Τετάρτη 17 Ιουνίου 2020

1290. Time (International) Magazine


Στην προηγούμενη εγγραφή αναφέρθηκα στα εκατόν δέκα (110) βιβλία του Louis L’Amour που έχω στην κατοχή μου. Μάλιστα, ανάρτησα και μία φωτογραφία των βιβλίων αυτών για την οποία χρειάστηκε να ανοίξω τα τέσσερα συρτάρια της βιβλιοθήκης του χολ και να τα ανασύρω.

Στο πρώτο συρτάρι, από τα αριστερά, είχα αποθηκεύσει, εκτός από βιβλία του Louis L’Amour, και κάποια παλιά τεύχη του περιοδικού Time (International). Σήμερα έφερα τα τεύχη αυτά στο γραφείο.  Τα ξεφύλλισα. Επτά (7) τεύχη από το 1991, είκοσι (20) τεύχη από το 1992 και τρία (3) από το 1998. Ανάμεσά τους και ένα τεύχος του Newsweek από το 1987 (5 Ιανουαρίου).

Αν με ρωτούσατε, πριν την «ανακάλυψη» των τευχών αυτών λόγω του Louis L’Amour, θα σας έλεγα ότι είχα εγγραφεί συνδρομητής στο περιοδικό Newsweek. H μνήμη, όμως, μπορεί να παίξει άσχημα παιχνίδια και το περιεχόμενο του συρταριού, της βιβλιοθήκης του χολ, άλλα αποκάλυψε. Σίγουρα, λοιπόν, ήμουν συνδρομητής στο εβδομαδιαίο περιοδικό Time (International) τα έτη 1991, 1992 και δεν θυμάμαι και ποια, ενδεχομένως, άλλα.

Ήταν η εποχή  που ζούσα και εργαζόμουν, ως νέος μηχανικός, στην επαρχία. Προφανώς η συνδρομή μου στο περιοδικό είχε το νόημα του να μην αποκοπώ. Να κρατήσω μια επαφή με τις διεθνείς εξελίξεις και τα όσα, γενικώς και κάποτε ειδικώς, συνέβαιναν στον πλανήτη γη. Τα τεύχη μάλιστα ερχόντουσαν στην υπηρεσιακή μου διεύθυνση. Αν τεθεί το ερώτημα του αν προσεκτικά τα διάβαζα θα απαντήσω με ειλικρίνεια ότι απλώς, από ότι θυμάμαι, τα ξεφύλλιζα και, προφανώς, διάβαζα κάποια άρθρα τους μόνο.



Πέρασε ο καιρός και, τον Σεπτέμβριο του 1993, μετατέθηκα στην Αθήνα. Δεν θυμάμαι πότε διέκοψα τη συνδρομή μου στο περιοδικό αλλά υποθέτω ότι αυτό συνέβη από το 1993 και μετά.   Στην Αθήνα, άγνωστο ποια χρονική στιγμή, και σε κάποιο Project Δήμητρα, τα περισσότερα τεύχη του περιοδικού πήγαν στην ανακύκλωση και κράτησα μόνο όσα και σήμερα έχω στην κατοχή μου. Όσο για τα τεύχη του 1998 αυτά αγοράστηκαν από περίπτερα της Γλυφάδας ή και της Αθήνας.

Αναζήτησα σχετικές πληροφορίες στο χειρόγραφο ημερολόγιό μου και το μόνο σχετικό που βρήκα ήταν στην εγγραφή που ακολουθεί:

30. 26/11/90 - [0835] - Τετράδιο 09, Σελίδα 016

Τελικά αγοράστηκε και το κασετόφωνο και μάλιστα από την Κοζάνη. Αγοράστηκε από το κατάστημα του “ΙΩΑΝΝΙΔΗ” προς 108.000 Δρχ. (φθηνότερη τιμή που είχα βρει στην Αθήνα, 109.000Δρχ.). Πρόκειται για ένα deck AIWA AD-F800 E τριών κεφαλών και μαύρου χρώματος. Η αγορά έγινε το πρωί της 22/11/90, ημέρα Τρίτη (εντάξει πήραμε και μία ώρα άδεια από την δουλειά!). Έτσι, μέχρι τώρα, δόθηκαν για το συγκρότημα (μας) 547.000 Δρχ.

      Ακόμη, την Δευτέρα, 19/11, ήρθε από το περιοδικό TIME το “Personal Directory”, ως το αποκαλούν, που αποτελεί το δώρο για την ετήσια συνδρομή μου (Δρχ. 7.800 μόνον). Καλό είναι (υπολογιστής 4 πράξεων, καταχώρηση 1910 χαρακτήρων, ρολόι-alarm και μετατροπή αγγλοσαξονικών μονάδων σε μετρικές). Αφτά μωρέ.

Το πιο πάνω, λοιπόν, “Personal Directory” διασώθηκε, αναζητήθηκε και βρέθηκε. Η εικόνα του αποτυπώνεται στην πρώτη φωτογραφία της παρούσας εγγραφής.

Ακολουθούν κάποιες φωτογραφίες εξώφυλλων από τα τριάντα (30) συνολικά περιοδικά Time καθώς και αυτή του μοναδικού Newsweek:









Να είσαστε Καλά.

Ένα κλικ μακριά οι Ολλανδοί Golden Earring στο Twilight Zone[1982]:



17/06/2020

4 σχόλια:

  1. Πολύ ωραία ανάρτηση, απορώ πως τα κρατάτε όλα τόσο αναλυτικά γραμμένα σε ημερολόγια τόσων ετών!Δύο λαθάκια θα επισημάνω, για να δείτε με πόση προσοχή σας διαβάζω! Στην τρίτη παράγραφο...εγγραφεί λέτε, μήπως εννοείτε είχα εγγραφεί;.Και αμέσως μετά την πρώτη φωτογραφία ....πέρασε ο καιρός, μάλλον λείπει ένα σίγμα.Μικρη η απώλεια.
    Να σας ρωτήσω και κάτι άσχετο 😀 από προηγούμενη ανάρτηση σας Ωραίο το έπιπλο τηλεόρασης, να μου στείλετε σε μήνυμα που το βρήκατε;Ευχαριστώ εκ των προτέρων.Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για την προσεκτική ανάγνωση ("εις εμοί μύριοι, εάν άριστος η" - Ηράκλειτος) και για τα σημεία που επισημαίνεις. Ως συνήθως είχες δίκιο. Τα διόρθωσα και ευχαριστώ πολύ και πάλι.

      Το έπιπλο της τηλεόρασης το βρίσκω κι εγώ ωραίο αλλά, δυστυχώς, είναι και αρχαίο. Το παρέλαβα τη Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2001 από την, τότε, NEOSET, υπάλληλοι της οποίας το συναρμολόγησαν στο υπόγειο της Τ47. Το κόστος του ήταν 82,600 Δρχ ή 242,41 €. Τον Δεκέμβριο του 2015 το ανέβασα στο σαλόνι του ισογείου, της Τ47 πάντα, και φιλοξενεί το στερεοφωνικό, πλην του pick-up, την τηλεόραση και το DVD/Home cinema.

      Να είσαι Καλά, Καλό ξημέρωμα! :)

      Διαγραφή
  2. Έκλεισε η Neoset, οπότε δύσκολο να βρεθεί... Χρειαζομαστε ένα, οπότε θα συνεχιστεί το ψάξιμο.Καλη Δημιουργική συνέχεια, με καλοκαιρινή διάθεση, όχι μόνο στις φωτογραφίες σας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή