5.174 ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ
Εὕδεις, Ζηνοφίλα, τρυφερὸν θάλος· εἴθ’ ἐπὶ σοὶ νῦν
ἄπτερος εἰσῄειν Ὕπνος ἐπὶ βλεφάροις,
ὡς ἐπὶ σοὶ μηδ’ οὗτος, ὁ καὶ Διὸς ὄμματα θέλγων,
φοιτήσαι, κάτεχον δ’ αὐτὸς ἐγώ σε μόνος.
Κατά τα γνωστά: Παλατινή Ανθολογία. Πέμπτο βιβλίο (Ερωτικά Επιγράμματα). Επίγραμμα με αύξοντα αριθμό εκατόν εβδομήντα τέσσερα (174).
Επιγραμματοποιός ο Μελέαγρος.
Η μετάφραση του επιγράμματος, που ακολουθεί, είναι της
ταπεινότητάς μου. Προσπάθησα να κρατηθώ σιμά στο αρχικό κείμενο. Ζήτησα την
πιστότητα στην μετάφραση μιας και την ομορφιά μπορούμε, οι τυχεροί εμείς
Έλληνες, να την απολαύσουμε στο αρχαίο κείμενο.
Κοιμάσαι,
Ζηνοφίλα, τρυφερό κλωνάρι· μακάρι τώρα
άπτερος
Ύπνος να μπω πάνω στα βλέφαρά σου,
ώστε
εσένα ούτε αυτός, που ακόμα και του Δία
θέλγει τα μάτια,
να σ’ επισκεφθεί, και μόνο εγώ να σε κατέχω.
Το κύριο όνομα «Ζηνοφίλα», ως εταίρα ή κιθαρωδός,
εμφανίζεται σε δώδεκα (12) διαφορετικά επιγράμματα του πέμπτου βιβλίου.
Να είσαστε Καλά!
Ένα κλικ μακριά ο Σταμάτης Κόκοτας στη σύνθεση των Γιάννη Σπανού, Λευτέρη Παπαδόπουλου «Ο Τρελός» [1970]:
15/07/2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου