Η εγγραφή περί της Διανυσματικής Φύσης Των Συναισθημάτων του Αλοΐσιου με οδήγησε σε σκέψεις. Με έκανε να ανακαλέσω στο νου πράγματα και καταστάσεις. Να αισθανθώ απ’ αρχής. Τελικά ίσως και να έχει δίκιο ο Αλοΐσιους. Μια συνισταμένη διανυσμάτων μοιάζει να είναι τα συναισθήματά μας. Δεν είναι μόνο το μέτρο που μετράει, είναι και η διεύθυνση και η φορά. Γνωρίσματα που κάνουν κάποιες φορές τα συναισθήματα μας να μοιάζουν με μαγνητικές βελόνες. Θέλω να πω να δείχνουν σταθερά προς μια κατεύθυνση. Τη μόνη και μία κατεύθυνση που τυραννάει την καρδιά και τη σκέψη μας. Και πώς αλλιώς;
Αλλά και τα συναισθήματα σκέψεις είναι. Με λόγια χτίζονται, βιώνονται, αποτυπώνονται. Αισθανόμαστε με όση λεπτότητα και ένταση μπορούμε να περιγράψουμε αυτά που αισθανόμαστε. Αισθήματα και συναισθήματα ζουν και ανασαίνουν μέσω και μέσα στη σκέψη. Εκεί πυργώνουν, εκεί καταρρέουν. Παλεύουν να αποκτήσουν μορφή και δοκιμάζονται. Η σκέψη, η διανόηση, αν θέλετε, είναι το πεδίο τους.
Αν υπάρχει βαρυτικό, ηλεκτρικό, μαγνητικό, ηλεκτρομαγνητικό, και όποιο άλλο, πεδίο γιατί να μην υπάρχει και νοητικό / διανοητικό πεδίο; Ένας χώρος, δηλαδή, με συγκεκριμένες ιδιότητες και χαρακτηριστικά, όπου η βασική οντότητα είναι η νόηση, η σκέψη. Ένας χώρος όπου η σκέψη “αναγνωρίζει” τη σκέψη και αλληλεπιδρούν.
Ένα πεδίο όπου αναπτύσσονται σκέψεις-δυνάμεις έλξης/άπωσης, αγάπης/μίσους, ενδιαφέροντος/αδιαφορίας. Ένα πεδίο όπου η επικοινωνία είναι άμεση και καταλυτική. Όπου η σκέψη και η ένταση των αισθημάτων/συναισθημάτων που αντιπροσωπεύει δικαιώνονται και κυριαρχούν. Όπου τα λόγια έχουν ακουστεί προτού να ειπωθούν. Όπου προσποίηση, παραποίηση, υπεκφυγή, υποκρισία και ψεύδος απουσιάζουν. Ένα πεδίο όπου η επιθυμία και τα θέλω μας έχουν υπόσταση, κοινοποιούνται στον άμεσα ενδιαφερόμενο και η ανταπόκριση είναι άμεση και σαφής.
Δε γνωρίζω αν κάπου, ή για κάποιους, υπάρχει ένα τέτοιο πεδίο. Το πιθανότερο είναι να μην υπάρχει και να αναμένεται. Αλλά· ποιος είναι αυτός που δεν έχει ποθήσει, έστω και για μια φορά στη ζωή του, να μάθει με την μία αυτός που ανέλπιδα αγαπά το πόσες και ποιες σκέψεις του αφιερώνει;
Αν υπάρχει βαρυτικό, ηλεκτρικό, μαγνητικό, ηλεκτρομαγνητικό, και όποιο άλλο, πεδίο γιατί να μην υπάρχει και νοητικό / διανοητικό πεδίο; Ένας χώρος, δηλαδή, με συγκεκριμένες ιδιότητες και χαρακτηριστικά, όπου η βασική οντότητα είναι η νόηση, η σκέψη. Ένας χώρος όπου η σκέψη “αναγνωρίζει” τη σκέψη και αλληλεπιδρούν.
Ένα πεδίο όπου αναπτύσσονται σκέψεις-δυνάμεις έλξης/άπωσης, αγάπης/μίσους, ενδιαφέροντος/αδιαφορίας. Ένα πεδίο όπου η επικοινωνία είναι άμεση και καταλυτική. Όπου η σκέψη και η ένταση των αισθημάτων/συναισθημάτων που αντιπροσωπεύει δικαιώνονται και κυριαρχούν. Όπου τα λόγια έχουν ακουστεί προτού να ειπωθούν. Όπου προσποίηση, παραποίηση, υπεκφυγή, υποκρισία και ψεύδος απουσιάζουν. Ένα πεδίο όπου η επιθυμία και τα θέλω μας έχουν υπόσταση, κοινοποιούνται στον άμεσα ενδιαφερόμενο και η ανταπόκριση είναι άμεση και σαφής.
Δε γνωρίζω αν κάπου, ή για κάποιους, υπάρχει ένα τέτοιο πεδίο. Το πιθανότερο είναι να μην υπάρχει και να αναμένεται. Αλλά· ποιος είναι αυτός που δεν έχει ποθήσει, έστω και για μια φορά στη ζωή του, να μάθει με την μία αυτός που ανέλπιδα αγαπά το πόσες και ποιες σκέψεις του αφιερώνει;
Ahu Saglam, “Gulumcan”. Αφτό!
05/11/2008
Το διανοητικό πεδίο σίγουρα υπάρχει, ακόμα και αν δεν είναι γνωστό ή χειροπιαστό για όλους μας...τώρα αν εκεί είναι πιθανό αυτό που δεν καταφέρνουμε στα άλλα πεδία (το να καταλαβαινόμαστε δηλαδή) δε το πιστεύω...μακάρι θα έλεγα σε θέματα αγάπης, καλύτερα όχι θα έλεγα για άλλες τυπικές ή και επαγγελματικές σχέσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα :)
Πανέμορφη όπως πάντα η μουσική, επαναλαμβάνομαι; Συγνώμη επαναλαμβάνομαι, αλλά έτσι είναι...
Το να πιστεύουμε ότι υπάρχει είναι μια παρηγοριά το να διαπιστώσουμε ότι [και] λειτουργεί θα ήταν λύτρωση. Χαίρομαο που σου αρέσουν οι μουσικές επιλογές μου. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό, Χαρούμενο Απόγευμα!