1101. Έξι Νύχτες Στην Ακρόπολη [Εγγραφή Δεύτερη]

Προσφάτως διάβασα στο διαδίκτυο το εξής:

Εκδόσεις Ίκαρος: Προσεχείς Κυκλοφορίες – Αλκυονίδες Μέρες

. . .

Γιώργος Σεφέρης: Έξι νύχτες στην Ακρόπολη

Από τον Ίκαρο θα επανακυκλοφορήσει το κορυφαίο έργο του Γιώργου Σεφέρη Έξι νύχτες στην Ακρόπολη, το οποίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1974, τρία χρόνια μετά το θάνατό του, σε επιμέλεια του Γ. Π. Σαββίδη, με βάση ένα χειρόγραφο και δύο δακτυλόγραφα που βρέθηκαν στο αρχείο του ποιητή (30 Ιανουαρίου 2017).

Δεν χρειαζόμουν τίποτα άλλο για σκεφτώ: «Θα αγοράσω ένα αντίτυπο της έκδοσης αυτής το συντομότερο δυνατόν».

Το μυθιστόρημα «Έξι νύχτες στην Ακρόπολη« είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Την ύπαρξη του, όπως και πολλών άλλων, τη γνώρισα, λίγο μετά την πρώτη έκδοσή του, από τον καλύτερο μου φίλο, στα χρόνια του  εξατάξιου, τότε, Γυμνασίου, και κουμπάρου μου ΚΦ. Το διάβασα. Μαγεύτηκα.

Αγόρασα τρία αντίτυπά του. Το πρώτο το δάνεισα (το 1980), μαζί με τα «Καϋμοί Στο Γρυπονήσι» και «Το Θείο Τραγί» του Γιάννη Σκαρίμπα, σε μία Αντωνία. Δεν τα πήρα ποτέ πίσω, αν και το προσπάθησα αλλά, αυτά τα κακά έχουν οι εφήμερες σχέσεις. Ακόμα τα κλαίω τα βιβλιαράκια μου αυτά!

Τα δύο επόμενα αντίτυπα τα χάρισα σε δύο κυρίες με τις οποίες τελικά, κυρίως με τη δεύτερη, δεν ευτύχησα να ευτυχίσω.

Το έργο όμως το αγαπούσα και το είχα στο μυαλό μου. Από αυτό θυμόμουν ιδιαιτέρως τα:

-   Σαλώμη μόνη στο σαλόνι τα μπράτσα σου τσιμπάς.

και

-   Το ζήτημα δεν είναι να μου πεις τι πρέπει να φάω για να γίνω Βασιλιάς μα τι θα γίνω τώρα που τρώω χαρούπια.

Και τα μεταφέρω όπως, τώρα, τα θυμάμαι.

Τελικά, το Σάββατο, 24 Μαρτίου 2012, και με το φύλλο της εφημερίδας «Το Βήμα της Κυριακής» απόκτησα ένα αντίτυπο του βιβλίου «Έξι νύχτες στην Ακρόπολη». Αντίτυπο το οποίο αποτελούσε αναπαραγωγή στο μονοτονικό της έκδοσης του ΕΡΜΗ 1998 (Ζ' ανατύπωση), «με διακριτικές επεμβάσεις ως προς τον εκσυγχρονισμό της ορθογραφίας» και δίχως να περιλαμβάνεται το επίμετρο του Γ. Π. Σαββίδη. Μέχρι αυτή τη στιγμή πάντως, το συγκεκριμένο βιβλίο  δεν το έπιασα στα χέρια μου να το διαβάσω.

Εκείνο που έκανα ήταν να ικανοποιήσω την ανάγκη που αισθάνθηκα, όταν διάβασα την είδηση για επανέκδοση του έργου, να πλουτίσω τη βιβλιοθήκη μου με ένα αντίτυπο του έργου σε έκδοση του «ΕΡΜΗ». Επίσκεψη, λοιπόν, την Πέμπτη, 2 Μαρτίου 2017 – ημέρα των γενεθλίων μου, στο υπόγειο της «Πολιτείας», αναζήτηση στο παταράκι με τα έργα του Σεφέρη, και στα χέρια μου ένα αντίτυπο του έργου (Η' ανατύπωση, με επίμετρο!) με κόστος 8,48 €.

Αναζητώντας το «Έξι νύχτες στην Ακρόπολη» στο αρχείο MS Word « 1973 - 2015 ΤΕΛΙΚΟ ME ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ.DOC», στο οποίο έχω αντιγράψει τα του χειρόγραφου ημερολογίου μου, βρήκα τα εξής:

Μα πώς να σου τα γράψω; Και χρειάζεται;

- Δώσ’ μου το χέρι σου

της είπα. Άλλαξε χίλια χρώματα και, όπως ήταν φυσικό, αρνήθηκε να μου το δώσει. Πάνω στη διαμάχη:

- Μα τι θα κερδίσεις;

- Εσένα! Λίγο το ’χεις;

Μείναμε στο να μου τηλεφωνεί, αν θέλει, εκείνη μονάχα.

- Πάμε να φύγουμε. Πάμε να πάρουμε τις “Έξη Νύχτες στην Ακρόπολη”. Δεν πρόλαβα να το αγοράσω. [25.11.1976]

     Χθες και προχθές βυθίστηκα για τρίτη ή τέταρτη φορά στις “Έξη νύχτες στην Ακρόπολη”. Είναι ένα έργο που εκτιμώ και αγαπώ βαθιά. [07.05.1980]

Θα κλείσω θυμίζοντας σας την εγγραφή του παρόντος «0231. Έξι Νύχτες στην Ακρόπολη [ΝΚ]» και να δικαιολογήσω, έτσι, την παρένθεση [Εγγραφή Δεύτερη] του τίτλου.

Και ναι, το κορίτσι του:

Από ένα κορίτσι, λοιπόν, και η εικόνα του χειρογράφου που ακολουθεί. Βρισκόμαστε στο Γενάρη του 1978 και το κορίτσι, αν και πολυάσχολο τότε, αντιγράφει ένα απόσπασμα από το μοναδικό δημοσιευμένο μυθιστόρημα του Γιώργου Σεφέρη “Έξι Νύχτες στην Ακρόπολη” και μου το χαρίζει.

της πιο πάνω εγγραφής είναι η πρώτη κυρία στην οποία δώρισα, έρωτος ένεκεν, το δεύτερο αντίτυπο του μυθιστορήματος «Έξι Νύχτες στην Ακρόπολη».

Να είσαστε, να αισθανόσαστε και να περνάτε Καλά!

Ένα κλικ μακριά και από το έργο του Μάνου Χατζιδάκι «(Τραγούδια) Για Την Ελένη» (1980) ακούμε τον Στέλιο Μαρκετάκη στο «Μυρίζει Ο Κόσμος Γιασεμί» σε στίχους του Μιχάλη Μπουρμπούλη:

11/03/2017