ότι όσο μεγαλώνουμε τόσο περισσότερο μας συμβαίνει; Να είσαι Καλά!

    ViSta:

    Ευχαριστώ πολύ, εύχομαι κι εσείς να περάσατε Καλά (και να εξακολουθείτε :)

    Talisker:

    Ευχαριστώ πολύ. Δυστυχώς, είμαι ένας από αυτούς που δυσκολεύονται να βρουν το νόημα των εορτών έτσι που το φόρτωσαν με κατανάλωση και λαμπάκια. . .

    Orelia:

    Πονηρό το ερώτημα αλλά αστήρικτο. Μου για εντελώς αξιαγάπητη μοιάζετε!

    Katerina ante portas:

    Ευχαριστώ πολύ. Ας ελπίσουμε σε λιγότερα λαμπάκια και περισσότερη κατανόηση και αγάπη για τα μελλούμενα. . .

    Κορίτσια Καλημέρα και Χρόνια Πολλά και Ζουμερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή