Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018

1188. Q Acoustics 3050i

Την ύπαρξή τους την πληροφορήθηκα από τον καλό συνάδελφο και φίλο ΔΣ. Το έψαξα. Μου άρεσε ό,τι, για αυτά, διάβασα. Έτσι κι αλλιώς από καιρό είχα σκεφτεί ότι χρειάζομαι καινούργια.

Το αποφάσισα. Για το χρώμα, χωρίς να το πολυσκεφτώ, διάλεξα το English Walnut. Επικοινώνησα  με έναν προμηθευτή. Στο συγκεκριμένο χρώμα δεν υπήρχαν ετοιμοπαράδοτα. Το ξανασκέφτηκα. Το συζήτησα. Κατέληξα στο Graphite Grey.

Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου και “Sound Gallery (Passion for Quality)”, Διδότου 17 10680, Αθήνα. Τα παράγγειλα σε χρώμα Graphite Grey. Τα πλήρωσα (889 €). Τα παρέλαβα, στις 19:55, την Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2018. Τα «έστησα» το απογευματάκι της επομένης. Ποια; Μα τα ηχεία:


Το χρώμα, ευτυχώς, ταίριαξε μια χαρά! Το English Walnut θα ήταν σκέτη παραφωνία! 


Σκεφτόμουνα να μην τα ακούσω την μέρα που τα συνέδεσα στο στερεοφωνικό, μα την επομένη. Τελικά τα άκουσα δυο ώρες μετά το στήσιμό τους. Άκουσα το έργο «Το Χαμόγελο Της Τζοκόντας», του Μάνου Χατζιδάκι, και ομολογώ ότι ενθουσιάστηκα με την απόδοση των ηχείων. «Αέρινος ήχος», παρουσία «δευτερευόντων  ήχων», ιδιαίτερη χροιά μουσικών οργάνων! Αυτό ακριβώς που περίμενα και ζητούσα! 

Ακολούθησε το Abbey Road”, των Beatles, ορχηστρική μουσική του Paul Mauriat και ένα CD των αγαπημένων Badfinger. Ήταν σαν να άκουγα τους δίσκους αυτούς για πρώτη φορά! Το μόνο που δεν ακόμα έχω ακούσει είναι κλασική μουσική. Θα ξεκινήσω με την 6η, και αγαπημένη μου, Συμφωνία του Τσαϊκόφσκι με Διευθυντή ορχήστρας τον Σβετλάνοφ και είμαι σίγουρος ότι δεν θα απογοητευτώ.

Ακόμα, πάντως, δεν έχω καταλήξει στην τελική θέση των ηχείων. Θα πρέπει να πειραματιστώ προκειμένου να καταλήξω στην καλύτερη δυνατή τοποθέτησή τους σε σχέση με την συγκεκριμένη θέση (μου) ακρόασης. Ίσως το κάνω σήμερα. . .

Για τη ιστορία να σας πω ότι ο ενισχυτής που χρησιμοποιώ είναι ο «Denon PMA 1500 AE» (2007, 780 €) και CD Player το «MARANTZ SA 7001» (2007, 600 €). Περισσότερα για τα δύο αυτά μηχανήματα: εδώ

Να σημειώσω ότι τα ηχεία που αντικατέστησαν τα Q Acoustics 3050i ήταν τα Ελληνικά «Artwork III» (1990, 455 €) τα οποία, ομολογώ, ποτέ δεν με γοήτευσαν. . .

Ακολουθούν φωτογραφίες τρεις και σχετικές:




Ένα κλικ μακριά οι Swinging Blue Jeans στο You’re No Good"



07/10/2018

2 σχόλια:

  1. Ωωωωω, με γεια τα ηχεία!
    Καλά έκανες και τα διάλεξες σε αυτό το χρώμα. Δεν θα φαίνεται και η σκόνη άμα δεν ξεσκονίσεις κάποια μέρα!
    Νομίζω ότι η θέση που τα έχεις είναι σωστή, εάν ο καναπές ή η αγαπημένη σου πολυθρόνα είναι απέναντι από την τηλεόραση!
    Είναι πάντως υπέροχα, οπτικά τουλάχιστον, μιας και δεν μπορώ να ακούσω τον ήχο τους!
    Να είσαι καλά, να τα χαίρεσαι και καλές ακροάσεις σου εύχομαι!
    Το άσμα εξαιρετικό!
    Καλή εβδομάδα Ούτις/ Ολίγιστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πραγματικά! Κι εγώ τη σκόνη είχα στο μυαλό μου όταν διάλεξα το Graphite Grey! Η θέση μου ακρόασης είναι βεβαίως στον καναπέ τον απέναντι (έναν έχω!) και φυσικά . . . στη μεσοκάθετο! Πειραματίστηκα το απογευματάκι με τη θέση τους, λίγο μπρος - λίγο πίσω, λίγο αριστερά - λίγο δεξιά! Κάτι κατόρθωσα. Άκουσα και το αγαπημένο μου "Κάιρο - Ναύπλιο - Χαρτούμ" του, επίσης αγαπημένου, Νίκου Ξυδάκη και το καταευχαριστήθηκα! Να είσαι Καλά Ατβ! Ευχαριστώ! Καλό Βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή