1088. Στην Οδό Βλαχάβα

Αρχές της δεκαετίας του 1960. Μένουμε στην Κάτω Ηλιούπολη, στην οδό Βλαχάβα. Σε ένα μικρούτσικο σπιτάκι. Μία κουζινούλα, ένα υπνοδωμάτιο και ένα σαλονάκι. Η τουαλέτα βρίσκεται στην αυλή! Πηγαίνω πια ή στην πρώτη ή στη Δευτέρα Δημοτικού.

 

Οι δρόμοι, χωματόδρομοι και μετά το σπιτάκι μας αρχίζουν τα χωράφια του Μαμάη. Ακόμα θυμάμαι να παίζουμε μέσα στα σπαρτά και έναν εξαγριωμένο αγρότη, υποθέτω, να μας κυνηγάει. Όπως έχω ολοζώντανη στη μνήμη μου μια τεράστια, στα παιδικά μου μάτια, κίτρινη μπουλντόζα να ισιώνει το δρόμο και τη μυρουδιά του ανασκαμμένου χώματος να με συνεπαίρνει.

Στη Βλαχάβα, λοιπόν, έχουμε ένα γειτονόπουλο, τον Θεόφιλο Τ., ο οποίος είναι τέσσερα – πέντε χρόνια μεγαλύτερος από εμένα. Οι μητέρες μας είναι φίλες.

Είναι η εποχή που έχω αρχίσει και διαβάζω τα πρώτα μου Μίκυ – Μάους και τα παιδικά κόμιξ της εποχής. Κάποια στιγμή ανακαλύπτω στο σπίτι του Θεόφιλου μια κούτα γεμάτη με αυτού του είδους τα περιοδικά. Βλέπω, κυριολεκτικά, αστράκια! Τρελαίνομαι από επιθυμία να τα διαβάσω. Όλα! Βλέπετε, την πετριά, την είχα από μικρός.

Κάποια στιγμή, λίγες μέρες αργότερα υποθέτω, βαδίζουμε πλάι-πλάι με το Θεόφιλο στη Βλαχάβα προς τα σπίτια μας. Εκεί συγκεντρώνω όλο μου το θάρρος και ξεστομίζω το αμίμητο:

Λαμβάνω την τιμή να σου ζητήσω να μου δανείσεις μερικά από τα περιοδικά που είδα στο σπίτι σου για να τα διαβάσω!

Ακόμα θυμάμαι την πρώτη αντίδραση του Θεόφιλου, ο Θεός να τον αναπαύει, που γέλασε και ρώτησε:

Καλά, αυτό το “Λαμβάνω την τιμή” που το βρήκες;

Στη συνέχεια βέβαια μου δάνεισε τα περιοδικά που ζήτησα και συνέχισε, σαν μεγαλύτερος και ευπορότερος, να μου δανείζει για όσο καιρό παραμείναμε γείτονες.

Πριν από δέκα χρόνια περίπου πέρασα και πάλι από τη Βλαχάβα γυρεύοντας παλιά σημάδια. Θαύμα θαυμάτων! Το σπιτάκι, εγκαταλελειμμένο πια, βρισκόταν στη θέση του. Πόσο πιο μικρό και αχαμνό από τότε που ζούσα μέσα του μου φάνηκε! Συγκινήθηκα.

Όμως, ό,τι δεν έγινε σε σαράντα τόσα χρόνια μοιάζει να έγινε στα τελευταία δέκα. Μπήκα εχθές στο Google Earth και χρησιμοποιώντας και τη δυνατότητα του Street View προσπάθησα να  εντοπίσω το σπιτάκι της Βλαχάβα. Στη θέση του βρήκα μία πολυκατοικία. Και τόσο που κράτησε, το μικρούλι μου, λίγο δεν ήταν.

Στη φωτογραφία της αρχής η μητέρα μου, η αδερφή μου και εγώ φωτογραφημένοι στην βεραντούλα – διάδρομο μπροστά στην πόρτα της κουζίνας του σπιτιού της Βλαχάβα κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 60.

Να είσαστε όλες και όλοι Καλά και να έχετε ένα όμορφο Δεκέμβριο!

Ένα κλικ μακριά και από το άλμπουμ του 1979 “Όταν Σε Περιμένω”, του Σταύρου Κουγιουμτζή με τη Βίκυ Μοσχολιού, ακούμε το εξαιρετικό “Δεν Είμαι Εγώ” σε στίχους του συνθέτη:

30/11/2016

1087. [547] AEIPOTE LOVED SONGS

Ήθελα να το κάνω από καιρό. Το κατάφερα τελευταία. Τι ήθελα; Να συγκεντρώσω τραγούδια που αγαπώ σε μία συλλογή. Συλλογή που θα μπορώ να ακούω και να απολαμβάνω γνωρίζοντας ότι, σε αυτή τουλάχιστον, δεν θα υπάρχει τραγούδι το οποίο να μου είναι αδιάφορο.

Κάτι παρόμοιο είχα πράξει, σε μικρότερη κλίμακα όπως αποδείχτηκε, διαλέγοντας 60 αγαπημένα τραγούδια στα Ελληνικά. Επιλογή που έγινε στα τέλη του 2011 την οποία και ευχαριστήθηκα και ακόμα ευχαριστιέμαι. Αυτή τη φορά όμως είπα να επιλέξω τραγούδια που να μην είναι στα Ελληνικά.

Τραγούδια στα Αγγλικά κυρίως και δευτερευόντως στα Γαλλικά και τα Ιταλικά. Και ακόμα ορχηστρικά κομμάτια από τα αγαπημένα μου του Easy Listening.

Εύκολο να το σκεφτείς, δύσκολο να το πράξεις. Είχα να επιλέξω τραγούδια από ένα πλήθος που ξεπερνούσε τις 155.000 τραγούδια σε CD και σε μορφή mp3. Η απόφαση ήταν, από την αρχή, τα τραγούδια της συλλογής να είναι σε μορφή mp3 προκειμένου να εξασφαλιστεί το εύχρηστο και η φορητότητά της. Mp3, λοιπόν, αλλά, στην καλύτερη δυνατή ποιότητα, στα 320 Kpbs. Αυτό από μόνο του, όπως θα εξηγήσω στη συνέχεια, μου δημιούργησε αρκετά προβληματάκια.

Ευτυχώς, στα τόσα χρόνια που είμαι blogger (από το 2005) και με τη συνήθεια μου, από ένα σημείο και πέρα, σε κάθε εγγραφή μου να ανεβάζω και ένα, σχετικό ή άσχετο, τραγούδι είχα τη μαγιά, θα έλεγα, της συλλογής. Ξεκίνησα, λοιπόν, από τα τραγούδια του aeipote.blogspot.gr.

Όσα από αυτά τα τραγούδια επέλεξα και δεν τα είχα στην ζητούμενη ανάλυση έπρεπε να τα ξαναδημιουργήσω (στην μορφή mp3). Αν τα είχα σε κάποιο CD αυτό ήταν σχετικά εύκολο (χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα Media Go της Sony). Αν δεν τα είχα, σε λίγες ευτυχώς περιπτώσεις, έπρεπε να ψάξω στο διαδίκτυο να τα βρω. Ομολογώ ότι σε αυτό είχα κάποιες αποτυχίες.

Με τον κύριο όγκο της δισκοθήκης μου στο υπόγειο της Τ47 με έφαγαν οι δρόμοι ή το πάνω – κάτω αν προτιμάτε. Με σακούλες γεμάτες επιλεγμένα CD ανέβαινα και κατέβαινα. Η υπό κατασκευή συλλογή όλο και, κατά το πλήθος, μεγάλωνε.

Συνέχισα στύβοντας το μυαλό μου και ψάχνοντας στα CD και τον Η/Υ να βρω ποια επιπλέον αγαπημένα τραγούδια θα μπορούσαν   να έχουν θέση στη συλλογή που ξεκίνησα να φτιάξω.

Στις επιλογές μου υπήρχαν και τραγούδια για τα οποία δεν ήμουν σίγουρος ότι θα τα κρατήσω. Τελικά στον φάκελο “AEIPOTE LOVED SONGS REJECTED” συγκεντρώθηκαν 75 τραγούδια τα οποία, μετά πολλών επαίνων, απορρίφθηκαν.

Ψάχνοντας και βρίσκοντας, προσθέτοντας και αφαιρώντας και έχοντας δαπανήσει, πραγματικά, πάνω από δύο δεκάδες ώρες κατέληξα σε 547 τραγούδια.

Σε αυτά πολύ θα ήθελα, καταρχάς, να περιλάβω και εννέα τραγούδια,  τα οποία και δεν κατάφερα να έχω στα 320 Kbps και τα οποία συγκέντρωσα στο φάκελο “AEIPOTE LOVED SONGS [LOW BIT RATE]”. Πρόκειται για τα:

J'AIME UNE FLEUR - ADAMO

GULUMCAN - AHU SAGLAM

MOONLIGHT MELODY - ELIAS RAHBANI

DROWNING IN THE SEA OF LOVE - JOE SIMON

FOOTSTEPS - O' BRIEN BROTHERS

MOURIR OU VIVRE - PAUL MAURIAT

CEDARS OF LEBANON - RON GOODWIN

THAT'S WHERE I WENT WRONG - THE POPPY FAMILY

SIBONEY - XAVIER CUGAT

τα οποία βεβαίως θα εξακολουθήσω να αναζητώ. Συνεπώς, πάσα βοήθεια ευπρόσδεκτη!

Το επόμενο βήμα, με τη γνωστή μανία μου για την ομοιομορφία, ήταν να φέρω τις ετικέτες, κατά mp3, όλων των τραγουδιών στον ίδιο παρονομαστή. Δηλαδή: Όλες οι πληροφορίες με κεφαλαία γράμματα, όπου “Album” το  “AEIPOTE LOVED SONGS”,  όπου “Genre” το “AEIPOTE TASTE” και βεβαίως ταύτιση του “Artist” και “Album Artist”. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποίησα το εξαιρετικό πρόγραμμα “Mp3tag”.

Επόμενο, απαραίτητο βήμα, το να φέρω την ένταση του ήχου των 547 τραγουδιών στο ίδιο επίπεδο (“Normalization”, Αγγλιστί) προκειμένου να αποφευχθούν δυσάρεστες αυξομειώσεις της έντασης του ήχου από τραγούδι σε τραγούδι. Εδώ το αποτέλεσμα ήταν αμφίβολο μια και το πρόγραμμα που χρησιμοποίησα, το “Zortam Mp3 Media Studio”, είχε τη σταθερή θέση να αφήνει 15 τραγούδια, από τα 547, εκτός! Δεν μπήκα στη διαδικασία να ψάξω το ποια τραγούδια, κι αν ήταν τα ίδια στις 3-4 φορές που προσπάθησα, και γιατί.

547 τραγούδια, λοιπόν, από 236, συνολικά καλλιτέχνες ή συνδυασμούς καλλιτεχνών, από τους οποίους οι 147 εμφανίζονται με ένα τραγούδι. Τα περισσότερα τραγούδια, 23 από τα 547, είναι, βεβαίως, με τους Beatles.

Οι δώδεκα καλλιτέχνες, με τα περισσότερα τραγούδια στα 547, εμφανίζονται στον Πίνακα που ακολουθεί:

Α/Α	ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ	ΠΛΗΘΟΣ
001	THE BEATLES	23
002	BEE GEES	14
003	DEAN MARTIN	12
004	THE GRASS ROOTS	12
005	THE KINKS	12
006	CAT STEVENS	10
007	ADAMO	9
008	THE ROLLING STONES	9
009	ABBA	8
010	CREEDENCE CLEARWATER REVIVAL	8
011	ROD STEWART	8
012	SIMON AND GARFUNKEL	8

Η συλλογή αυτή αποτελεί, θαρρώ, μια καλή προσέγγιση για το τι είδους μουσική μου αρέσει και ποια τραγούδια αγαπάω. Βεβαίως, σε καμία περίπτωση, δεν είναι τελική. Υπάρχει ένας πυρήνας τραγουδιών, 20, 30;, που είναι αμετακίνητος αλλά από εκεί και πέρα η συγκεκριμένη της ζωής μου περίοδος, τα ακούσματά μου και η διάθεση της στιγμής, τουλάχιστον για τα τραγούδια που έβαλα και έβγαλα, έπαιξαν το ρόλο τους.

Τελικά, δηλαδή, πρόκειται για μία συλλογή για ανθρώπους μιας ορισμένης ηλικίας και μιας ορισμένης αισθητικής. . .

Και τα 547 τραγούδια, με συνολικό μέγεθος 4.532.105.216 bytes, χώρεσαν ωραιότητα σε ένα DVD, τη φορά, το οποίο παίζει και σε Η/Υ και σε κάποια σύγχρονα DVD players.

Για τα αντίγραφα αυτά της συλλογής σε DVD, έξι προς το παρόν, έφτιαξα και τις ετικέτες οι οποίες εμφανίζονται στην παρούσα εγγραφή.

Να είσαστε όλες και όλοι καλά και να ακούτε τις μουσικές που σας αρέσουν, Καλή Εβδομάδα!

Ένα κλικ μακριά Aphrodite’s Child και το κλασικό “Rain And Tears” (το οποίο, βεβαίως, περιλαμβάνεται στα 547 της συλλογής τραγούδια):

27/11/2016

1086. Πάρε Τα Δώρα

Δεν είναι μόνο οι μελωδίες που κατασκηνώνουν στο μυαλό μας· είναι και οι στίχοι. Στίχοι που μπορεί να έρχονται από το παρελθόν, της εφηβείας μας, ας πούμε.

Μου συνέβη σήμερα. Ένας στίχος εμφανίστηκε, κατασκήνωσε και με μελαγχόλησε. Δεν έκανα, βεβαίως, την παραμικρή προσπάθεια να τον διώξω. Ίσα – ίσα, τον καλοδέχτηκα. Αυτόν και όσες, εφηβικές, αναμνήσεις μου ξύπνησε.

Επρόκειτο για τον στίχο:

Πάρε τα δώρα της καρδιά σου να ’ρθεις. . .

Έτσι εμφανίστηκε.

Το μόνο που θυμόμουνα ήταν ότι επρόκειτο για στίχο από ποίημα του Κ. Γ. Καρυωτάκη. Είπα να το ψάξω. Από τις 26 Φλεβάρη 1982 έχω στην κατοχή μου ένα αντίτυπο του βιβλίου “Κ.Γ.ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ ΠΟΙΗΜΑΤΑ” με εισαγωγή: ΕΛΛΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ και Παρουσίαση: ΓΙΩΡΓΗ ΠΙΚΡΟΥ, από τις Εκδόσεις “Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ”, αγορασμένο με 100 ταπεινές, τότε, δραχμούλες.

Ευτυχώς! ήταν στην βιβλιοθήκη του υπνοδωματίου και δεν χρειάστηκε να ψάχνω σε ντουλάπια. Το ξεφύλλισα. Στη σελίδα 61 βρήκα αυτό που ζητούσα. Ο στίχος βρισκόταν, πρώτος - πρώτος, στο ποίημα “Πάρε τα δώρα. . .” της ενότητας “Η ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΩΡΩΝ” της Συλλογής "ΝΗΠΕΝΘΗ" (1921). Παραθέτω ολόκληρο το ποίημα:

Πάρε τα δώρα. . .

Πάρε τα δώρα της ψυχής σου να ’ρτεις.
Σου ετοίμασα τη μαύρη κάμαρά μου.

Πάρε του πόνου σου τη σμύρνα κι έλα.
Όλα θε να σ’ αρέσουν· έχω κόψει
το ρόδο, στο παράθυρο, που εγέλα
την αυστηρή μου βλέποντας την όψη.

Πάρε απαλά τον οίχτο σου, να φτάσεις,
και πάρε του καημού σου τη γαλήνη.
Στα μάτια μου το χέρι θα περάσεις,
το βραδινό μου δέος για ν’ απαλύνει.

Εγώ θυμόμουνα, και ήθελα, “καρδιά” ο ποιητής προτίμησε “ψυχή”. Συμβαίνουν αυτά. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, γιατί τεμπελάκος ων ήθελα να αποφύγω την πληκτρολόγηση, βρήκα πράγματι το ποίημα εδώ και . . . επωφελήθηκα.

Το περίεργο είναι ότι, στον συγκεκριμένο ιστότοπο, το ποίημα εμφανίζεται με το δίστιχο:

Στον κήπο μου αρρώστησεν ο Μάρτης,
και αρρώστησεν ο Μάρτης στην καρδιά μου.

αμέσως μετά τους δύο πρώτους στίχους.

Με την εκτεταμένη μορφή του, το συγκεκριμένο ποίημα, εμφανίζεται και εδώ.

Διαλέγετε και παίρνετε, λοιπόν. Προσωπικά, πάντως, διαλέγω την συντομευμένη μορφή του.

Από το μακρινό 1921, λοιπόν, ένα ποίημα που, για εμένα τουλάχιστον, ακόμα λειτουργεί. Άλλες εποχές, άλλες κοινωνίες, άλλες συνθήκες και, στη μέση, ίδιος κι απαράλλαχτος, ο άνθρωπος.

Ο άνθρωπος που ποθεί να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Ο άνθρωπος που επιθυμεί να ανταμώσει, να συσχετιστεί, να δώσει και να πάρει. Να ανασάνει. Ο άνθρωπος που είναι μόνος.

Να είσαστε Καλά, να Αγαπάτε!

Ένα κλικ μακριά η Άλκηστις Πρωτοψάλτη στο τραγούδι “Η Σωτηρία Της Ψυχής”, των Σταμάτη Κραουνάκη, Λίνας Νικολακοπούλου, σε εξαιρετική live εκτέλεση από την παράσταση “Τα Παραμύθια Μιας Φωνής”, στο Μέγαρο Μουσικής με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Πράγας:

20/11/2016

1085. Του Ρουφίνου Ακόμα Ένα

5.41 ΡΟΥΦΙΝΟΥ

Τίς γυμνὴν οὕτω σε καὶ ἐξέβαλεν καὶ ἔδειρεν; 
τίς ψυχὴν λιθίνην εἶχε καὶ οὐκ ἔβλεπεν; 
μοιχὸν ἴσως ηὕρηκεν ἀκαίρως κεῖνος ἐσελθών; 
γινόμενον· πᾶσαι τοῦτο ποοῦσι͵ τέκνον. 
πλὴν ἀπὸ νῦν͵ ὅταν ἐστὶν ἔσω͵ κεῖνος δ΄ ὅταν ἔξω͵ 
τὸ πρόθυρον σφήνου͵ μὴ πάλι ταὐτὸ πάθῃς.

  

Ποιος έτσι γυμνή και σε πέταξε στο δρόμο και σε έδειρε;

ποιος είχε καρδιά από πέτρα και δεν έβλεπε;

ίσως βρήκε τον εραστή σου μπαίνοντας εκείνος σε ώρα ακατάλληλη;

γίνονται αυτά· όλες αυτό κάνουν παιδί μου.

μα όμως από τώρα, όταν μπάζεις τον εραστή σου, κι εκείνος βρίσκεται έξω,

σφάλισε την πόρτα, μην πάθεις πάλι το ίδιο. 

(Η μετάφραση της ταπεινότητάς μου)

Να είσαστε Καλά!

Ένα κλικ μακριά Tom Jones και “Help Yourself”:

14/11/2016