Σάββατο 3 Ιουνίου 2006

Οι Σελίδες 5, 6, 7 και 1 Τωρινό [ΝΚ]

Θέλω να πω ότι, δεν μπορείς να γνωρίζεις με πόση και ποια δύναμη ο άλλος προσπαθεί να σε προσεγγίσει. Και έτσι είναι καλύτερα να είσαι δεκτικός μέσα στην επιφυλακτικότητα σου. . .
07/02/1976

. . . Τις μέρες αυτές του διαβάσματος για το ΕΜΠ ένα αίσθημα οδύνης [αδύνατο όλα να τα βαφτίζω “πίκρα”] σαν ξεστρατίζω από τα προγράμματα μελέτης. Πόνος οξύς όταν ο χρόνος σπαταλιέται άσκοπα για να με φέρει στην ώρα των εξετάσεων να αναρωτηθώ:
- Και στ’ αληθινά τώρα τι ζητά εδώ;
11/02/1976

. . . Μήνες τώρα έχω την έντονη προδιάθεση, την νεφελώδη παρόρμηση, να φύγω. Κύρια, να αλλάξω. Να αλλάξω τα πάντα. Διεύθυνση κατοικίας, ρούχα, φίλους, τα πάντα! Τόσο έντονη μια διάθεση. . .
24/02/1976

Οι φιλίες μας είναι κατουρημένες. Η ζωή μας, μέρα με την μέρα, λιγοστεύει. Φοβάμαι ότι είμαι ασυγχώρητα πολύπλοκος. . .
02/03/1976

. . . Διεκδικώ μιαν αλλαγή στον τρόπο της ζωής μου. Την διεκδικώ από εμένα αυτόν. . .
. . . Δεν είναι μόνο ότι ζητώ και δεν βρίσκω είναι και ότι προσφέρω και δεν δέχονται. Πως μας κατάντησαν, μωρέ, έτσι τα όνειρα μας; Μας τα κουβαλάνε από αίθουσα σε αίθουσα, τα στριμώχνουν και τα τσαλαπατάνε. Τους επιβάλουν ασφυκτικούς χρονικούς περιορισμούς. Τα αναγκάζουν να περάσουν από κακοτυπωμένες φυλλάδες. Τα υποχρεώνουν να ζήσουν και να επιβιώσουν σε χώρους μικρούς βιβλιοθηκών με πλήθος συναδέλφων που φωνασκούν και χαριεντίζονται. Πως μας κατάντησαν, μωρέ, έτσι τα όνειρά μας. . .
11/03/1976

Λίγες μέρες πριν φοβήθηκα. Κυριολεκτικά. Ήταν ένα πρόγραμμα στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ένα σφίξιμο στο στομάχι. Πρόγευση μιας καταστροφής που κάποτε μπορεί να πραγματωθεί. Σαν κάτι που είναι δυνατόν να σπάσει. . .
21/03/1976

Αν ότι μας έκανε να πονέσουμε είναι ό τι αγαπήσαμε αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έπρεπε να αγαπήσουμε. Όποτε προτίμησα την σιωπή από τον λόγο το έκαμα από σεβασμό για τον δεύτερο.
02/04/1976

Κάτω από τον Απριλιάτικο ήλιο της Αττικής δεν μπορεί κανείς να κρατήσει τις θέσεις του. Όπως και να το κάνουμε η ζωή είναι πέρα από τον τρόπο της άρνησης της Φ. και την δική μου θέση. Η ζωή είναι άλλο πράγμα. . .
06/04/1976

Μητέρα Σιωπή Ευλόγησε.
18/06/1976

Ντε κοπρόσκυλο να πληρώσεις τα σφάλματά σου. . .
[Διαγωνισμοί στο ΕΜΠ. . .]
21/06/1976

Και … το τωρινό [στη Χνου]
Τι κουτό που είναι να προσπαθεί κανείς να ξεδιπλώσει αρετές που δεν έχει και να θάβει αρετές που έχει!

02/06/2006



12 σχόλια:

  1. Συμφωνώ κι'επαυξάνω . :) Ησουν σοφός νέος !
    Καλημέρα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Οι φιλίες μας είναι κατουρημένες".
    Τυχερέ! Υπάρχουν και χειρότερα.
    Αλλά παρόλα αυτά....
    Καλό διήμερο :Ο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εμένα πάλι μου έμεινε αυτό το
    ...Η ζωή είναι άλλο πράγμα...

    Συμφωνώ και αν και ξέρω ότι ποτέ δεν θα την "πιάσω" την πραγματική της υφή, δεν θα ήθελα να σταματήσω να την "ψάχνω".
    Την καλημέρα μου και ευχές για ένα καλό σαββατοκύριακο:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. " Πως μας κατάντησαν, μωρέ, έτσι τα όνειρά μας. .."
    Αυτό αναρωτιέμαι τόσα χρόνια -μετά- κι εγώ! Καλό σας απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ..Ποταμός χαμένων ονείρων...

    Ωραια ζωγραφια,συμβολικη;;...

    γυναικες...

    τα χαμενα ονειρα;;..

    Το ημερολογιο,παντως
    δεν χαθηκε...

    συντομο και
    καταιγιστικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημερα Αειποτε,

    εξαιρετικος! Επιβεβαιωνεις τον χαρακτηρισμο που σου εχω δωσει ("πολλα νοηματα με λιγες λεξεις") για μια ακομη φορα.

    Θαυμαζω την δυνατοτητα εκφρασης και μοιραζομαι τις εμπειριες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. λιτά και πλήρη νοημάτων.

    "Τι κουτό που είναι να προσπαθεί κανείς να ξεδιπλώσει αρετές που δεν έχει και να θάβει αρετές που έχει!"

    Τι κουτό αλήθεια...

    τις καλημέρες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ellinida: Κομμάτι παραώριμος ήμουνα αλλά τέλος πάντων . . .

    simon says: Βεβαίως! Το χειρότερο παραμονεύει. . .

    vista: Αμ' είναι η άτιμη! Δεν είναι;

    renata: Και εξακολουθούν . . .

    εργοτελίνα: Είναι ευτύχημα να μπορείς να ανανεώνεις τα όνειρά σου και κυρίως τα βυθισμένα. . .

    oldskipper: Για μία ακόμα φορά, ευχαριστώ!

    χνούδι: Περίεργο το πως η σκέψη μου αυτή αμέσως συνδέθηκε με το πρόσωπό σας. . .

    Ευχές για ένα γλυκό απόγευμα σε όλες/όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. :) Nαι. Περίεργο. Καθότι στα σίγουρα, δεν ξεδιπλώνω αρετές που δεν έχω. ή το κάνω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δυστυχώς δεν γνωρίζω. Δεν ήταν καν διαισθητική η σύνδεση. Δεν σας γνωρίζω. Απλώς αναδυθήκατε μαζί. Εσείς και η σκέψη. . .
    Αν πάντως, τελικά, συμβαίνει, και για όποιον συμβαίνει, είναι κρίμα. . .

    Καλό μεσημεράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. δεν συμβαίνει φυσικά. Το πρώτο, στα σίγουρα δεν συμβαίνει :)

    Ρώτησα γιατί σαν να εννούσες ότι συμβαίνει.

    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χαίρομαι που δεν συμβαίνει!
    Σου εύχομαι μια ξεχωριστή μέρα
    και ανταποδίδω.

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή