Οι Σελίδες 15 και 16 [ΝΚ]

Πόσο όμορφη η υπομονή σαν την κατέχεις! . . .
25/11/1978

Και σαν η ψυχή σου είναι ανήσυχη και το πνεύμα σου ζορισμένο όσο μπορείς καλύτερα βολέψου στο κάθισμά σου και απόλαυσε.
Αυτό σε συμβουλεύω.
01/01/1979

. . . Ο έρωτας πρέπει και μπορεί, να είναι μια φλόγα. Ο έρωτας ένα ζεστό ρευστό από την κορυφή ως τα νύχια. . .
02/02/1979

. . . Σπάστα όλα. Μείνε μονάχα ο εαυτός σου και πέταξε. . .
21/03/1979

Ας μην κλαίμε για συμφορές που ακόμα δεν συντελέστηκαν.
22/03/1979
 
Το σκέφτηκα και αυτό. Ίσως εκείνο που μας λείπει να είναι η ηρεμία, η σύνεση, η υπομονή και η φρόνηση. Δηλαδή αρκετά πράγματα. . .
15/04/1979

Πόσο η ψυχή μου είναι βαριά! Πόσο η ψυχή μου είναι βαριά!
Πια δεν έχω διάθεση για τίποτα.
16/04/1979

. . . Που να ΄βρεις πια
Φίλους και άνθρωπους
Και λόγο και πράξη
25/10/1979

Δεν έχω φίλους, δεν έχω γυναίκα και συχνότατα δεν έχω τι να πράξω. Με λίγα λόγια είμαι σχεδόν ελεύθερος. Και το πληρώνω. . .
27/10/1979

Ζορίσου καρδιά μου και γράψε και τρέμε χέρι μου. Πάλι όλα μοιάζει να λυώσαν. Να γίνηκαν σκιές και ανώφελες σκέψεις. Μέσα στα στήθια μου ένας άνθρωπος προσπαθεί να ανασάνει. Όχι για να ζήσει μα μονάχα για να ανασάνει. Χίμηξε , ακριβώς αυτή τη στιγμή, το φως από το παραθύρι μου και μου ΄καμε άχρηστο τον ηλεκτρικό γλόμπο. Μα δεν θα σηκωθώ να τον εσβήσω. . .
06/11/1979

Μέσα στις κλειδώσεις της συνήθειας
Της μικρόνοιας και του φόβου
Καθημερινά
Στραγγαλίζουμε το θαύμα
10/11/1979

. . . Ζω και πάλι βυθισμένος μέσα στον εαυτό μου, μέσα στις σκέψεις μου. Αγγίζω το μυαλό μου και πονάω. Αγγίζω το μυαλό μου και ηδονίζομαι. Θεέ μου! Πόσο θα το ΄θελα να ξεφύγω απ’ όλη αυτή τη μιζέρια που με κλείνει.
24/12/1979